Συντάκτης: Kostas Bertsias

Η Ελλάδα δεν έχει κανένα λόγο να συμμετέχει στο παιχνίδι των προκλήσεων, που παίζουν οι Τούρκοι. Ο κ. Καμμένος ας παίζει με τον Βουκεφάλα του. Και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ να προετοιμάζει τις Ενοπλες Δυνάμεις για την αποτροπή και όχι να εκτοξεύει απειλητικές «κορώνες»

Γιώργος Καρελιάς

Ρέντσο Πιάνο:

«Εγώ βάζω παντού γέφυρες – είναι το στοιχείο που ενώνει» Στον φάκελο με τις σημειώσεις και τα σχέδιά του ο διάσημος αρχιτέκτονας, ένα από τα παιδιά της Γένοβας είχε γράψει μόνον «η γέφυρα». Ξεκίνησε να σχεδιάζει ανήμερα Δεκαπενταύγουστο, μία ημέρα μετά την τραγωδία. Τώρα λέει ότι η γέφυρά του θα κρατήσει 2.000 χρόνια

by Protagon Team

Oταν είχε υποβάλει την πρότασή του τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε δηλώσει πως το έργο του θα είναι λειτουργικό για τουλάχιστον μια χιλιετία. Σήμερα, ωστόσο, γνωρίζοντας πως η νέα γέφυρα της Γένοβας θα ανεγερθεί με βάση τα δικά του σχέδια, υποστηρίζει πως θα αντέξει «όχι χίλια αλλά δύο χιλιάδες χρόνια (γιατί) δεν γίνεται να καταρρέουν οι γέφυρες».

Ο Ρέντσο Πιάνο ξεκίνησε να δουλεύει την πρότασή του, τον περασμένο Δεκαπενταύγουστο, μία ημέρα μετά από την τραγωδία που εκτυλίχτηκε στην πρωτεύουσα της Λιγυρίας το πρωινό της 14ης Αυγούστου, όταν η γέφυρα Μοράντι, έργο της δεκαετίας του ’60, κατέρρευσε, προκαλώντας τον θάνατο 43 ανθρώπων.

Στον φάκελο με τις σημειώσεις και τα σχέδιά του ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας και ένας από τους πιο διάσημους πολίτες της Γένοβας είχε γράψει μόνον «η γέφυρα». Δίχως όνομα. Γιατί η νέα γέφυρα θα είναι απλά η «γέφυρα της Γένοβας. Απλή αλλά όχι κοινότοπη. Ισχυρή σε συμβολικό επίπεδο, πολύ ισχυρή, μακριά τη μεγαλορρημοσύνη. Όμορφη, με μια ομορφιά γενοβέζικη: φευγαλέα, σιωπηλή, ατίθαση», εξήγησε ο ίδιος, μιλώντας στην Corriere della Sera.  Τα λόγια του η ιταλική εφημερίδα τα κατέγραψε αμέσως μετά την έγκριση της πρότασής του από τις δημοτικές αρχές της πόλης όπου γεννήθηκε πριν από 81 χρόνια.

Το έργο θα κοστίζει 202 εκατ. ευρώ. Και θα είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής στα θύματα αυτής της απίστευτης για τα ευρωπαϊκά δεδομένα τραγωδίας, που συνέβη ένα αμέριμνο καλοκαιρινό πρωινό του Αυγούστου. Για τον Ρέντσο Πιάνο η νέα γέφυρα της Γένοβας «θα πρέπει να ενώσει μια διαιρεμένη πόλη, να επεξεργαστεί το πένθος, να τονώσει την υπερηφάνεια». Και για αυτό την φαντάστηκε «σαν ένα πλοίο, κάτι το συμβολικό το οποίο, ωστόσο, δεν πρέπει να χάσει την επαφή με το θέμα της μνήμης». Η νέα γέφυρα θα είναι πολύ ασφαλής και ανθεκτική Θεωρεί πως «αυτή η τραγωδία δημιούργησε ένα τεράστιο κενό» και εξηγεί πως οι 43 δέσμες φωτός (όσες και τα θύματα του μοιραίου δυστυχήματος) που προβλέπονται στα σχέδιά του, αποσκοπούν στο να «μην ξεχάσουμε. Επεξεργάζομαι το πένθος σημαίνει το οικειοποιούμαι, έως ότου να γίνει κομμάτι του εαυτού μου. Πρέπει να σκάψουμε βαθιά μέσα μας, να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ένα νέο συναίσθημα, να μην ξεχάσουμε αλλά να βρούμε την ώθηση να αναγεννηθούμε».

