Συντάκτης: Kostas Bertsias

Με την ονομασία αυτή είναι γνωστή η ένοπλη σύγκρουση, που έλαβε χώρα στην Αθήνα, μεταξύ του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ από τη μία πλευρά και των κυβερνητικών και βρετανικών δυνάμεων από την άλλη. Ξεκίνησε στις 3 Δεκεμβρίου 1944 με την αιματηρή κατάληξη του συλλαλητηρίου της Πλατείας Συντάγματος και τελείωσε τυπικά με την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου 1945. Ήταν το προανάκρουσμα του Εμφυλίου Πολέμου (1946 – 1949), αν και για ορισμένους ιστορικούς η εμφύλια διαμάχη είχε ξεκινήσει πριν από την Απελευθέρωση.

Η αντιπαράθεση αυτή προήλθε από το κενό εξουσίας, που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα μετά την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής τον Οκτώβριο του 1944. Το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, υπό την καταλυτική επιρροή του ΚΚΕ και με νωπές τις αντιστασιακές δάφνες της Κατοχής, είχε ένα καλά συγκροτημένο στρατιωτικό σώμα και διεκδικούσε μερίδιο στην εξουσία, αν όχι όλη την εξουσία. Απέναντί του οι αστικές δημοκρατικές δυνάμεις ήταν τελείως αδύναμες να του αντιπαρατεθούν, όντας σχεδόν 9 χρόνια εκτός εξουσίας (Δικτατορία Μεταξά, Κατοχή), ενώ μεγάλο μέρος του κρατικού μηχανισμού έφερε τη στάμπα του δοσίλογου. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, η συνδρομή των Βρετανών, που ασκούσαν μεγάλη επιρροή στα ελληνικά πράγματα και ως συμμαχική δύναμη, ήταν εκ των ων ουκ άνευ για την επιβίωση της αστικής δημοκρατίας. Να μην ξεχνάμε ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη και τον Ειρηνικό συνεχιζόταν με σφοδρότητα ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, με τη ζυγαριά να κλείνει αποφασιστικά υπέρ των Συμμάχων.

Στις 18 Οκτωβρίου 1944 έφθασε στην Αθήνα ο Γεώργιος Παπανδρέου και δύο μέρες αργότερα σχημάτισε την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, στην οποία συμμετείχαν και έξι ΕΑΜικοί Υπουργοί. Ένα από τα πρώτα ζητήματα που έπρεπε να επιλύσει η νέα κυβέρνηση ήταν η αποστράτευση των αντιστασιακών οργανώσεων και η δημιουργία εθνικού στρατού. Στις 5 Νοεμβρίου ο Γεώργιος Παπανδρέου ανακοίνωσε ότι ύστερα από τη συνεργασία που είχε με τον στρατηγό Σκόμπι (επικεφαλής των Βρετανικών Δυνάμεων στην Ελλάδα), ο ΕΛΑΣ και ο ΕΔΕΣ θα αποστρατεύονταν ως τις 10 Δεκεμβρίου 1944.

Όμως, η απόφαση αυτή δεν άρεσε στο ΚΚΕ, καθώς μία ενδεχόμενη αποστράτευση του ΕΛΑΣ θα του αφαιρούσε ένα ισχυρό χαρτί στην πρόθεσή του να επιβάλει στην Ελλάδα ένα κομμουνιστικό καθεστώς σοβιετικού τύπου. Οι διαπραγματεύσεις για την αποστράτευση των αντιστασιακών οργανώσεων ναυάγησαν στις 28 Νοεμβρίου και την 1η Δεκεμβρίου οι Υπουργοί του ΕΑΜ αποχώρησαν από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Ήταν φανερό ότι οι δύο πλευρές οδηγούνταν σε σύγκρουση, την οποία επιδίωκε το ΚΚΕ από τις 20 Νοεμβρίου με απόφαση του Πολιτικού του Γραφείου, σύμφωνα με νεώτερα στοιχεία.

Σε μία επίδειξη ισχύος, το ΕΑΜ διοργανώνει την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου ένα μεγάλο παναθηναϊκό συλλαλητήριο στην Πλατεία Συντάγματος, παρά την κυβερνητική απαγόρευση. Υπολογίζεται ότι πήραν μέρος πάνω από 100.000 άνθρωποι, ενώ κάποιοι ιστορικοί τους ανεβάζουν και στις 500.000. Το συλλαλητήριο βάφτηκε στο αίμα, καθώς οι διαδηλωτές δέχθηκαν καταιγισμό πυρών από την πλευρά των δυνάμεων ασφαλείας, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 30 άτομα και να τραυματισθούν 148.

