Συντάκτης: Kostas Bertsias

στο βάθος η έξοδος της σήραγγας μήκους 32 χιλ. που μεταφέρει το νερό της λίμνης του Εύηνου στην λίμνη  του Μόρνου

 

“Ανεπανάληπτος θα πεις εσύ για μένα”: Ωδή στον Γιώργο Σκούρτη |

Του Ανδρέα Ρουμελιώτη

Η χαρτοπετσέτα με το ποίημα

Ο Μπάμπης (ο Τσικλιρόπουλος) κακομουτσούνιασε του στυλ: “τι μαλακίες γράφεις πάλι”, ο Γιώργος (ο Σκούρτης) του ‘κανε μια γκριμάτσα: “άντε γαμήσου κι εσύ κι ο γρύλος σου” κι αφού παρήγγειλε άλλη μια γύρα κερασμένα διπλά ουίσκια, μου έδωσε την χαρτοπετσέτα με το ποίημα: “δες το εσύ νεαρέ που τα πιάνεις, γιατί αυτός έχει μυαλό άχυρο”.

Το ποίημα που έγραψε ο Γιώργος σε χρόνο dt, ανάμεσα σε δυο γουλιές σκωτσέζικες, στην μπάρα του μπαρ “ΣΤΟΑ” στην Πατησίων έλεγε: “Ανεπανάληπτος θα είμαι εγώ για σένα/ανεπανάληπτος θα πεις εσύ για ‘μένα/ανεπανάληπτος θα είμαι στην ζωή σου” κοκ.

Μαγκώθηκα.

Την δεκαετία του ’80 με είχαν επικηρύξει όλες οι φεμινιστικές οργανώσεις, ακόμα και οι Ε.Γ.Ες με τις γούνες της κυρίας Μαργαρίτας (Παπανδρέου) για τα φαλοκρατικά ανέκδοτα που έγραφα στην “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”, αλλά τέτοιο πράγμα δεν είχα τολμήσει να γράψω: “ότι έγω – και καλά – εγώ είμαι ο ανεπανάληπτος και εσύ μιατριχαπταρχίδια μου” που επιβεβαιώνει ότι είμαι ο (!) ανεπανάληπτος.

“Ρε συ Γιώργο, δεν υπάρχει πιο φαλοκρατικό απ’ αυτό”, τόλμησα να πω, “δεν θα περπατήσει, ασ’το να πάει στο διάολο.”

Ο Μπάμπης κούνησε κοροϊδευτικά το κεφάλι του.

Ο Σκούρτης δεν μάσησε με μας τις συντηρίκλες και το ‘δωσε στον Τόλη (τον Βοσκόπουλο) κι έγινε και γαμώ τα σουξέ, όλες οι καθωσπρέπει κερίες το τραγουδάγανε, χωρίς να φαντάζονται ότι ο στιχουργός του εν λόγω σκυλάδικου, ήταν ο πιο βαθυστόχαστος, ο πιο σκληρός -στο κείμενο- θεατρικός συγγραφέας που γνώρισε τ(οι)ούτος ο τόπος .

Η ζωή σου να το ξέρεις/είναι επικηρυγμένη

Ο Μπάμπης έγραψε κάτι πιο κουλτουριάρικο ένα βράδυ μετά από καμιά δεκαριά διπλά (ουΐσκι) στο “ΝΤΑ ΝΤΑ” στα Εξάρχεια – την ώρα που απήγγειλε ο Καρούζος

– “και συ Ελένη/και κάθε Ελένη/της επαρχείας – της Αθήνας κοιμωμένη/η ζωή σου να το ξέρεις/είναι επικηρυγμένη/να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο/κι άλλο εκείνη να πεθαίνει”.

Ο Γιώργος Σκούρτης με τον Γιώργο Βότση και τον Φίλη Καϊτατζή σε ένα πάρτυ μου στην Χαλκίδα

Κάποιος συνάδελφός μου, δημοσιογράφος στην “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ” – που ΄χε χάσει πολλά λεφτά στα χαρτιά (;) και πίστεψε πως θα πιάσει την καλή και θα πάρει, για να ρεφάρει, τα λεφτά της επικήρυξης – πήγε στον εκδότη μας τον Κίτσο τον Τεγόπουλο στην Φωκιλίδου.

