Συντάκτης: Kostas Bertsias

Με νίκη 2 – 0 συνέχισε το σερί των επιτυχιών η ομάδα των Σκούρτα και παραμένει επικεφαλής του ομίλου νικώντας σήμερα τον Πελοπίδα Θηβων

Δήμος της Κρήτης στο… κόκκινο για καρκίνο και υπογονιμότητα λόγω φυτοφαρμάκων

Τι δείχνουν ευρήματα μελέτης: Στα εδάφη της Κρήτης καταναλώνονται 3.000 τόνοι φυτοφαρμάκων τον χρόνο

Στις γυναίκες μέσης ηλικίας βρέθηκαν ευρήματα που είναι ενδεικτικά για πρόκληση καρκίνου του μαστού, ενώ στους άνδρες διαπιστώθηκε ότι το 35% των σπερματοζωαρίων τους είχε κατακερματισμούς DNA, που είναι ενδεικτικοί της χαμηλής ικανότητας γονιμότητας, σε περιοχές θερμοκηπιακής καλλιέργειας του δήμου Σητείας.

Πρόκειται για στοιχεία-σοκ που δείχνουν μια γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στους μόνιμους κατοίκων των περιοχών της Κρήτης με εντατικές καλλιέργειες, οι οποίες και έχουν ως συνέπεια τη μακροχρόνια έκθεσή τους σε φυτοφάρμακα.

Όλα τα στοιχεία αυτά προέρχονται από την πολυβραβευμένη εργασία του διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας και διευθυντή του Ακτινολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου, για τις γεωργικές περιοχές της Κρήτης θερμοκηπιακής και μη καλλιέργειας, που παρουσιάστηκε στη Σητεία, στο πλαίσιο της 4ης Επιστημονικής Ημερίδας για τις επιπτώσεις των φυτοφαρμάκων!

Η εργασία ανήκει στον διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας και διευθυντή του Ακτινολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου Γιώργο Δολαψάκη και τους Γιάννη Βλαχονικολή, Χαράλαμπο Βαρβέρη και Αριστείδη Τσατσάκη. Στην έρευνα αυτή γίνεται συσχέτιση της μακροχρόνιας έκθεσης σε φυτοφάρμακα με τα παθολογικά υπερηχογραφικά και μαστογραφικά ευρήματα σε γυναίκες μέσης ηλικίας, ενδεικτικά για πρόκληση καρκίνου μαστού. Στο Ανδρολογικό Εργαστήριο του Κέντρου Γονιμότητας Κρήτης διαπιστώθηκε πρόσφατα ότι το 35% των σπερματοζωαρίων ανδρών, μόνιμων κατοίκων σε περιοχές θερμοκηπιακής καλλιέργειας του δήμου Σητείας, είχε κατακερματισμούς DNA, που είναι ενδεικτικοί της χαμηλής ικανότητας γονιμότητας.

Εξάλλου, αναφέρθηκαν επίσης στοιχεία όπως ότι στον δήμο Σητείας υπάρχουν κι άλλοι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι, όπως η απόρριψη ετησίως 100.000 τόνων υγρών αποβλήτων ελαιουργείων σε εξατμησιοδεξαμενές και η καύση 82.000 τόνων ελαιοκλάδων. Σε περιοχές με υπεράντληση νερού από γεωτρήσεις παρατηρείται ελάττωση των αποθεμάτων και σε παράκτιες περιοχές με εντατικές καλλιέργειες παρατηρείται κακή ποιότητα νερού γεωτρήσεων για άρδευση (υφαλμύρινση και αυξημένη συγκέντρωση ιόντων χλωρίου). Σε ελέγχους της ΔΕΥΑΣ δεν έχουν ανιχνευθεί υπολείμματα φυτοφαρμάκων σε νερό ύδρευσης του δήμου Σητείας, ούτε και νιτρορύπανση στους υπόγειους υδροφορείς της περιοχής.

Συγκομιδή λαχανικών

Πάρνηθα, 12ος αιώνας κάποιοι ρισκάρουν την ζωή τους και κτίζουν στο πιο απίθανο και επικίνδυνο σημείο του βράχου ( βαθιά μέσα στην Πάρνηθα) την μικρή Αγία Μαρίνα – 800 χρόνια μετά οι κάτοικοι του Αυλώνα θα επαναλάβουν το ίδιο εγχείρημα.

