Η έννοια του «ξένου» στους Αρβανίτες
Απόσπασμα άρθρου του Γιάννης Βασ. Πέππα, Φιλόλογος – Συγγραφέας.
πηγή:arvanitika.blogspot.com
ο χαρακτηρισμός ξένος από τους αρβανιτόφωνους Έλληνες προς άλλους καθόλου δεν εκφράζει την παραμικρή φυλετική έπαρσή τους,ούτε κανέναν κοινωνικό διαχωρισμό ή αποκλεισμό.Υπήρξε ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων κοινωνικο-οικονομικών συγκυρίων και περιβαλ-λόντων,που,όταν εξέλιπαν,παρέμεινε κενό ουσιώδους νοήματος,δηλωτικό απομεινάρι σήμερα της μη εντοπιότητας.Μάλιστα,η επιχειρούμενη από κάποιους αντικατάστασή του από τον sic όρο «νέος κάτοικος» δεν μας βρίσκει σύμφωνους.Απ΄ όλες αυτές τις τεθλασμένες διαδρομές των Αρβανιτών στους χώρους της πρωτογενούς οικονομίας παρέμεινε ως σήμερα,φθίνουσα,μια εριστική καυγατζί-δικη νοοτροπία για τον ακριβή καθορισμό των κτηματικών συνόρων.Μπορούν να καταλήξουν στα δικαστήρια για διαφωνία …εκατοστών σε όρια.Παλιότερα,βέβαια,ήταν πολύ χειρότερα…
Βρέθηκε η offshore του Ψυχάρη που συνδέεται με το σπίτι του στο Κολωνάκι
Στη φυλακή ο πρώην γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Ροντρίγκο Ράτο
Στη φυλακή ο πρώην γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Ροντρίγκο Ράτο
Ο πρώην γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και πρώην υπουργός Ροντρίγκο Ράτο ζήτησε σήμερα «συγγνώμη από την κοινωνία» στην Ισπανία, πριν περάσει την πύλη των φυλακών ως σύμβολο διαφθοράς στη χώρα του.
«Ζητώ συγγνώμη από την κοινωνία και από τους ανθρώπους που μπορεί να αισθάνονται απογοητευμένοι ή ότι επηρεάστηκαν», δήλωσε ο Ράτο, 69 ετών, μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες που τον περίμεναν κοντά στο σωφρονιστικό ίδρυμα.
«Παρουσιάστηκε (στη φυλακή) του Σότο ντελ Ρεάλ», κοντά στη Μαδρίτη, λίγο μετά τις 13.00 (τοπική ώρα, 14.00 ώρα Ελλάδας), επιβεβαίωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο, εκπρόσωπος της διοίκησης των φυλακών.
Πρώην κορυφαίο στέλεχος του Λαϊκού Κόμματος (δεξιά), ο Ράτο ήταν υπουργός Οικονομίας και αντιπρόεδρος της συντηρητικής κυβέρνησης του Χοσέ Μαρία Αθνάρ από το 1996 έως το 2004 πριν γίνει διευθυντής του ΔΝΤ έως το 2007.
Ωστόσο είναι με την ιδιότητα του πρώην τραπεζίτη που μπαίνει φυλακή για να εκτίσει ποινή φυλάκισης τεσσεράμισι ετών για την υπεξαίρεση κεφαλαίων, στο πλαίσιο της υπόθεσης της τράπεζας Bankia.
Ο Ράτο καταδικάστηκε στις αρχές Οκτωβρίου διότι διατήρησε στην τράπεζα, της οποίας προήδρευε, ένα «μαύρο σύστημα τραπεζικών καρτών» με τις οποίες διάφορα στελέχη ρύθμιζαν προσωπικά έξοδα χωρίς να αιτιολογούν ή να δηλώνουν τίποτα στην εφορία, ενώ η Ισπανία υπάχθηκε σε μια οδυνηρή θεραπεία λιτότητας.