“Έχω αποδείξεις για το ποιοι είναι οι εγκέφαλοι της “Ε.Ο. 17 Νοέμβρη” του είπε, θέλω να κάνω την αποκάλυψη στην εφημερίδα.

Τον διαολόστειλε ο Κίτσος – ο πιο ευφυής άνθρωπος που είχα την τύχη να γνωρίσω – “μη μου πεις τίποτα, γιατί θα τους ειδοποιήσω να φύγουν.”

Πήγε στον εισαγγελέα τον Τσεβά, που ‘θελε να γίνει νέος Σαρτζετάκης και τον έπεισε.

Μετά τον Γιώργο τον Βότση, ο Τσεβάς ανέκρινε τον Μανώλη (τον Ρασούλη).

Ο Ρασούλης ομολόγησε: “Είμαι και παραείμαι”!

“Και που είναι το 45άρι που δολοφονείς; Πώς τους σκοτώνεις;”

“Διά της δηλητηριάσεως”, ομολόγησε ο Μανώλης…

Τώρα το γλυκό είχε δέσει.

Ο Τσεβάς ασπάστηκε τις αποκαλύψεις του “συναδέλφου” μου.

Όταν η Χαρούλα η Αλεξίου τραγουδούσε το συνθηματικό τραγούδι του Μπάμπη “Ελένη”, χτυπούσε η 17Ν…

“Εδώ τρομοκράτης Βου”

Ο Σκούρτης και ο Τσικλιρόπουλος έγιναν πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες.

Έβλεπες τις περίεργες φάτσες τους με τα μούσια και το βλέμμα που σκοτώνει κρεμασμένες στα περίπτερα και ήσουνα περισσότερο από σίγουρος ότι “αυτοί είναι”.

 

Χαρις Αλεξιου..Ελενη

Η αντιτρομοκρατική μπουκάρισε στο καμαρίνι της Αλεξίου λίγο πριν βγει στην πίστα.

Περικύκλωσε και το σπίτι του Μπάμπη στο Πήλιο, όπου είχε αποσυρθεί για να γράψει και ζούσε μια μια πανέμορφη τσιγγάνα.

Τον πήρα τηλ.: “Εδώ τρομοκράτης Βου” έλεγε ο τηλεφωνητής, κατά το πράκτορας Θου-Βου, του Βέγγου.

Κωμικοτραγικές στιγμές που κανείς συγγραφέας κωμωδίας δεν θα μπορούσε να σκαρφιστεί.

Από το ίδιο πάρτυ του Ράδιο “Ε” στην Χαλκίδα

“Η Δευτέρα Παρουσία σε απευθείας μετάδοση”

Ωραίοι άντρες και οι δυο!

Ίδιος ο θεός Απόλλωνας ο Μπάμπης ή μάλλον ίδιος ο Θεός ο αληθινός, των Χριστιανών.

Ξαναδιάβασα το “Η Δευτέρα Παρουσία σε απευθείας μετάδοση” και το “Ο ερασιτέχνης άνθρωπος” όταν πέθανε.

Θα περάσουν δυο αιώνες για να ξαναεμφανιστούν τόσο σημαντικοί θεατρικοί συγγραφείς.

Ο Μπάμπης

Ισοϋψής του ήταν κι ο Σκούρτης, το alterego του, αυτοκόλλητοι και συνέχεια μαλωμένοι, καθόντουσαν στα αντικριστά σκαμπό της μπάρας στην “ΣΤΟΑ”, πίνανε το ένα μετό το άλλο τα διπλά (ουΐσκια) και τα περισσότερα βράδια, δεν μιλιόντουσαν.

Ο Μήτσος (ο Ευθυμιάδης) είχε την καλύτερη πένα, το ξέρανε.

Ήταν η ψυχή της παρέας.

Και τον φίλο τους τον Μητσάρα, που ‘φυγε πρώτος, ο Γιώργος κι ο Μπάμπης τονεψιλοζηλεύανε.

Ο Μήτσος είχε γράψει:

«Μια φορά κι έναν καιρό στον τόπο τούτο το μικρό

ζούσαν κάτι φουκαράδες, οι ραγιάδες.

Κοτζαμπάσηδες, πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες

κυβερνούσανε τη χώρα. Καληώρα.