Μέχρι την Αγία Τριάδα πηγαίνει αυτοκίνητο, μέχρι τον Προφήτη Ηλία -Βουντιμα – αγροτικό σε χωματόδρομο και ως την Αγία Μαρίνα μόνο πεζή και με δυσκολία και εφόσον ο ήλιος ειναι ψηλά. Μέρος άγριο και μυστηριώδες.

Εκεί στο πιο απρόσιτο και πανέμορφο συνάμα σημείο του δάσους 800 χρόνια πρίν, ο Ανθρωπος έβαλε την σφραγίδα του Χριστού με το όνομα της Αγίας Μαρίνας. Στην απέναντι πλευρά του φαραγιού είναι οι δίδυμες εκλησιές των Σκούρτων ( Μαζαρέκα ) .

Σε τούτα τα μέρη της Παρνηθας την νύχτα , χορεύουν ακόμα οι Νεράιδες , Αερικά και Ξωτικά!!!

Το ωραιότερο χωριό της Φωκίδας μοιάζει με μικρό Παράδεισο

Δεν είναι ένα συνηθισμένο χωριό. Είναι δύο.. σε ένα! Είναι όμως και πανέμορφο. Τόσο όμορφο που θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για το ωραιότερο χωριό της Φωκίδας!

Το Διχώρι είναι ένα ορεινό χωριό του νομού Φωκίδας που σίγουρα θα σας μαγέψει.

Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1131 μέτρων στις πλαγιές των Βαρδουσίων και θεωρείται από πολλούς το ομορφότερο χωριό της Φωκίδας. Όπως λέει και το όνομα του το χωριό αποτελείται από δύο συνοικισμούς τον «Πάνω» και τον «Κάτω» που χωρίζονται μεταξύ τους από το ρέμα του Τσόνη. Το χωριό θα ακούσετε να το λένε και «Καστανοχώρι» για τις πολλές του καστανιές, αλλά και «Κωστάρτσα» που είναι το παλιό του σλάβικο όνομα, που καταργήθηκε όμως το 1927.

Από αρχιτεκτονική όμως σκοπιά, μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο Άγιος Σπυρίδωνας. Ο ναός – μαυσωλείο χτίστηκε μετά το θάνατο του Σπύρου Φυσσερού στη μάχη του Verdun (Γαλλία, 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος) από τη μητέρα του Ευφροσύνη. Δίπλα στην εκκλησία βρίσκεται ο τάφος του νεαρού Σπύρου, τη σορό του οποίου έφερε στην Ελλάδα γαλλικό άγημα.

Αξίζει μια βόλτα στον Πλατύδρομο, ένα πολύ όμορφο μονοπάτι, ανάμεσα σε μικρά έλατα, που καταλήγει στην τοποθεσία Ορόσημο, ένα άπλωμα με ανεπανάληπτη θέα.

Πηγή , dinfo.gr

Χρειάζεται κι ο άνθρωπος reset!

Σαν τους υπολογιστές κι εσύ, πρέπει να μαζέψεις όση δύναμη κι ενέργεια σου απέμεινε και ν’ ανασυνταχθείς. Να καταφέρεις να επιβιώσεις στον κόσμο αυτό πολλά χρόνια ακόμη και με υψηλές επιδόσεις.

Όταν νιώθεις πως έχεις κουραστεί ψυχολογικά, όταν τίποτα δεν είναι όπως ήθελες, όταν οι άνθρωποι δίπλα σου δεν είναι εκείνοι που νόμιζες ή όταν εσύ ο ίδιος έπαψες να είσαι ο εαυτός σου πια, τότε είναι που πρέπει να πατήσεις το κουμπί και να βρεθείς μακριά από όλους κι απ’ όλα. Ν’ αρχίσεις να διαγράφεις σφάλματα δικά σου ή των άλλων απ’ τον «σκληρό δίσκο» και σιγά-σιγά ν’ ανασυγκροτηθείς για να συνεχίσεις.