Ο Πιάνο σχεδίασε μία λευκή, μίνιμαλ γέφυρα Κάνοντας λόγο για «έναν φόρο τιμής σε μια πόλη που αγαπώ και αισθάνομαι δική μου», ο Πιάνο ξεκαθάρισε πως δεν πρόκειται να λάβει καμιά αμοιβή για τη δουλειά του. Θέλησε επίσης να απαντήσει σε όλους όσοι, ειδικά στην πατρίδα του, υποστήριζαν ότι τις γέφυρες τις χτίζουν οι μηχανικοί και όχι οι αρχιτέκτονες και πως ο ίδιος δεν έχει χτίσει καμία.

«Έχω φτιάξει μία μεγαλύτερη από τη γέφυρα Μοράντι πριν από 25 χρόνια στην Ιαπωνία. Και μετά στο Σαράγιεβο, στο Σικάγο, στο Λος Άντζελες, στο πλαίσιο του πρότζεκτ που βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη για την Ακαδημία (Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών). Εγώ βάζω παντού γέφυρες. Εγώ στα έργα μου ξεκινώ από τις πλατείες και τις γέφυρες.

Η γέφυρα είναι το στοιχείο που ενώνει», υπογράμμισε μιλώντας και στην La Repubblica. «Η απλότητα δεν είναι συνώνυμο της κοινοτοπίας. Αυτό είναι ένα έργο που γεννήθηκε από τον ενθουσιασμό, από την επιθυμία αναγέννησης. Και εγώ το οραματίστηκα σκεπτόμενος τη Γένοβα – (οραματίστηκα) μια γέφυρα στέρεη, συμπαγή, λίγο εντυπωσιακή, ισχυρή στα θεμέλιά της», ήταν η απάντηση που έδωσε και σε εκείνους που υπονόησαν πως η πρότασή του είναι απλή και στερείται φαντασίας. 43 δέσμες φωτός (όσες και τα θύματα του μοιραίου δυστυχήματος) προβλέπονται στα σχέδιά του Πιάνο και αποσκοπούν στο να «μην ξεχάσουμε» όπως λέει ο ιταλός αρχιτέκτονας Ο ιταλός αρχιτέκτονας επανέλαβε επίσης πως για την ολοκλήρωση του έργου που θα (επαν)ενώσει την πόλη του θα χρειαστούν περί τους δώδεκα μήνες. Αλλά ευελπιστεί πως το εργοτάξιο που θα στηθεί εκεί θα αποτελέσει πρωτίστως «ένα εργαστήριο» για ολόκληρη την Ιταλία. Γιατί «κάθε ανακατασκευή αποτελεί μια πράξη πίστης. Αλλά η ανακατασκευή αποτελεί και μια πράξη ειρήνης. Μια στιγμή που οι διαφορές υποχωρούν, που πρέπει να υποχωρήσουν. Σήμερα είναι μια στιγμή βαθιάς αλληλεγγύης. Το έζησα στο Βερολίνο σε ένα εργοτάξιο με 5.000 εργάτες, και κάτι ανάλογο βίωσα και στο Τόκιο. Και στα δύο δημιουργήθηκε ένα εξαιρετικό κλίμα, γιατί κατασκευάζεις μαζί με άλλους κάτι σημαντικό, κάτι που ενώνει ανθρώπους και κόσμους».