Τη δεκάτη ο τσιφλικάς, δώσ’ του κόψιμο ο πασάς

κι υπαγόρευε το ράσο: «Σφάξε με αγά μ’ ν’ αγιάσω».

 

Photo by Manolis Θεσσαλονίκη

Στόχος ζωής των ανθρώπων θα πρέπει να είναι η ευτυχία και όχι η επιτυχία …..

Τι νόημα έχει η επιτυχία όταν δεν υπάρχει ευτυχία ;

Οι Ελβετοί έκαναν δημοψήφισμα και αποφάσισαν: «Οχι» στις αγελάδες με κέρατα

Οι Ελβετοί επέλεξαν να πουν «όχι» στο δημοψήφισμα, το οποίο διεξήχθη την Κυριακή, έπειτα από την πρωτοβουλία ενός πολίτη και στόχευε στο να δοθούν επιχορηγήσεις στους κτηνοτρόφους που αποφασίζουν να μην κόψουν τα κέρατα στα ζώα τους.

Το κείμενο, με τίτλο «αγελάδες με κέρατα», τέθηκε προς έγκριση ενώπιον των ψηφοφόρων της Ελβετικής Συνομοσπονδίας έπειτα από πρωτοβουλία ενός κτηνοτρόφου, του Αρμίν Καπάουλ, ο οποίος κατάφερε να συγκεντρώσει τις 100.000 υπογραφές που απαιτούνταν για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.

Ωστόσο, βάσει των τελικών αποτελεσμάτων, το 45,28% των ψηφοφόρων τάχθηκε υπέρ της πρότασής του. «Δεν πρόκειται για μια πικρή ήττα» σχολίασε ο ίδιος στην εφημερίδα RTS.

«Ευαισθητοποίησα τους ανθρώπους στο θέμα του βασανισμού των ζώων και έβαλα τις αγελάδες στην καρδιά τους» δήλωσε ο κτηνοτρόφος, διαβεβαιώνοντας ότι θα συνεχίσει τη μάχη του υπέρ των ζώων.

Παραδόξως, οι ελβετικές πόλεις ψήφισαν σε μεγαλύτερο ποσοστό υπέρ της πρωτοβουλίας του σε σύγκριση με τις αγροτικές περιοχές.

«Στις πόλεις, έχουν ακόμη καρδιά, στην εξοχή, το μόνο που σκέφτονται είναι τα χρήματα» σημείωσε ο Καπάουλ

Κέρδος online   26/11/2018

Το τελος της Αλεπούς στην μάχη για την επιβίωση …

Το ψέμμα είναι πιο βολικό από την αμφιβολία , πιο χρήσιμο από την αγάπη και διαρκεί περισσότερο από την αλήθεια …

Γκαμπριέλ Γκαρσια Μάρκες

Το κείμενο αυτό αναρτήθηκε στον προσωπικό λογαριασμό της κ. Λιάλιου στο Facebook, προκειμένου με απλό και κατανοητό από τους πολλούς τρόπο να εκτεθούν μεγάλες αλήθειες της Εκκλησιαστικής Ιστορίας.

Απλά πράγματα και χωρίς ψιμύθια:

1. Όλες οι εννέα Νεότερες Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες ήταν Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Για κάθε μία από αυτές και όποιες άλλες ζητήσουν ο,τιδήποτε από τη Μητέρα Εκκλησία είναι διμερές το θέμα και ουδόλως αφορά στους υπόλοιπους. Δεν τίθεται ουδόλως θέμα Πανορθοδόξου συναντιλήψεως, για να κινηθούν διαδικασίες Γενικής Συνόδου. Τα άλλα Παλαίφατα Πατριαρχεία να κοιτάξουν τα του οίκου τους.

2. Η αυτοκεφαλία είναι μία μαϊμού κατάσταση (καθ᾽ υπέρβαση των Οικουμενικών Συνόδων) και όπως θεραπεύεται, γίνεται κατ᾽ οικονομίαν. Ο ευρισκόμενος στο κατ᾽ οικονομίαν, πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση μετανοίας και όχι να θέλει να αποκλείσει το διπλανό του να γευτεί κι αυτός κάτι από τη χάρη.