Θέλεις την αλλαγή, αλλά η αλλαγή δε θα έρθει ποτέ αν δεν αλλάξεις κάτι ο ίδιος. Αν δεν πάψεις να φοβάσαι τις αλλαγές. Ξεκίνα το reset σε όποιο τομέα χρειάζεται ή κάνε ολικό σε όλους και ξαναγύρνα στις «εργοστασιακές» σου, καθαρός πια από errors. Άλλαξε πόλη, δουλειά, φίλους. Κράτα μόνο ό,τι σε κάνει καλύτερο.eset! Σαν τους υπολογιστές κι εσύ, πρέπει να μαζέψεις όση δύναμη κι ενέργεια σου απέμεινε και ν’ ανασυνταχθείς. Να καταφέρεις να επιβιώσεις στον κόσμο αυτό πολλά χρόνια ακόμη και με υψηλές επιδόσεις.

Όταν νιώθεις πως έχεις κουραστεί ψυχολογικά, όταν τίποτα δεν είναι όπως ήθελες, όταν οι άνθρωποι δίπλα σου δεν είναι εκείνοι που νόμιζες ή όταν εσύ ο ίδιος έπαψες να είσαι ο εαυτός σου πια, τότε είναι που πρέπει να πατήσεις το κουμπί και να βρεθείς μακριά από όλους κι απ’ όλα. Ν’ αρχίσεις να διαγράφεις σφάλματα δικά σου ή των άλλων απ’ τον «σκληρό δίσκο» και σιγά-σιγά ν’ ανασυγκροτηθείς για να συνεχίσεις.

Θέλεις την αλλαγή, αλλά η αλλαγή δε θα έρθει ποτέ αν δεν αλλάξεις κάτι ο ίδιος. Αν δεν πάψεις να φοβάσαι τις αλλαγές. Ξεκίνα το reset σε όποιο τομέα χρειάζεται ή κάνε ολικό σε όλους και ξαναγύρνα στις «εργοστασιακές» σου, καθαρός πια από errors. Άλλαξε πόλη, δουλειά, φίλους. Κράτα μόνο ό,τι σε κάνει καλύτερο.

Από την Μαριάμ Πολυγένη

Πηγή dinfo.gr

Μια όμορφη ιστορία ήρθε στο φως της δημοσιότητας όταν ο 88χρονος πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ James Baker προσπάθησε να αναζητήσει, μέσω μιας φωτογραφίας που είχε τραβήξει το 1953 στη Ζάκυνθο, το μικρό κορίτσι που απεικόνιζε να κρατάει ένα πιάτο φαγητό. Ο James Baker υπηρετούσε τότε ως πεζοναύτης και βρισκόταν σε αποστολή για την παροχή βοήθειας στη δοκιμαζόμενη από τον μεγάλο σεισμό εκείνης της χρονιάς Ζάκυνθο. Σε μια απ’ τις πολλές φωτογραφίες που τράβηξε απεικονιζόταν το “Zante girl”, όπως το ονόμασε. Η αναζήτηση ξεκίνησε με τη βοήθεια της ελληνοαμερικανικής κοινότητας και χάρη στο διαδίκτυο ήταν γρήγορη και επιτυχής. Η 6χρονη τότε Γιοβάνα Ξιφίτα-Βυθούλκα είναι πλέον μια κυρία 71 χρόνων, η οποία διηγήθηκε με τη σειρά της την ιστορία στα τοπικά μέσα ενημέρωσης και αναμένει να μιλήσει με τον James Baker και να τον ευχαριστήσει “γι’ αυτό το πιάτο που μου γέμισε”.

ιστορία πίσω από το πρώτο all inclusive μοντέλο

Η θέσπιση της άδειας μετ’ αποδοχών στη Γαλλία του Μεσοπολέμου και η καθιέρωση φθηνών εισιτηρίων στα τρένα, έμελλε να δώσει μία απίστευτη ώθηση στον τουρισμό. Την ίδια στιγμή αρχίζουν να αναπτύσσονται και αντικομφορμιστικά κινήματα, που συνδυάζουν την ψυχαγωγία με τη συντροφικότητα, το πνεύμα της κοινότητας, τη γνωριμία με τη φύση, την απελευθέρωση από την σεμνοτυφία κ.λπ.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους νέα μοντέλα διακοπών. Το 1948, δημιουργείται το “Ολυμπιακό κλαμπ”, ένα χωριό για διακοπές μέσα σε σκηνές, με ένα μπαρ και μια πίστα χορού. Σ’ αυτή την πρωτόγονη μορφή «all inclusive», που σύντομα βρήκε μιμητές, οι παραθεριστές -νέοι σε ηλικία, ξένοι και λάτρεις της άθλησης- αθλούνται μέσα στη φύση και το βράδυ διασκεδάζουν.