Για το ποιος ήρξατο χειρών αδίκων υπάρχουν τρεις εκδοχές: α) ότι πυροβόλησε κάποιος από το πλήθος, με αποτέλεσμα να απαντήσουν οι αστυνομικές δυνάμεις, β) ότι πυροβόλησε απρόκλητα η αστυνομία και γ) ότι τα πυρά ήταν βρετανικά για τη δημιουργία προβοκάτσιας. Χρόνια αργότερα, στις 12 Δεκεμβρίου 1958, ο αστυνομικός διευθυντής Αθηνών κατά τη διάρκεια των «Δεκεμβριανών», Άγγελος Έβερτ (πατέρας του πολιτικού και αρχηγού της Ν.Δ. Μιλτιάδη Έβερτ), σε συνέντευξή στην εφημερίδα «Ακρόπολις» θα παραδεχτεί ότι ήταν αυτός που διέταξε τη βίαιη διάλυση της διαδήλωσης βάσει διαταγών που είχε λάβει, επειδή υπήρχε κίνδυνος κατάλυσης του κράτους.

Την επομένη, μετά τις κηδείες των θυμάτων, οι συγκρούσεις γενικεύτηκαν, με τη συμμετοχή στρατιωτικών δυνάμεων του ΕΛΑΣ. Το ΕΑΜ συγκρότησε νέα διαδήλωση, με αποτέλεσμα να υπάρχουν κι άλλοι νεκροί. Το ίδιο βράδυ, ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου υπέβαλε την παραίτησή του, αλλά μεταπείστηκε από τους Άγγλους και παρέμεινε στη θέση του. Η πλάστιγγα άρχισε να γέρνει με το μέρος του ΕΛΑΣ, που έλεγχε σχεδόν όλη την Αθήνα, εκτός από το κέντρο της πρωτεύουσας. Οι δυνάμεις του ανέρχονταν σε περίπου 20.000 άνδρες (10.000 μάχιμους και άλλους τόσους εφεδρικούς). Η κυβέρνηση Παπανδρέου μπορούσε να υπολογίζει σε περίπου 10.000 μάχιμους, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν και οι άνδρες της εμπειροπόλεμης 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας, που είχε έλθει με δάφνες από το Ρίμινι με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Θρασύβουλο Τσακαλώτο (θείο του υπουργού Οικονομικών και στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ Ευκλείδη Τσακαλώτου) και φυσικά στη βρετανική δύναμη υπό τον υποστράτηγο Ρόναλντ Σκόμπι, που ήταν και η καλύτερα εξοπλισμένη απ’ όλους τους εμπλεκόμενους και αριθμούσε γύρω στους 5.000 άνδρες.

«Μη διστάσεις να ενεργήσεις σαν να ήσουν σε κατακτημένη πόλη, όπου γίνεται μία τοπική εξέγερση» τηλεγραφεί στον Σκόμπι ο βρετανός πρωθυπουργός Γουίνστον Τσόρτσιλ, που δεν διανοείτο ότι θα έχανε την Ελλάδα από τη σφαίρα επιρροής της Μεγάλης Βρετανίας. Την είχε κερδίσει με σκληρά παζάρια από τον Στάλιν στην περίφημη «Συμφωνία των Ποσοστών», που υπογράφτηκε στη Μόσχα στις 9 Οκτωβρίου, τρεις μέρες πριν από την αναχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα. Από την πλευρά του, ο σοβιετικός ηγέτης τήρησε το λόγο του, αποφεύγοντας να κατηγορήσει τον Τσόρτσιλ για ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας, όπως έκαναν οι Αμερικανοί, αλλά δεν αποθάρρυνε την ηγεσία του ΚΚΕ, που δεν γνώριζε το «παζάρι της Μόσχας» και πίστευε βάσιμα σε συντροφική βοήθεια.