Το όνομα του Ράτο –που ήταν τραπεζίτης μόνο από το 2010 έως το 2012– συνδέεται κυρίως με το μεγαλύτερο τραπεζικό σκάνδαλο στην ιστορία της Ισπανίας: μια σειρά επενδυτών παροτρύνθηκαν να τοποθετήσουν τα χρήματά τους σε ‘τοξικά’ τραπεζικά προϊόντα και πολλοί μικρομέτοχοι ζημιώθηκαν ύστερα από την καταστροφική είσοδο στο χρηματιστήριο της Bankia το 2011.
Η δικαιοσύνη έκρινε ότι αυτή η εισαγωγή στο χρηματιστήριο ήταν δόλια και ο Ράτο θα δικαστεί από τις 26 Νοεμβρίου για απάτη μαζί με δεκάδες άλλους κατηγορούμενους.
ΠΗΓΗ ΑΠΕ
Αγρότης στα ορεινα δερβενοχώρια
τάδε έφη ΜΠΟΥΚΌΦΣΚΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΠΕΙΣ πως έφτασες στο τέρμα, πως είδες όσα ήθελες και έχεις πια χορτάσει… Πρέπει τουλάχιστον μία φορά να καεί η γλώσσα και η καρδιά σου.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΡΑΤΖΟΥΝΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ μα και τα σχέδιά σου. Πρέπει να αποτύχεις για να επιτύχεις, γιατί όσοι δεν απέτυχαν είναι όσοι ποτέ δεν ρίσκαραν.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΕΥΤΕΙΣ ΛΕΜΟΝΙ ΚΑΙ ΑΛΑΤΙ για να σε γλυκάνει μία σοκολάτα γάλακτος.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΛΑΘΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ για να εκτιμήσεις την αξία της συντροφιάς, όταν βρεις επιτέλους τους σωστούς.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ το πτυχίο γαλλικών, τη θέση στη σχολή που ονειρευόσουν από παιδί ή έστω τα κλειδιά με το αγαπημένο σου μπρελόκ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΓΩΘΕΙΣ, μα πρέπει και να πληγώσεις. Να αποχωριστείς τον πρώτο σου έpωτα και να βρεις το αέναο πάθος της ζωής σου. Αφού το βρεις, όποιο κι αν είναι, πρέπει ολοκληρωτικά να του δοθείς.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΠΡΩΙ και να αναρωτηθείς αν αντέχεις να υπομείνεις την ημέρα που ξεκινάει….
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΕΙΣ με τους γονείς σου και να επιμείνεις στη θέση σου ακόμη κι αν δεν μιλήσετε για μερικές ημέρες. Να σου κλέψουν πρέπει το πορτοφόλι, τη θέση parking ή έστω τη σειρά στο ταμείο. Να κρυολογήσεις άσχημα επειδή δεν έβαλες ζακέτα. Να παρακοιμηθείς επειδή ζήτησες πέντε λεπτά ακόμη από το ξυπνητήρι σου.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΙΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙΣ και αντ’ αυτού να θυμηθείς γιατί αξίζει να ζεις. Να έρθει πρέπει η στιγμή που δεν θα ξέρεις τη σωστή απάντηση. Ή ακόμη και η στιγμή που δεν θα έχεις καν απάντηση.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ το λάθος πακέτο τηλεφωνίας και τη λάθος κίνηση στο σκάκι. Πρέπει να δοκιμάσεις ένα παντελόνι που δεν σου κουμπώνει και να σου κάνουν δώρο μια μπλούζα δυο νούμερα μεγάλη….