Πηγή: Protagon.gr

οικισμός Τσιγκουρατίου στην ΒΔ ΠΑΡΝΗΘΑ

 

τιμημένη εργατιά  !!

ΧΩΡΊΟ ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ

στο βάθος τα Βαρδούσια όρη

 

Ποια ήταν η πραγματικά σημαντική δήλωση του αρχηγού ΓΕΕΘΑ για μια πιθανή κρίση με την Τουρκία

NEWS247

20 ΔΕΚ 2018

Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Αποστολάκης EUROKINISSI

Το σενάριο της “εξαΰλωσης” βραχονησίδας για το οποίο μίλησε ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος Αποστολάκης και η διαπίστωση που έγινε τη νύχτα των Ιμίων.

Το σενάριο της “εξαΰλωσης” βραχονησίδας για το οποίο ο Α/ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Αποστολάκης μίλησε σήμερα, δεν είναι καινούργιο. Όπως γράφει το Militaire.gr τη νύχτα των Ιμίων, ήταν ένα από τα σενάρια που είχαν εξεταστεί σοβαρά. Ήταν η νύχτα που είχαμε ανακαλύψει ότι τα F-16 δεν είναι παντός καιρού αλλά την αποστολή “εξαΰλωσης” θα μπορούσαν να την έχουν αναλάβει άλλα μαχητικά αεροσκάφη.

Η επιχείρηση είχε σχεδιαστεί από τους επιτελείς του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας και είχε πάρει πράσινο φως από τον Α/ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Χρήστο Λυμπέρη. Φυσικά στο ΚΥΣΕΑ που γινόταν στη Βουλή κι όχι στο ΥΠΕΘΑ δεν ήθελαν ούτε να ακούσουν για τέτοια σενάρια.

Ο Α/ΓΕΕΘΑ επανέλαβε λοιπόν το σενάριο που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Τι πιο σημαντικό που είπε ο Ναύαρχος Αποστολάκης δεν ήταν αυτό κατά τη γνώμη μας. Το σημαντικότερο ήταν ότι επεσήμανε πως “κανένας δεν πρόκειται να πολεμήσει δίπλα μας, αν χρειαστεί”. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν όσοι πιστεύουν ότι σε οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια των Τούρκων …θα ΄ρθει το ιππικό για να μας σώσει! Όπου ιππικό, βάλτε τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους. Αυτοί θα έρθουν για να μας συνοδεύσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στο οποίο θέλουν να μας καθίσουν οι Τούρκοι. Κι αυτό πρέπει να το αποφύγουμε πάση θυσία.

Στρατιωτικά η Ελλάδα, μπορεί να ΄χει ελλείψεις και προβλήματα που έγιναν πιο έντονα από την οικονομική κρίση. Ακόμη κι έτσι όμως έχει τις δυνατότητες να επιφέρει πολύ μεγάλα πλήγματα στους Τούρκους. Τόσο μεγάλα που λειτουργούν αποτρεπτικά μέχρι στιγμής σε οποιαδήποτε σκέψη για ανεξέλεγκτη κλιμάκωση. Αυτό που μας λείπει και πρέπει να το εξασφαλίσουμε, είναι ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας -όχι μόνο η κυβέρνηση- οφείλει να είναι έτοιμο να υποστηρίξει αυτή τη μοναχική μάχη που περιέγραψε ο Α/ΓΕΕΘΑ.

Ζήτω η πατρίδα !!