Η πρόθεση του ΕΛΑΣ στη Μάχη της Αθήνας ήταν να αφοπλίσει όσες αστυνομικές υπηρεσίες αντιστέκονταν, ώστε να αποδυναμώσει τον αντίπαλο. Ιδιαίτερα σκληρές μάχες δόθηκαν στην περιοχή Μακρυγιάννη για τον έλεγχο του Συντάγματος Χωροφυλακής που έδρευε εκεί (6 – 11 Δεκεμβρίου 1944). Όταν οι Βρετανοί κατάλαβαν ότι τα πράγματα λάμβαναν άσχημη τροπή γι’ αυτούς, αποφάσισαν να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους στην Αθήνα, αποσπώντας μονάδες από το μέτωπο της Ιταλίας. Από τα μέσα Δεκεμβρίου, οι κυβερνητικές δυνάμεις άρχισαν σταδιακά να κερδίζουν έδαφος. Οι Βρετανοί με επίλεκτους στρατιώτες, άρματα μάχης και αεροπορία, αφού πρώτα εξουδετέρωσαν τη δύναμη του ΕΛΑΣ στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας και ιδιαίτερα στο προπύργιό του, την Καισαριανή, άρχισαν να εκκαθαρίζουν το κέντρο της πόλης, όπου συνήφθησαν ομηρικές οδομαχίες στα στενοσόκακα γύρω από την Πλατεία Ομονοίας, στου Ψυρρή και το Μεταξουργείο.

Ο Τσόρτσιλ πίστευε ότι το ελληνικό πρόβλημα δεν μπορούσε να λυθεί με στρατιωτικά μέσα, αλλά μόνο με πολιτικά. Γι’ αυτό, ανήμερα των Χριστουγέννων, ήλθε στην Αθήνα.

Σε αλλεπάλληλες συσκέψεις στο Υπουργείο Εξωτερικών (26 – 27 Δεκεμβρίου), στις οποίες συμμετείχαν και εκπρόσωποι του ΕΑΜ, αποφασίστηκε να ζητηθεί από τον εξόριστο Βασιλιά Γεώργιο Β’ να ορίσει Αντιβασιλέα και συγκεκριμένα τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Δαμασκηνό (Παπανδρέου). Ήταν μία ευφυής κίνηση του άγγλου πολιτικού για να κρατήσει ενωμένες τις αστικές δυνάμεις, με τη γεφύρωση του χάσματος φιλομοναρχικών και βενιζελογενών δημοκρατικών.

Στα πολιτικά ζητήματα υπήρξε πλήρης διαφωνία. Ο Σιάντος απαίτησε να δοθούν στο ΕΑΜ σχεδόν τα μισά Υπουργεία, να διωχθούν από τον κρατικό μηχανισμό οι δοσίλογοι, να διαλυθεί η Χωροφυλακή, να γίνει δημοψήφισμα για το πολιτειακό το Φεβρουάριο και εκλογές τον Απρίλιο. Οι όροι, αρκούντως μαξιμαλιστικοί, απορρίφθηκαν απ’ όλους τους πολιτικούς, καθώς πίστευαν ότι θα οδηγούσαν σε κομμουνιστικοποίηση του κράτους. Το ΚΚΕ έδειξε αδιαλλαξία, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι η έλευση του Τσόρτσιλ στην Αθήνα ήταν ένδειξη αδυναμίας και δεν προχώρησε σ’ ένα συμβιβασμό, που θα του επέτρεπε να διασώσει τις δυνάμεις του και να αποκτήσει σημαντικό μερίδιο της εξουσίας.

Στις 30 Δεκεμβρίου, ο βασιλιάς ενέδωσε στις αφόρητες πιέσεις των Βρετανών και ανακοίνωσε το διορισμό του Δαμασκηνού ως Αντιβασιλέα και την πρόθεσή του να επιστρέψει στην Ελλάδα, μόνο αν το θελήσει ο λαός. Ο Γεώργιος Παπανδρέου παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία και στις 3 Ιανουαρίου 1945 τον διαδέχθηκε ο Νικόλαος Πλαστήρας.

Στις 5 Ιανουαρίου 1945 οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Αθήνα, υπό την πίεση των υπέρτερων κυβερνητικών και βρετανικών δυνάμεων. Στις 11 Ιανουαρίου ο ΕΛΑΣ υπέγραψε ανακωχή με τους Βρετανούς και στις 12 Φεβρουαρίου 1945 έληξαν και τυπικά τα «Δεκεμβριανά», με τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Το ΕΑΜ είχε ηττηθεί στρατιωτικά και πολιτικά.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/

Τα Σάββατα στο κονάκι του Στράτου η διαλεκτική*ταλαιπωρείται μεταξύ γνήσιου παραδοσιακού τσίπουρου και πικάντικων γεύσεων που Στρατος προσφέρει από καρδιάς και τον ευχαριστούμε και εμείς από καρδιάς.

Το σημερινό μενού:

1.Κακός /μοχθηρός

2.Γνήσιος /κάλπικος

3.Αρχοντάνθρωπος/αρχοντοχωριάτης

Η διαλεκτική* δεν μπορούσε να μην αγγίξει τους παρόντες αλλά κυρίως τους απόντες, (η τιμωρία τους να είναι απόντες), χωρίς όμως να ευτελιστεί σε κουτσομπολιό!!