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΕΙΣ από φίλους, να γελάσεις με κρύα ανέκδοτα και να υπομείνεις βαρετές ταινίες μέχρι εκείνη που ασυναίσθητα θα σε αλλάξει για πάντα.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ στα χαρτιά την ίδια μέρα που θα χάσεις και στην αγάπη. Να μην έχεις ούτε πίτα, ούτε σκύλο. Οι αντοχές σου πρέπει να σε εγκαταλείψουν πριν φτάσεις στη γραμμή του τερματισμού.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ λεωφορείο για τη θάλασσα να απομακρύνεται το πιο ζεστό μεσημέρι του καλοκαιριού.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ για τον οποίο θα τα παρατούσες όλα και να αναγκαστείς να παρατήσεις την ιδέα του μαζί.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ πως η ζωή σου πήρε έναν δρόμο που δεν διάλεξες εσύ. Να ευχηθείς να ήσουν για μια στιγμή αλλού, σε εκείνο το «εκεί» που τόσο σου έχει λείψει. Να έρθει η μέρα που δεν θα μπορέσεις να παραδεχθείς τα συναισθήματά σου, ούτε καν στον εαυτό σου.
ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ να καταρρέει τριγύρω μα και μέσα σου. Πρέπει να συνειδητοποιήσεις πως κάποια όνειρα σου δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ και ακόμη πως ποτέ δεν θα καταφέρεις να τα έχεις όλα. Πρέπει να αναγνωρίσεις, λόγω εμπειρίας και όχι θεωρίας, πως τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή δεν είναι πράγματα, αφού επιθυμήσεις κάτι που δεν μπορείς να αγοράσεις.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ ΤΟ ΚΟPΙΤΣΙ πριν βρεις το θάρρος να της εξηγήσεις.
Και πρέπει να πεθάνεις μερικές φορές, πριν μπορέσεις πραγματικά να ζήσεις
με το μάτι του αετού
Στάζι
Στα δίχτυα της Στάζι: Eλληνες πολιτικοί πρόσφυγες στην Ανατολική Γερμανία [εικόνες]
Ένα νέο βιβλίο αποκαλύπτει τις περιπέτειες των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων που είτε στοχοποιήθηκαν είτε συνεργάστηκαν με την ισχυρή μυστική αστυνομία της Ανατολικής Γερμανίας.
Ο Στράτος Δορδανάς, Επίκουρος Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, και ο Βάιος Καλογρηάς, επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Μάιντς, συνέλεξαν προσωπικές μαρτυρίες και ερεύνησαν τα αρχεία της Στάζι που αφορούν τους Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες που βρέθηκαν στη ΛΔΓ με το τέλος του Εμφυλίου. Η μελέτη τους με τίτλο Στα δίχτυα της Στάζι: Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες στην Ανατολική Γερμανία θα κυκλοφορήσει στις 8 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Η λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου βρίσκει τη Γερμανία διχοτομημένη. Αρχικά, την ασφάλεια της κατεχόμενης από το Κόκκινο Στρατό Ανατολικής Γερμανίας και την οργάνωση ενός μυστικού δικτύου έμπιστων πληροφοριοδοτών που θα παρείχαν πληροφορίες για «όλα όσα θα έπρεπε να γνωρίζουν και όλα όσα θα άξιζαν να καταγραφούν» αναλαμβάνουν οι σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες.
Τον Δεκέμβριο του 1948 δημιουργείται η «Κεντρική Υπηρεσία για την προστασία της Λαϊκής Οικονομίας στη ΛΔΓ» που θα γίνει «η ασπίδα και το σπαθί του κόμματος για την υπεράσπιση της δικτατορίας του προλεταριάτου». Η Στάζι, που αργότερα θα μετονομαστεί σε υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας, θα μετατραπεί σε έναν μηχανισμό παρακολούθησης, καταστολής και δικαστικής δίωξης.
Σύντομα η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας θα είναι το πιο αστυνομοκρατούμενο κράτος στην Ευρώπη. Αυτό δεν είναι υπερβολή, όταν κατέρρευσε το Τείχος του Βερολίνου, εξέλιξη που αιφνιδίασε την άψογα πληροφορημένη Στάζι, στο αρχηγείο της βρέθηκαν φάκελλοι που αφορούσαν 6 εκατομμύρια Ανατολικογερμανούς και 2 εκατομμύρια Δυτικογερμανούς πολίτες.