Υλοτόμοι παίρνουν το μεσημεριανό τους

Επιτυχία είναι να πηγαίνεις από τη μια αποτυχία στην άλλη χωρίς να χάνεις τον ενθουσιασμό σου

Winston Churchill

Rita Charon

Κάθε συγγραφέας γνωρίζει ότι το γράψιμο είναι θεραπευτικό. Ακόμα και όσοι ή όσες δε γράφουν, γνωρίζουν ότι η απλή πράξη του να δίνει επιτρέπει κανείς στα προβλήματα που τον απασχολούν (ή στα συμπτώματα της ασθένειάς του) να αποκτήσουν φωνή βοηθά στη βελτίωσή τους. Το μόνο που χρειάζεται είναι κάποιος ή κάποια που επιθυμεί να διαβάσει ή να ακούσει. Σε ορισμένες περιπτώσεις, δυστυχώς, αυτός ο κάποιος δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον εαυτό μας. Όμως πλέον αναδύεται μια αχτίδα φωτός από την πλευρά το ιατρικού επαγγέλματος, το οποίο μέχρι πρόσφατα φημιζόταν για την αδυναμία του ν’ ακροαστεί.

Η γιατρός Rita Charon έκανε μια σημαντική ανακάλυψη τη στιγμή που κατέληξε στη σχέση μεταξύ θεραπείας και αφήγησης. Αφηγείται η ίδια:

Συνειδητοποίησα ότι αυτό για το οποίο με πλήρωναν οι ασθενείς μου ήταν για ν’ ακούω με προσοχή και βάσει της ειδικότητάς μου ιδιαίτερα σύνθετα αφηγήματα – αφηγημένα με λέξεις, χειρονομίες, σιωπές, ιχνηλατήματα, εικόνες και φυσικά ευρήματα – προκειμένου να νοηματοδοτήσω τις ιστορίες αυτές σε κάτι που θα είχε έστω και προσωρινά ένα κάποιο νόημα. Αρκετό νόημα, ώστε να μπορεί κανείς να πράξει κάτι. Εγώ ήμουν η διερμηνέας αυτών των συχνά αντικρουόμενων αφηγηματικών γεγονότων, τα οποία είναι εξ ορισμού δύσκολο να μοιραστείς. Ο φυσικός ή συναισθηματικός πόνος, η αγωνία, η ανησυχία, η αίσθηση ότι τίποτε δεν πάει καλά: όλα είναι καταστάσεις δύσκολο να χωρέσουν σε λέξεις κι έτσι στους ασθενείς πέφτει το ιδιαίτερα απαιτητικό χρέος της «αφήγησής» τους, ενώ στους γιατρούς το εξίσου απαιτητικό χρέος της «ακρόασής» τους.

Η Charon δημιούργησε τον όρο «αφηγηματική ιατρική» σε ένα άρθρο της το 2001, στα Χρονικά της Εσωτερικής Παθολογίας (The Annals of Internal Medicine), όμως ήδη εκείνη την περίοδο εργαζόταν με ασθενείς που της αφηγούνταν τις ιστορίες για χρόνια. Ήταν τόσο σίγουρη ότι ο ρόλος της αφήγησης και της ακρόασης ήταν σημαντικός, ώστε να αφιερώσει χρόνο να σπουδάσει λογοτεχνία και δημιουργική γραφή χάριν της διδακτορικής της διατριβής. Η επίδρασή της στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Κολούμπια ήταν τέτοια, ώστε από το δεύτερο χρόνο και μετά οι φοιτητές/ριες υποχρεώνονται πλέον να παρακολουθήσουν σεμινάρια Αφηγηματικής Ιατρικής.

Η γλώσσα που χρησιμοποιεί η Charon διαφέρει από αυτή των άλλων γιατρών. Εδώ, όπου περιγράφει τη διαδικασία συνέντευξης με έναν ασθενή της, μπορεί κανείς ν’ αντιληφθεί ξεκάθαρα τη σημασία της εκπαίδευσής της στη γραφή και τη λογοτεχνία:

Δεν αφουγγράζομαι μόνο το περιεχόμενο του αφηγήματος, αλλά και τη μορφή του – τις προσωρινές διαδρομές που ακολουθεί, τις αναπαραστάσεις, τη δευτερούσα πλοκή, τις σιωπές, από ποιό σημείο ξεκινά την αφήγησή του, με ποιό τρόπο τοποθετεί σε μια σειρά τα συμπτώματα και τη σχέση τους με άλλα γεγονότα της ζωής του… Μετά από μερικά λεπτά, σταματά να μιλά κι αρχίζει να κλαίει. Τον ρωτώ γιατί κλαίει. Μου λέει: «ουδέποτε μου έχει επιτρέψει κανείς να μιλήσω έτσι.»