*Η λέξη διαλεκτική προέρχεται από την ελληνική λέξη διαλέγομαι, που σημαίνει διεξάγω συζήτηση. Στην αρχαιότητα με τη διαλεκτική εννοούσαν την τέχνη να φτάνει κανείς στην αλήθεια μέσω της σύγκρουσης αντιθέτων απόψεων, όπως στο σύνολο σχεδόν των Πλατωνικών έργων.Ο όρος επικράτησε διεθνώς ως Dialectic.

Πως θα σας φαινόταν η ύπαρξη ενός ψηφιακού sommelier που “ανα-γνωρίζει” σε βάθος κάθε φιάλη ελληνικού κρασιού που μπορεί κανείς να βρει διαθέσιμη προς πώληση αυτή τη στιγμη; 

Αλλά και τι εντύπωση θα σας έκανε να μπορεί ο συγκεκριμένος sommelier να εκτιμήσει τα “δομικά χαρακτηριστικά” του γούστου σας στο κρασί για να σας προτείνει τις πιο ταιριαστές για εσάς επιλογές; 

Και τέλος αν μετά από όλα αυτά μπορούσε και να “δει” το τραπέζι και τα πιάτα σας, ανά πάσα στιγμή… Να σας προτείνει φιάλες με κρασί που ταιριάζουν απόλυτα με εκατοντάδες διαφορετικές συνταγές ανάλογα με τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί στην καθεμία;

“Τι ελληνικά κρασιά υπάρχουν εκεί έξω;”

Η Oenos&co απαρτίζεται από τον Αλέξανδρο και την Βάσω Κανδηλιώτη. Η Βάσω έχει διανύσει μια μακροσκελή πορεία στο χώρο της εστίασης σε εστιατόρια όπως το Funky Gourmet και το CTC του Αλέξανδρου Τσιοτίνη όπου και συνεργάστηκε για πρώτη φορά με το Αλεξανδρο.

Ενώ τα επαγγελματικά βήματα του Αλέξανδρου ξεκίνησαν από τον βιομηχανικό κλάδο κάποια στιγμή βρέθηκε στην Ιταλία αναζητώντας εργασία. Σε μια χώρα όπου η κουλτούρα του φαγητού και του κρασιού τον έβαλαν σε μια γρήγορη τροχιά ανακάλυψης του κρασιού. Επιστρέφοντας στην Αθήνα φοίτησε στην σχολή του Γιώργου Λούκα “Genious in gastronomy” και εργάστηκε σε γνωστά ξενοδοχεία, winebar και εστιατόρια αλλά και πλάι στον οινοχόο Απόστολο Πλαχούρα στην Χαλκιδική. 

Διακρίθηκε από την Παγκόσμια Ένωση Οινοχόων, κυρίως όμως γνώρισε ωραίους ανθρώπους και ταξίδεψε σε “κρασότοπους” εντός και εκτός χώρας.

Κατά την διάρκεια της καραντίνας, άρχισε να γεννιέται η ιδέα της Oenos&co που απαντά στα ερωτήματα “Πώς μπορώ να δω τι κρασιά υπάρχουν εκεί έξω; Τι μπορώ να μάθω πραγματικά για αυτά; Ποια ταιριάζουν με την περίσταση ή με το φαγητό που θα φτιάξω; Από πού θα τα προμηθευτώ;”.

Γνωρίζοντας τον ψηφιακό οινοχόο 

Η Oenos&co είναι στην ουσία μια ψηφιακή πλατφόρμα που φιλοξενεί τρία βασικά συστήματα: μια λεπτομερή βάση δεδομένων για το ελληνικό κρασί και την ελληνική μπύρα που παράγεται σε μικροζυθοποιίες, έναν ενημερωμένο κατάλογο σημείων λιανικής πώλησης για τα παραπάνω και, ανάμεσά τους, έναν πρωτοποριακό αλγόριθμο, έναν “ψηφιακό οινοχόο”, αν προτιμάτε που βοηθά τον χρήστη να βρίσκει κάθε φορά το καταλληλότερο για αυτόν προϊόν.

Πιο συγκεκριμένα ο “ψηφιακός” οινοχόος είναι μια “μετενσάρκωση” ενός πραγματικού οινοχόου σε κώδικα. ‘Ολες οι αρχές, οι γνώσεις και οι τεχνικές που χρησιμοποιεί ένας επαγγελματίας του κρασιού έχουν αποδοθεί μέσα από ερωτήσεις και βήματα με τα οποία καλείται ο χρήστης να αλληλεπιδράσει.