Υπάλληλος τακτοποιεί καρτέλες της μυστικής αστυνομίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, Βερολίνο, 2002. Ήταν η εποχή που ο Κολ προσπαθούσε να σταματήσει τη δημοσιοποίηση του φακέλου που είχε συντάξει η Στάζι για αυτόν. Φωτογραφία: AP Photo/ Jan Bauer
Σε αυτό το ζοφερό καφκικό σκηνικό βρέθηκαν οι ηττημένοι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου καθώς και αρκετά παιδιά από τις ανταρτοκρατούμενες περιοχές. Ενώ το εξόριστο ΚΚΕ, διάσπαρτο σε όλα τα κράτη του Συμφώνου της Βαρσοβίας, σπαρασσόταν από εσωτερικές διαμάχες και διασπάσεις, πολλοί Έλληνες πρόσφυγες στη ΓΛΔ, ένα κράτος που η πατρίδα τους δεν αναγνώριζε, είτε βρισκόταν κάτω από παρακολούθηση είτε δεχόταν προτάσεις να συνεργαστούν με τη Στάζι καταδίδοντας συντρόφους τους στο κόμμα, συναδέρφους στον εργασιακό χώρο ή ακόμα και γείτονες τους ώστε να συμβάλουν «στην προστασία του σοσιαλιστικού κράτους».
Η αίθουσα κηδειών στην πολιτική φυλακή Hohenschoenhausen, σήμερα μνημείο και μουσείο, Βερολίνο. Από το 1951 έως το 1989, η Στάζι χρησιμοποίησε τη φυλακή ως βασικό κέντρο κράτησης για τους αποκαλούμενους πολιτικούς εχθρούς της ΛΔΓ. Φωτογραφία: AP Photo/Franka Bruns
Δέκα ήταν όλοι και όλοι οι Έλληνες που στρατολογήθηκαν από τη Στάζι. Στα αρχεία του κάποτε πανίσχυρου υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας υπάρχουν τα βιογραφικά τους μαζί με φωτογραφίες, τους λόγους στρατολόγησης τους και τις αναφορές που υπέβαλαν.
Το παράδειγμα της αναφοράς των κινήσεων ενός Έλληνα τυπογράφου που θεωρούνταν ύποπτος επειδή κατηγόρησε την ηγεσία του ΚΚΕ ως φερέφωνο της ΕΣΣΔ και συμπαθούσε τις ιδέες του Μάο είναι χαρακτηριστικό:
18.20. Έφυγε πάλι από το σπίτι. Λίγο πριν κοίταξε το γραμματοκιβώτιο του.
Περπατώντας αργά, έφτασε στο υποδηματοποιείο «Κέντρο» στο [διαγραμμένη λέξη], είδε τις βιτρίνες του καταστήματος και επέστρεψε στο διαμέρισμα του.
19.36. Έφυγε εκ νέου από το διαμέρισμα του και πήγε [διαγραμμένη λέξη]. Αυτή τη φορά πήρε το δρόμο μέσα από το πάρκο των νεόκτιστων εγκαταστάσεων.
19.45. Έφτασε στο σπίτι.
Προηγουμένως μίλησε στο θυροτηλέφωνο με [διαγραμμένη λέξη] και είπε «Άνοιξε λίγο, σε παρακαλώ».
Σε ποιο διαμέρισμα πήγε στη συνέχεια δεν στάθηκε δυνατό να εξακριβωθεί λόγω των συνωμοτικών κανόνων.