3. Κακώς δέχθηκε το Οικουμενικό Πατριαρχείο να κοινωνήσει τη φροντίδα του με συνεταίρους πνευματικά και αθλητικά ανώριμους, όπως οι Νεότερες Τοπικές του Εκκλησίες.

4. Ποτέ στη συνοδική πράξη δεν ετέθη θέμα ομοφωνίας και μάλιστα εκ των προτέρων. Αυτά είναι πράγματα συνδικαλιστικής αντίληψης εκτροφείων και όχι συνοδικής λειτουργίας. Άντε, κι οι παπάδες, ιδίως οι άγαμοι, που γίνονται κι επίσκοποι, καιρός είναι να μαθαίνουν Θεολογία, αντί κοινωνιολογίες, ηθικές, ψυχολογίες, φιλοσοφίες, παιδαγωγικές και ό,τι άλλη αηδία για το λειτούργημά τους. Υπάρχουν οι λαϊκοί να συνδράμουν επ᾽ αυτών.

5. Όποιος δεν έχει ιστορία, ή δεν δέχεται την ιστορία, γιατί ζηλοί τον αδελφό του, φτιάχνει ψευτοευσέβειες και απλυτίλες, για να ξεγελάσει τους αφελείς.

6. Η Εκκλησία της Γεωργίας πρέπει να πάρει τη δέουσα σειρά στα Δίπτυχα, «κρατώντας τα αρχαία έθη» των Οικουμενικών Συνόδων, μετά την Αρχιεπισκοπή Κύπρου ως έκτη στη σειρά, γιατί είναι αυτοκέφαλη εκκλησία από τον πέμπτο αιώνα

 Δέσπω Λιάλιου, ΟμοτίμοσΚαθηγήτρια του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Πόση κοκαΐνη ρέει στους υπονόμους Αθήνας και Θεσσαλονίκης

Τι έδειξαν στοιχεία πανευρωπαϊκής έρευνας για την χρήση απαγορευμένων ουσιών όπως η κοκαΐνη. Αθήνα ή Θεσσαλονίκη η πρωτεύουσα της κοκαΐνης στην Ελλάδα;

Κωστής Χριστοδούλου

25 Νοεμβρίου 2018

Ένα ιδιαίτερο και ευφάνταστο τρόπο έχει το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (EMCDDA) για να παρακολουθήσει τις τάσεις στην χρήση απαγορευμένων διεγερτικών ουσιών όπως η κοκαΐνη: Αναλύει μέσω δείγματος που λαμβάνει από τους υπονόμους σε μεγάλες ή κομβικές πόλεις τα αστικά λύματα και βγάζει συμπεράσματα για την τάση από τα κατάλοιπα κοκαΐνης που εντοπίζει. Ουσιαστικά πρόκειται για μία τεράστια βιοψία.

Όπως αναφέρει στην έκθεση της τα στοιχεία από τις αναλύσεις αστικών λυμάτων για την ανίχνευση καταλοίπων κοκαΐνης που διεξήχθησαν στο πλαίσιο μελέτης σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις συμπληρώνουν τα ευρήματα των ερευνών στον γενικό πληθυσμό. Η ανάλυση λυμάτων παρέχει πληροφορίες σχετικά με τη συλλογική κατανάλωση καθαρών ουσιών σε μια κοινότητα, τα δε αποτελέσματα δεν είναι άμεσα συγκρίσιμα με τις εκτιμήσεις επικράτησης από τις εθνικές έρευνες στον γενικό πληθυσμό. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης λυμάτων παρουσιάζονται ως τυποποιημένες ποσότητες (φορτία μάζας) καταλοίπων της ουσίας ανά 1.000 κατοίκους ανά ημέρα.

Σύμφωνα με ανάλυση το 2016, τα υψηλότερα φορτία μάζας βενζοϋλεκγονίνης —του κύριου μεταβολίτη της κοκαΐνης— βρέθηκαν σε πόλεις του Βελγίου, της Ισπανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ πολύ χαμηλά επίπεδα βρέθηκαν στις περισσότερες χώρες της ανατολικής Ευρώπης (διάγραμμα 2.4). Από τις 33 πόλεις οι οποίες διαθέτουν στοιχεία για το 2015 και το 2016, 22 ανέφεραν αύξηση, 4 μείωση και 7 σταθερή κατάσταση. Σταθερές ή ανοδικές διαχρονικές τάσεις αναφέρονται για τις περισσότερες από τις 13 πόλεις που διαθέτουν στοιχεία για το 2011 και το 2016.