Μάλιστα πρόκειται για μια διαδικασία που μπορεί ακολουθηθεί ακόμα και αν κάποιος δεν γνωρίζει το παραμικρό για το κρασί. Από την άλλη, αν κάποιος το επιθυμεί, μπορεί να χρησιμοποιήσει τον ψηφιακό οινοχόο για να ψάξει με μεγάλη λεπτομέρεια το κρασί που του ταιριάζει.

Η βασική ιδέα, όπως και στην πραγματική ζωή, είναι “Πες μου τι σου αρέσει και ποια είναι η περίσταση και θα σου απαντήσω”. Και όλα αυτά με το πάτημα ενός ξεχωριστού κόκκινου κουμπιού.

Πηγή: https://www.epixeiro.gr/

…..Προϊόν της μετριότητας είναι και η τάση της εποχής που χαρακτηρίζεται ως «παθητική παραίτηση» – μια κατάσταση όπου απλώς ο μέτριος σπρώχνει τον χρόνο αντί να τσαλακωθεί αντιπαρατιθέμενος και διεκδικών λόγω και έργω την προσφορά προστιθέμενης αξίας.

Πίσω από πομπώδεις αλλαγές, που έχουν να κάνουν με διαχείριση ανθρωπίνων πόρων, ορισμένες φορές η θεαματική εικόνα στον αφρό κρύβει από κάτω «λιμνάζοντα ύδατα» (αυτές είναι συνήθως αντιφάσεις θεωρητικών ανατροπών που συντελούνται με συνταγολόγια εγχειριδίων και με μύηση υπνοπαιδείας). 

Όταν οι «διαδικασίες» γίνονται αυτοσκοπός της αλλαγής, δημιουργούν ένα ανθεκτικό κέλυφος για τη μετριότητα, αποθεώνοντας ευλαβικά την τυποποίηση. Εκεί η μετριότητα «αναπνέει» καλύτερα, σε ένα καθεστώς ομογενοποίησης, συντελώντας και σε μια συμφωνημένη, ηλιθιώδη «ευτυχία» (των οικιών υμών εμπιπραμένων…).

Ένα απάνθισμα από διατυπώσεις περί μετριότητας, εδώ

Ειδικότερα για τη μετριότητα στον τόπο μας, κρατώ την αμεσότητα της ευφυίας του Γιάννη Τσαρούχη, που είχε πει: «Οι μέτριοι είναι η ισχυρότερη κοινωνική ομάδα στην Ελλάδα. Ένα αδίστακτο κρεβάτι του Προκρούστη».

Αυτά, διαβάζοντας στο epixeiro.gr ένα περιεκτικό άρθρο του startupper Μιχάλη Κωστόπουλου, co-founder της Opsarion, σχετικά με την “κουλτούρα της μετριότητας”.

Πηγή: epixeiro.gr

Η λαθρεμπορική ζωή, έχει πολλά μεράκια….