Δύο φάκελοι της Στάζι. Περιέχουν οδηγίες προς τους συνοριοφύλακες να πυροβολούν όποιον προσπαθεί να διαφύγει από το Τείχος του Βερολίνου. Φωτογραφία: AP Photo/Jens Meyer
Από αυτούς τους δέκα ανεπίσημους συνεργάτες, καταδότες μερικής απασχόλησης –οι συγγραφείς της μελέτης αναφέρουν μόνο με τα αρχικά τους– ο μοναδικός γνωστός είναι ο Σ.Κ., ο πράκτορας με το ψευδώνυμο Rocco.
Ο «έξυπνος και μορφωμένος» Σ.Κ., με εμπορικές δραστηριότητες τόσο στην Ανατολική όσο και στη Δυτική Γερμανία, ήταν ιδιοκτήτης της εταιρείας Integra και συνέταιρος στην εταιρεία Intracom. Υπήρξε ανεπίσημος πληροφοριοδότης της Στάζι μεταξύ 1962 και 1965 και τη δεκαετία του ’80. Ενώ δραστηριοποιούνταν επιχειρηματικά στην Ελλάδα, συνεργαζόταν και με την Ανατολική Γερμανία γιατί η συνεργασία αυτή σταθεροποιούσε την οικονομική του βάση. Σύμφωνα πάντα με τα αρχεία, από το 1985 έως το 1989 ο Σ.Κ. με τα κωδικά ονόματα Kaskade και Krokus διοχέτευε πληροφορίες στη Στάζι σχετικά με ζητήματα της ελληνικής εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, ενώ πρόσφερε χρηματικά ποσά σε αξιωματούχους της ελληνικής κυβέρνησης, όπως τον γενικό διευθυντή του ΟΤΕ και πρώην αξιωματικό της ΚΥΠ Θ.Τ. καθώς και τον διευθυντή του πολιτικού γραφείου του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου και υπεύθυνο για την ΚΥΠ. Η Στάζι αναφέρει ότι ο συγκεκριμένος πληροφοριοδότης δεν είχε ιδεολογικά κίνητρα και αποκλειστικός του στόχος ήταν η προάσπιση των οικονομικών του συμφερόντων.
Αυτή είναι και η μοναδική αναφορά σε συνεργάτη της Στάζι που απασχόλησε τα δημοσιογραφικά γραφεία. Η υπόλοιπη μελέτη δεν ασχολείται με επώνυμους αλλά με το πλήθος των ανώνυμων που έγιναν είτε θύτες είτε θύματα μίας υπηρεσίας που αριθμούσε 91.016 υπαλλήλους ως «συνεργάτες πλήρους απασχόλησης» και περίπου 174.000 «ανεπίσημους συνεργάτες».
Σάκοι με κατεστραμμένα έγγραφα της Στάζι που οι ερευνητές προσπαθούν να ανασυνθέσουν στο γραφείο της BStU. Φωτογραφία: AP Photo/Jens Meyer
Οι συγγραφείς της μελέτης δεν μοιράζουν κατηγορητήρια ούτε δικαιολογητικά. Όπως σε όλες τις περιπτώσεις η Στάζι στρατολόγησε πληροφοριοδότες από τη δεξαμενή των πολιτικών προσφύγων από την Ελλάδα για να ελέγχει τον συγκεκριμένο πληθυσμό. Κάποιοι δέχτηκαν ως συνεπείς κομμουνιστές, κάποιοι υποτάχθηκαν από φόβο και κάποιοι διέκριναν την προοπτική του προσωπικού τους πλουτισμού. Έτσι απλά με τη συνεργασία ή τη σιωπή τους συνέβαλαν στην εμπέδωση ενός συστήματος κυριαρχίας και ελέγχου κάθε πτυχής της καθημερινής ζωής. Και μάλιστα στο όνομα μίας πιο ελεύθερης και πιο δίκαιης κοινωνίας.