Στις δομές του πρώτου all inclusive συγκροτήματος δεν προβλεπόταν τρεχούμενο νερό, ηλεκτρισμός ή ιδιωτικοί χώροι-δωμάτια. Οι επισκέπτες κοιμούνται σε σκηνές στην αμμουδιά, παίζουν όλοι μαζί αθλήματα στην παραλία απολαμβάνοντας τον καθαρό αέρα, γευματίζουν κάτω από τα πεύκα και τα βράδια τραγουδούν γύρω από τη φωτιά.

Ένας από τους πρώτους που επένδυσαν σε αυτή τη νέα τάση ήταν ο Βέλγος Gérard Blitz, παιδί ευκατάστατης οικογένειας, ο οποίος, μαζί με τον Gilbert Trigano, οραματίζεται να δημιουργήσει νέους χώρους απόδρασης απαλλαγμένους από τους κοινωνικούς φραγμούς.Πράγματι, στις 27 Απριλίου του 1950, σε ένα ψαροχώρι κοντά στη Μαγιόρκα ιδρύεται το Club Mediterranée, μια μη κερδοσκοπική δομή, με 250 στρατιωτικές σκηνές και 1.000 κρεβάτια, που προάγει ένα μοντέλο διακοπών βασισμένο στην υπαίθρια ζωή, τα αθλήματα, την αλλαγή σκηνικού, την συνάντηση και την ευχαρίστηση, στα πλαίσια μιας διαμονής. Το μόττο του μάλιστα είναι: «Στόχος της ζωής είναι να είσαι ευτυχισμένος. Το μέρος για να το ζήσεις είναι εδώ. Και ο χρόνος για να είσαι ευτυχισμένος είναι τώρα».

Η συγκυρία είναι ιδανική καθώς η Γαλλία έχει μόλις καταργήσει τα κουπόνια σίτισης, έχει θεσπίσει τον κατώτατο μισθό και γενικώς υπάρχει διάχυτη η ανάγκη να ζήσει και να απολαύσει τις χαρές της ζωής, που τόσο πολύ στερήθηκε τα προηγούμενα χρόνια.

Η ανταπόκριση του κόσμου υπήρξε εντυπωσιακή, με τους πρώτους επισκέπτες να προέρχονται από τον χώρο του αθλητισμού, της δημοσιογραφίας και των τεχνών – αργότερα θα εμφανιστούν οι φοιτητές και οι ευκατάστατοι νέοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι το πρώτο καλοκαίρι το Club Mediterranée αναγκάστηκε να «ρίξει πόρτα» σε 10.000 άτομα.

Τα επόμενα χρόνια, τουριστικά χωριά, που δεν διαφέρουν και πολύ από τις κατασκηνώσεις, ανοίγονται στα πιο ειδυλλιακά και εξωτικά σημεία της Μεσογείου φέρνοντας επανάσταση στον τρόπο που ο κόσμος έκανε διακοπές. Με 16.8οο φράγκα για δύο εβδομάδες (όσο ήταν ο κατώτατος μισθός), ο Blitz υπόσχεται «ένα νέο και συμπαθητικό μοντέλο διακοπών.’Ενα χωριό με άνετες σκηνές, στις πιο ωραίες τοποθεσίες της Μεσογείου, με πολυπληθές και αφοσιωμένο (μαυρισμένο και χαμογελαστό) προσωπικό και πληθώρα μεσογειακών αθλημάτων».