•Ακούω τα ξόρκια για τις κυβερνήσεις συνεργασίας.Με τον ένα η τον άλλο τρόπο από όλες τις πλευρές.Όλοι ομως γνωρίζουμε ότι στην ουσία όλοι(η σχεδόν όλοι) μπορούν άνετα και χωρίς πρόβλημα να συνεργαστούν με όλους.Αυτό διδασκει η μεταπολιτευτική ιστορία.Εκτός από όσους έχουν μνήμη χρυσόψαρου.
•Η μνήμη του χρυσόψαρου διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα.Γι αυτό δεν πεθαίνει από ανία.Κάθε περιστροφή στη γυάλα είναι μια νέα συναρπαστική εμπειρία.Έχει ξεχάσει την προηγούμενη και χαίρεται τη νέα περιπέτεια της ζωής του.
•Το αδιάλλακτο ΚΚΕ δεν είχε κανένα πρόβλημα να συγκυβερνήσει με τη ΝΔ το 1989 κατα των «κλεφτών» του ΠΑΣΟΚ.Ψήφισαν όλοι την κυβέρνηση Τζανετάκη πλην του Κώστα Κάπου.Η ΚΝΕ αντέδρασε με το Γιωργο Γραψα και την καθαίρεσαν όλη και βάλαν άλλους.Υπουργός Εσωτερικών ο Νίκος Κωνσταντόπουλος(Περαστικα Νίκο) υπουργος Δικαιοσύνης ο Φώτης Κουβέλης .Λίγους μηνες αργότερα κανένα πρόβλημα με τους «κλεφτες» του Πασοκ.Συγκυβέρνηση ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΚΚΕ(Συνασπισμός ΚΚΕ και Έαρ) υπό τον Ξενοφώντα Ζολωτα.Συνυπήρξαν ως υπουργοί ο Γιάννης Δραγασάκης κΑι ο Ακης Τσοχατζοπουλος.Μια ωραία ατμόσφαιρα.Μετά η ΝΔ με τη στήριξη του αποστάτη των Γλυκών Νερων Κατσικη .Η κυβερνηση Μητσοτακη που ανέτρεψε ο Αντωνης Σαμαράς.Που ναναι άραγε ο βουλευτης Κιλκις Συμπιλιδης;Ίσως γνωρίζει η Καθημερινή.Ο Σαμαράς πέρασε στην πολιτική ανυπαρξία,στα πέτρινα χρόνια,όπως τα αποκαλεί.Ανελήφθη στους πολιτικούς ουρανούς με κυβερνητική συνεργασια με το ΠΑΣΟΚ.Κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου.Έπεται η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την ψεκασμένη Ακροδεξιά που προτιμήθηκε από το Ποταμι και το ΠΑΣΟΚ που δεν ήταν επαρκώς κατα του μνημονίου.Τέλος μη λησμονήσουμε τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ,ΝΔ και Ακροδεξιάς (ΛΑΟΣ).Κυβέρνηση Παπαδήμου.Ήμουν κι εγώ εκεί και είδα λέει το παραμύθι.Αν μέσα στα παραπάνω δει κανείς και την κινητικότητα των βουλευτών μεταξύ των κομμάτων,ιδιως για την επίζηλη υπουργική ιδιότητα, θέλει πολλές σελίδες.Υφυπουργός Χαϊκάλης και αλλά πολλά διακομματικά διηγήματα. «Εμείς γι αλλου κινήσαμε γι αλλου και αλλου η ζωή μας πάει» λέει ο στίχος.Μέγας ο κατάλογος.
•Γι αυτό βαριέμαι ιδιαίτερα την ιδεολογική μπουρδολογία για το θέμα των συνεργασιών και τους εξορκισμούς της καθαρότητας.Γνωρίζω πως όλες οι παραπανω κυβερνήσεις δεν ήταν και οτι καλύτερο.Αλλά υπήρξαν.
•Στις πρωτες εκλογές που έρχονται σημειώνω ότι το άθροισμα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ θα ξεπεράσει πιθανόν τις 165 έδρες.Προς τι η συζήτηση για τις δεύτερες;Να βρισκόμαστε σε δουλειά;

Πάνος Μπιτσαξής

Από την καθημερινή διαβάζουμε:

Το ερωτικό κάλεσμα ενός αρσενικού ελαφιού αντιλαλεί στο βουνό, ακούγεται σαν απελπισμένο. Το φθινόπωρο είναι η εποχή αναπαραγωγής τους: στήνουν καρτέρι στις πηγές, από όπου σίγουρα θα περάσουν τα θηλυκά, και προσπαθούν να τα γοητεύσουν με μια αλλόκοτη κραυγή. Όταν μπει ο Νοέμβρης, τα ερωτικά ειδύλλια έχουν ήδη ολοκληρωθεί και ο χειμώνας τους στην Πάρνηθα συνεχίζεται ατάραχα. Δεν είναι τα μοναδικά ζώα του βουνού: αγριογούρουνα, κρητικοί αίγαγροι, αλεπούδες, ερπετά και πουλιά ζουν εδώ, ενώ πρόσφατα έκανε την επανεμφάνισή του και ο λύκος. Ναι, αυτό είναι μια χαρμόσυνη είδηση, διότι η Πάρνηθα είναι ένα αληθινό βουνό, που ευτυχώς ανακάμπτει παρά τις πυρκαγιές και τις κακοποιήσεις δεκάδων ετών. «Βλέπεις ανθρώπους να διαμαρτύρονται για τα αγριογούρουνα και τους λύκους, επειδή φοβούνται. Άλλοι ταΐζουν τα ελάφια, κάτι που φυσικά απαγορεύεται. Οι περισσότεροι έρχονται απροετοίμαστοι και χάνονται στα μονοπάτια. Η Πάρνηθα είναι εθνικός δρυμός, δεν είναι συνοικιακό πάρκο. Εμείς εισβάλλουμε στον χώρο των ζώων και σε καμία περίπτωση εκείνα στον δικό μας», μου λέει ο Γιάννης Χέλης, διαχειριστής του καταφυγίου Μπάφι, αναδεικνύοντας ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα που προέκυψε από την εποχή της πανδημίας, όταν οι Αθηναίοι άρχισαν να εκδράμουν και να εκτιμούν τη φύση, χωρίς όμως να είναι εξοικειωμένοι με την κουλτούρα και τους κανόνες του βουνού.