Κέρδος online 25/10/2018 9:45
Κωνσταντινούπολη Αγιά Σοφιά
Τίρανα
δελτάριον Ιούλιος 1921
1971
Missing the Train
Missing the Train
Η χθεσινή μέρα υπήρξε ενδεικτική του ευρύτερου κλίματος ανησυχίας που επικρατεί στις διεθνείς αγορές. Τελευταία δε, μοιάζει να πληθαίνουν οι φωνές που προειδοποιούν ότι η αναστάτωση την οποία βλέπουμε δεν είναι μια απλή διόρθωση των αγορών, και ότι στον ορίζοντα είναι πιθανό να μας περιμένει μια νέα παγκόσμια οικονομική κρίση. Κανείς δεν συμπαθεί τις Κασσάνδρες και η δυσκολία με αυτούς που υποστηρίζουν ότι τα πράγματα θα χειροτερεύσουν είναι ότι δεν μπορούν να οριοθετήσουν χρονικά τις προβλέψεις τους. Όμως οι παραλληλισμοί συγκεκριμένων συνθηκών με την προηγούμενη μεγάλη κρίση του 2008 μιλούν από μόνοι τους. Κοιτάζοντας δε την υπερθερμασμένη αμερικανική οικονομία, τις εμπορικές διαμάχες που έχουν ξεσπάσει και λαμβάνοντας υπόψιν ότι βρισκόμαστε στο τέλος μιας παρατεταμένης περιόδου εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων, αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν είναι παράλογοι όσοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Μια χώρα σαν την Ελλάδα σήμερα, η οποία “απαγκιστρώνεται” χρηματοδοτικά από τα μνημόνια και θα χρειαστεί πολύ σύντομα να βγει στις αγορές είναι σε ιδιαίτερα ευάλωτη θέση. Στην πραγματικότητα, χάσαμε το τρένο της προηγούμενης ανάκαμψης. Δεν θα αντέξουμε να χάσουμε και το επόμενο.
ΜΟΝΤΙΛΙΑΝΙ
Υπήρξαν αναγνωστες που διαφωνούν με τα λεγόμενα του Μοντιλιάνι …
Παραθέτουμε ένα μικρό βιογραφικο….
Η υγεία του Μοντιλιάνι ήταν εύθραυστη από τα παιδικά του χρόνια λόγω του ότι είχε αρρωστήσει από φυματίωση. Από νωρίς όμως γνώρισε τον κόσμο της τέχνης και αποφάσισε να γίνει ζωγράφος. Σε ηλικία 14 ετών άρχισε να παίρνει μαθήματα ζωγραφικής.
Το 1901 γράφτηκε στην Ελευθέρα Σχολή Μελέτης Γυμνού (Scuola libera di Nudo) της Φλωρεντίας. Ένα χρόνο αργότερα, σε ηλικία 18 ετών, συνέχισε τα μαθήματα ζωγραφικής στην Σχολή Καλών Τεχνών της Βενετίας, όπου εμβάθυνε στην ιστορία της τέχνης.
Εκεί φαίνεται ότι άρχισε η σχέση του με τα ναρκωτικά (χασίς), των οποίων έκανε χρήση μέχρι τον θάνατό του.
Τρία χρόνια έζησε εκεί, σπουδάζοντας και βελτιώνοντας την τεχνική του στη ζωγραφική. Ταυτόχρονα, η ανάγνωση έργων του Νίτσε τον οδήγησε να πιστεύει ότι ο μόνος δρόμος για την αληθινή δημιουργικότητα ήταν μέσω της ανυπακοής και της αταξίας.
«Ο άνθρωπος που δεν είναι ικανός να αντλεί διαρκώς από μέσα του νέους πόθους, μαζί κι έναν καινούργιο εαυτό, να γυρίζει ως επιβεβαίωση την πλάτη στο παρωχημένο και σαπισμένο, αυτός δεν είναι άνθρωπος: είναι ένας μπουρζουάς, ένας φαρμακοτρίφτης, ένας ουτιδανός.»
Αμεντέο Μοντιλιάνι .