Στα «χωριά» αυτά δεν υπήρχαν ρολόγια, κλειδαριές στις πόρτες, τηλεοράσεις, αυτοκίνητα και, το πιο σημαντικό και επαναστατικό, δεν κυκλοφορούσαν μετρητά. Στους επισκέπτες (gentils membres – GMs), δίνονταν κομπολόγια για να τα χρησιμοποιήσουν για την κατανάλωση ποτών στο μπαρ. ;Όπως έγραψε το 1965 το περιοδικό Paris Match: «Σε αυτά τα χωριά τα χρήματα δεν έχουν καμία αξία. Ολοι είναι εκατομμυριούχοι. Ζούμε σε μία τέλεια σοσιαλιστική οικονομία, όπου όλα είναι ελεύθερα για όλους».

Τη δεκαετία του ’60 και του ’70, το Club Mediterranée υιοθετεί μια πιο «ηδονιστική» και ρομαντική προσέγγιση και αρχίζει να προσελκύει εργένηδες, που προσέρχονται για να διασκεδάσουν και να βρουν ένα ταίρι.- εξ ου και το τραγούδι που γράφεται, το 1978, για την περίσταση με τίτλο «Sea, Sex and Sun». Τις δεκαετίες ’80 και ’90 το μοντέλο του Club Med, όπως μετονομάστηκε, έχει πια ωριμάσει και αντιγραφεί από άλλα resorts. Μια σειρά από άστοχα «ανοίγματα» (άνοιξαν μπαρ, γυμναστήρια και εστιατόρια) φέρνουν τον όμιλο στο κόκκινο, που αναζητά πλέον εναγωνίως έναν τρόπο να επανεφεύρει τον εαυτό του προκειμένου να επιβιώσει.

Για να σταματήσει την οικονομική αιμορραγία, ο Gilbert, ο μεγαλύτερος γιος του ιδρυτή, αυξάνει την τιμή της διαμονής και αναβαθμίζει τις υπηρεσίες. Το Club πλέον αλλάζει: με τις σκηνές να αφήνουν τη θέση τους στις καλύβες, και τις καλύβες στο τσιμέντο. Τα «χωριά» πλέον, στον 21ο αιώνα, χαρακτηρίζονται από πολυτέλεια και φινέτσα, έτοιμα να προσελκύσουν εύπορες οικογένειες ανά τον κόσμο. Αν και οι πρώτες αντιδράσεις ήταν υστερικές από πελάτες που ζητούσαν πίσω το παλιό τους κλαμπ, το εγχείρημα πέτυχε.

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΗ, καθώς τη ζεις μονάχα μία φορά και την πληρώνεις δέκα.

Έχεις μονάχα μία ευκαιρία για να βρεις την ιδανική συνταγή, μα αν την πετύχεις μία φορά σου είναι αρκετή

Είμαστε αδιάκριτοι και ελαφρώς θρασύδειλοι Δεν ξέρουμε πότε να σταματήσουμε. Θα ρωτήσουμε τα πιο απίστευτα, για να ‘χουμε υλικό για μετά. Φυσικά και θα συζητήσουμε για κάποιον χωρίς να είναι παρών. Το κάνουν όλοι.

Φυσικά και θέλουμε να ξέρουμε τα πάντα για όλους, είναι στην ανθρώπινη φύση: να ψαχουλεύει, να κατασκοπεύει, να μαθαίνει άπλυτα, να τα χρησιμοποιεί αν παραστεί ανάγκη. Αν μας πιάσουν, θ’ αρνηθούμε τα πάντα ή μπορεί και όχι, θα αντικρούσουμε, θα επιτεθούμε, σαν γνήσιοι ηλίθιοι θα επιμείνουμε και θα βγάλουμε τρελούς τους άλλους. Τι σημασία έχει. Εσύ, γιατί δεν παντρεύτηκες ακόμη είπαμε; Παιδιά δεν θες;

Υποτιμούμε τους άλλους Ίσως η ρίζα του κακού (μας). Φανερά ή κρυφά, για κάποιο ανεξήγητο λόγο είμαστε πεπεισμένοι ότι είμαστε καλύτεροι, πιο έξυπνοι, πιο ικανοί από τους περισσότερους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε. Δεν το ομολογούμε, όχι πάντα, αλλά, πώς να γίνει τώρα, υπερέχουμε.