Η Rita Charon είναι διευθύντρια του προγράμματος αφηγηματικής ιατρικής στο Κολούμπια. Προσεγγίζοντας τη ζωή σα μια μορφή αφηγήματος, θα είχε νόημα να λάβει κανείς υπ’ όψιν του τους εξής ενδιαφέροντες συσχετισμούς: Η λέξη «ρίτα» στη βεδική παράδοση σημαίνει «αρχή της κοσμικής τάξης», μέσω της οποίας αναδύεται το ντάρμα (dharma) – η ιδέα δηλαδή της ηθικής, ενάρετης συμπεριφοράς. «Χάρων» στην ελληνική μυθολογία ονομάζεται ο βαρκάρης που περνά τα πνεύματα των πεθαμένων απέναντι στον ποταμό Αχέροντα. Τα πνεύματα φτάνουν σε αυτόν με τη διαμεσολάβηση του θεού Ερμή,  σύμβολο του οποίου είναι το κηρύκειο – το ίδιο σύμβολο που συμβαίνει να αποτελεί και το σύμβολο της δυτικής ιατρικής.

Πηγή: https://endicottstudio.typepad.com/articleslist/storytelling-and-healingii-by-heinz-insu-fenkl.htm

Εδώ που λέτε ήταν οι εφεδρείες και οι ζαΐρέδες του Κιουταχή όταν πολεμούσε στην Αθήνα με του Έλληνες , ο στρατηγός Καραϊσκάκης έστειλε ένα μικρό σώμα με επικεφαλής τον Σκουρτανιώτη και τους έπιασαν στον ύπνο και τους τα πήρε όλα και τα πήγαν στο στρατηγό , πονηρός ο Καραισκακης ,αφού τους συνεχάρει τους , ζήτησε και τους παράδες που σίγουρα είχαν οι Τούρκοι γιατί πλησίαζε το τέλος του μήνα και έπρεπε να πληρωθεί το στράτευμα . Αρνήθηκαν ότι βρήκαν λεφτά και από τότε ψάχνουμε εδώ στο οροπέδιο του Τσιγκουρατίου για τον θησαυρό του Κιουταχή !!!!!!

Τάδε εφη Χρήστος …

Στην ταβέρνα του ΑΓΑΘΗ

Με τον πρόεδρο συνοδηγό

Υποομάδα αδειοδοτήσεων και αγοράς ( τομεάρχης Ν Μπακογιάννη )

Φαίνεται ότι στη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, ο πρωθυπουργός… παρασύρθηκε. Επιχειρηματολογώντας εναντίον της στάσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ανέφερε χαρακτηριστικά: “θυμίζετε τις εποχές που κάποιοι ακραίοι της ΝΔ κατηγορούσαν τον Ανδρέα Παπανδρέου ως αρχηγό της 17 Νοέμβρη”. Το πρόβλημα για τον Αλέξη Τσίπρα είναι ότι οι ακραίοι που είχαν αφήσει να εννοηθεί κάτι τέτοιο συμπεριλαμβάνουν τον ίδιο τον κυβερνητικό του εταίρο Πάνο Καμμένο, ο οποίος είχε εκδώσει, όσο ήταν βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, το βιβλίο “Τρομοκρατία, Θεωρία και Πράξη”. Ο Πάνος Καμμένος πάντως έσπευσε να δηλώσει ότι δεν έχει πει ή γράψει κάτι τέτοιο, και ότι όσοι τον κατηγόρησαν, καταδικάστηκαν στα δικαστήρια.