Εαν δεν βλέπετε την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη στο παραπάνω infographic που δημιούργησε το Statista με βάση τα στοιχεία της EMCDDA είναι επειδή στις δύο ελληνικές πόλεις που πραγματοποιούνται μετρήσεις (σ.σ. μετρήσεις έχουν πραγματοποιηθεί και στην Μυτιλήνη) οι τιμές είναι ιδιαίτερα χαμηλές. Συγκεκριμένα για την Αθήνα με στοιχεία του 2017 τα φορτία μάζας κατάλοιπων κοκαΐνης ήταν 38,3 mg/ανα 1.000 κατοίκους την ημέρα όταν η αντίστοιχη τιμή για την Βαρκελώνη που βρίσκεται στην κορυφή της λίστας είναι 965,2 (σ.σ. οι τιμές που αναφέρουμε είναι μέσου όρου όλων των ημερών ενώ αυτές του πίνακα της statista αφορούν σε Σαββατοκύριακο).

Με βάση τα παραπάνω στοιχεία η Αθήνα φιγουράρει στις τελευταίες θέσεις του πίνακα των ευρωπαϊκών πόλεων. Η τιμή των 38,3 mg που καταγράφηκε το 2017 είναι αυξημένη συγκρινόμενη με την 30,4 που είχε εντοπισθεί στην ελληνική πρωτεύουσα το 2016 αλλά σημαντικά μειωμένη σε σχέση με το 63 mg του 2015.

Σε ότι αφορά την Θεσσαλονίκη διαθέσιμα στοιχεία υπάρχουν μόνο για το 2016 και οι τιμές είναι ακόμη μικρότερες. Συγκεκριμένα τα φορτία μάζας κατάλοιπων κοκαΐνης ήταν 9,7 mg/ανα 1.000 κατοίκους την ημέρα.

Ταξίδεψα σήμερα το πρωί από την Αθήνα στη μικρή πατρίδα και το φως του Νοεμβρίου σε όλη τη διαδρομή μου θύμιζε τα χρόνια που τέτοιες μέρες οργώναμε τα χωράφια στο χωριό να σπείρουμε δημητριακά. Όλοι οι χωριανοί τότε, πάει μισός αιώνας αφότου γίνονταν αυτά και ξαφνικά μια χρονιά στις αρχές της δεκαετίας του ’70 σταμάτησαν όλοι σαν να ήταν συνεννοημένοι και είμαστε και ελάχιστοι όσοι θυμόμαστε όχι το όργωμα αλλά και που ήταν τα χωράφια αφού όλα τα έχει καταπιεί το δάσος και το Δασαρχείο ισχυρίζεται πως είναι πια στη δικαιοδοσία του και όχι στη διάθεση του νοικοκύρη γιατί γέμισαν αγριόδεντρα.

Την εντύπωση αυτή του οργώματος ενίσχυαν και τα οργωμένα χωράφια που είδα στη Βοιωτία και λίγα στον κάμπο της Λαμίας και επρόκειτο για βαμβακοχώραφα καθώς η καλλιέργεια σιτηρών σε αυτές τις περιοχές έχει σταματήσει καθότι ασύμφορη. Πάντως όπως φαίνεται και φαντάζομαι πως συμφωνούν όσοι ακόμα διατηρούν μια αγαπητική σχέση με τη γη, τούτος ο Νοέμβριος είναι από τους καλύτερους για τη σπορά των σιτηρών στη Θεσσαλία και αλλαχού καθώς οι  βροχές του Οκτώβρη ήταν ικανοποιητικές και τα διαλείμματα της καλοκαιρίας μεγάλα έτσι ώστε να στεγνώνουν τα χωράφια και η άροση να γίνεται χωρίς προβλήματα. Το μόνο λοιπόν που πρέπει να προσέξει τώρα ο σπορέας είναι η ποιότητα του σπόρου που πάνω του επενδύει τη σοδειά της επόμενης χρονιάς…

Στη φωτογραφία, τα χέρια ενός σπορέα στον Παλαμά Καρδίτσας πριν από 10 χρόνια.

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 03112018

Η. Προβόπουλος

actimon