Σκεφτόμαστε καλύτερα, ενεργούμε καλύτερα, έχουμε περισσότερα χαρίσματα από τον μέσο όρο κι ακόμη κι αν δεν το ομολογούμε, αυτό που πραγματικά πιστεύουμε για τους άλλους, είναι ταπεινωτικό.

Δεν κάνουμε ποτέ λάθος, κι όταν μας κατηγορούν για κάτι τέτοιο απλώς μας αδικούν, κυρίως το σύμπαν μας χρωστάει. Και να πείτε σ’ αυτή που τα γράφει αυτά ότι ζει στην πόλη, αν δεν το κατάλαβε. Ας πάει κι αλλού να μείνει και τα λέμε. Πήξαμε στους κριτές και τους υπεράνω.

Και φυσικά έχει να κάνει και με το πώς μας εμπνέει να φερθούμε αυτή η πόλη, όλες οι μεγαλουπόλεις. Ποιον πολιτισμό περνάει στα κύτταρά μας, πόσο νοιάζεται για εμάς για να της το επιστρέψουμε. Αλλά μετά φεύγουμε από αυτά που μπορούμε να διορθώσουμε εμείς και η κουβέντα πάει αλλού, διαγράφοντας τον ίδιο φαύλο κύκλο. Ας δούμε τα δικά μας πρώτα, λοιπόν.

 

Πηγή: www.lifo.gr

Ο εχθρός είναι ένας πολύ καλός δάσκαλος …

 

«Στην αρχαία Αίγυπτο ζούσε ο σοφός Βασιλιάς Θαμούς. Μία μέρα τον επισκέπτηκε ο έξυπνος θεός Θεύθ.

Ο Θεύθ ήταν υπεύθυνος για την εφεύρεση της αριθμητικής, της γεωμετρίας, της αστρονομίας και των ζαριών, αλλά σύμφωνα με τον ίδιο η σημαντικότερη του ανακάλυψη ήταν «η χρήση των γραμμάτων». Αυτή ήταν και η εφεύρεση που ο Θεύθ ανυπομονούσε να μοιραστεί με τον Βασιλιά Θαμούς.

Η τέχνη της γραφής, σύμφωνα με τον Θεύθ, «θα κάνει τους Αιγύπτιους σοφότερους και θα βελτιώσει την μνήμη τους, καθώς η γραφή είναι αναγκαία τόσο για τη μνήμη, όσο και για την ευστροφία».

Αλλά ο Θάμους τον απέρριψε λέγοντας, «Θεύθ, που κατέχεις τόσες τέχνες, να ξέρεις πως άλλος έχει την ικανότητα να δημιουργεί τις τέχνες, και άλλος εκείνη που θα του επιτρέπει να κρίνει πόσο πρόκειται να ωφελήσουν και πόσο να βλάψουν όποιους πρόκειται να τις χρησιμοποιήσουν».

Ο βασιλιάς συνέχισε «Και τώρα εσύ, ως πατέρας της τέχνης των γραμμάτων, από ευμενή διάθεση προς το έργο σου, απέδωσες τα αντίθετα από αυτά που μπορεί πραγματικά τούτη η τέχνη. Γιατί τα γράμματα θα προκαλέσουν λήθη στις ψυχές όσων θα τα μάθουν, εφόσον οι ίδιοι δε θα φροντίζουν για την άσκηση της μνήμης τους, μια και, αποκτώντας εμπιστοσύνη στη γραφή, θα φέρνουν τα πράγματα στη μνήμη τους όχι από μόνοι τους, από μέσα τους, αλλά από έξω, διαμέσου ξένων σημείων».

Ο Θαμούς ολοκλήρωσε λέγοντας «Και έτσι παρέχεις στους μαθητές σου μια φαινομενική σοφία, όχι την αλήθεια· γιατί, με την τέχνη που προσφέρεις, θα ακούσουν πολλά χωρίς να τα διδαχθούν και, συνακόλουθα, θα πιστέψουν ότι ξέρουν πολλά, ενώ στην πραγματικότητα, στις περισσότερες περιπτώσεις στερούνται της γνώσης και θα είναι δύσκολοι στο να τους συναναστρέφεται κανείς, αφού, αντί σοφοί, θα έχουν γίνει δοκησίσοφοι».