Λίγο πριν το τέλος της τελευταίες ποιητικής συλλογής, ο Κακριδής οραματίζεται μια μέρα που οι πόλεμοι θα εκλείψουν (για να το πάρει αμέσως μετά πίσω), ενώ αλλού εμφανίζεται βέβαιος για την εκ νέου ομόνοια των σλαβικών λαών ρωσικής προέλευσης σ’ ένα επόμενο χρονικό διάστημα

(«και θα τους δεις να σχηματίζουν πάλι / –Ρώσοι, Ουκρανοί και Λευκορώσοι– μία / μεγάλη συντροφιά. Ποιος αμφιβάλλει;»).

Αμήν

photo by streethacker

Το κόστος για την Αμερικανική οικονομία εκτιμάται σε 3,7 τρισ. δολάρια που αναλογεί έως και 14.000 σε κάθε ασθενή.

Το οικονομικό κόστος του long Covid, (της μακροχρόνιας εμφάνισης συμτωμάτων μετά από νόσηση λόγω κορονοϊού) που ταλαιπωρεί 23 εκατομμύρια Αμερικανούς έως σήμερα, αποδεικνύεται απροσδόκητα τεράστιο για την οικονομία των ΗΠΑ,με τους οικονομολόγους του Χάρβαρντ να θεωρούν οτι θα ξεπεράσει ακόμη και εκείνο του μεγάλου κραχ του 1929.

Σύμφωνα με μια πρώτη εκτίμηση, η χρόνια ασθένεια του κορονοίου, θα κοστίσει στην Αμερικανική οικονομία 3,7 τρισεκατομμύρια δολάρια, με το επιπλέον ιατρικό κόστος να ανέρχεται σε 528 δισεκατομμύρια δολάρια.

Αυτό αποτελεί μια ένδειξη του πόσο τρομακτικό θα μπορούσε να είναι το κόστος του κορονοϊού για οικονομίες όπως της Ευρώπης αλλά και για κάθε χώρα ξεχωριστά, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, αλλά και για τις επιπτώσεις της νόσησης από Covid-19 σε επί μέρους κατηγορίες – όπως οι μη-εμβολιασμένοι ασθενείς, οι ευπαθείς, τα παιδιά κλπ.

Το βαρύ κόστος θα μπορούσε στο άμεσο μέλλον να επιβαρύνει σημαντικά και τον κρατικό προυπολογισμό, καθώς οι ιατρικές δαπάνες αναμένεται να αυξηθούν κατακόρυφα μέσα στα επόμενα χρόνια.

Δυσβάσταχτο το κόστος για ασθενείς και ταμεία

Τα συμπτώματα, τα οποία ανέρχονται σε εκατοντάδες, μπορεί να κυμαίνονται από ήπια έως σοβαρά και να επιμείνουν για μήνες ή και χρόνια, αναγκάζοντας τους ασθενείς να παίρνουν φάρμακα, να υποβάλλονται σε πολυδάπανες εξετάσεις και να νοσηλεύονται για μέρες ακόμη και σε ΜΕΘ.

Ο Ντέιβιντ Κάτλερ, οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και η ομάδα του, υπογράφουν την πρώτη μελέτη για το οικονομικό κόστος του long covid στις ΗΠΑ.

Όπως αναφέρει στην έκθεσή του, το ατομικό ιατρικό κόστος της νόσου είναι κατά μέσο όρο περίπου 9.000 δολάρια το χρόνο για κάθε ασθενή.Ωστόσο, το πραγματικό κόστος μπορεί να κυμαίνεται από 3.700 δολάρια έως και 14.000 δολάρια ενώ μπορεί να είναι ακόμη υψηλότερο, αν ο ασθενής έχει υποκείμενες ασθένειες.

Εκεί που όμως η κατάσταση μπορεί να βγει εκτός ελέγχου, είναι εάν ο κορονοϊός επηρεάσει την ικανότητα του ατόμου να εργαστεί, οπότε οι κρατικοί και ιδιωτικοί ασφαλιστικοί φορείς αναλάβουν για μεγάλο χρονικό διάστημα την κάλυψη των ιατρικών λογαριασμών.

Παρόμοιο με το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης

Η οικονομική εκτίμηση του Cutler για τον κορονοϊο βασίστηκε σε προηγούμενη έρευνα για τη θεραπεία της μυαλγικής εγκεφαλομυελίτιδας, μιας κατάστασης που είναι γνωστή ως Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης ή ME/CFS.

Ο Δρ Greg Vanichkachorn, ιατρικός διευθυντής του Προγράμματος Αποκατάστασης Δραστηριότητας Covid της Mayo Clinic, υποστηρίζει ότι η έρευνα του Χάρβαρντ είναι η καλύτερη προσέγγιση μέχρι αυτή τη στιγμή.

Οπως υποστηρίζει, η θεραπεία και η αξιολόγηση του long covid, είναι παρόμοιες με εκείνες του ME/CFS. «Δεν υπάρχει θεραπεία ή εγκεκριμένη θεραπεία για το ME/CFS. όπως συμβαίνει και με τον long Covid» υποστηρίζει

«Νομίζω ότι είναι σημαντικό ωστόσο να υπογραμμίσουμε ότι αυτή είναι μια εκτίμηση», είπε ο Vanichkachorn. «Καθώς βγαίνουν νέα μέτρα θεραπείας, τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν πιο ακριβά ή, όπως ελπίζουμε, πιο προσιτά».

Οι πολλές θεραπείες αυξάνουν το κόστος

Μια από τις αιτίες που το ιατρικό κόστος εκτοξεύεται στην περίπτωση του long covid είναι εξαιτίας της δύσκολης διάγνωση του.

Οι ασθενείς συχνά υποβάλλονται σε μια σειρά εξετάσεων για να αποκλειστούν άλλες ασθένειες, που συχνά είναι εξειδικευμένες και πολύ ακριβές. 

«Σε αντίθση με άλλες ασθένεις στον long covid δεν θεραπεύονται τα αίτια της ασθένειας αλλά αντιμετωπίζονται τα συμπτώματα του» είπε ο Δρ Τζεφ Πάρσονετ, λοιμωξιολόγος και ιδρυτής της κλινικής για την αντιμετωπιση του Covid στο Ιατρικό Κέντρο Dartmouth Hitchcock.

Μερικά από τα πιο κοινά μακροχρόνια συμπτώματα του Covid περιλαμβάνουν κόπωση, αδιαθεσία μετά την άσκηση, χρόνιο πόνο, γνωστική δυσλειτουργία (επίσης γνωστή ως «ομίχλη του εγκεφάλου»), νευρολογικό τρόμο, κατάθλιψη, άγχος και καρδιακή ή πνευμονική δυσλειτουργία, σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας των Η.Π.Α.

Ο μακροχρόνιος Covid μπορεί επίσης να προκαλέσει άλλες χρόνιες παθήσεις, όπως διαβήτη, μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα ή σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και καρδιακές παθήσεις,

Μια σειρά από παθήσεις που αυξάνουν σημαντικά το ιατρικό κόστος για κάθε ασθενή καθώς μπορεί να εξελιχθούν σε χρόνιες νόσους.

Πληροφορίες από CNBC

Πηγή:Greece HuffPost

Ο σεξισμός και τα δείπνα!

Συναντήθηκαν οι νέες και όμορφες πρωθυπουργοί της Φιλανδίας και της Νέας Ζηλανδιας.Ευτυχούν αμφότερες να είναι στο τιμόνι χωρών-προτύπων και καλών πρακτικών.Το έργο τους πιο εύκολο από το «εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε-γέλασε» του Διονύση.

Εκεί δημοσιογράφος έκανε τη σεξιαστική ερώτηση και έγινε χαμός στο ίσιωμα.Ταρακουνήθηκε η πολιτική ορθότης ,που μου του τη δινει όλο και περισσότερο.Γιατί συναντηθήκατε;Επειδή είστε στην ίδια ηλικία και έχετε κοινά ενδιαφέροντα;Άρθρα επι άρθρων για το σεξιστικό χαρακτήρα της ερώτησης.Κανείς δεν είπε το απλό.Ότι πρόκειται για χαζή ερώτηση.Ρε προβλήματα που έχει ο κόσμος.

•Έτσι και εγώ,αν ήμουν δημοσιογράφος,με κίνδυνο να κατηγορηθώ για σεξισμό,θα σκεπτόμουνα να κάνω παρόμοια ερώτηση στον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά που δείπνησαν χτες για δεύτερη φορά σε ταβέρνα.Το ανακοίνωσαν δε για να μην γίνει γνωστό από τον σιωπηλό κ.Δεμίρη.
Γιατί δειπνείτε τόσο συχνά;Επειδή είστε της ίδιας ηλικίας και έχετε κοινά ενδιαφέροντα;
•Τελικά θα απέφευγα την ερώτηση.Μην διαταράξω την πολιτική ορθότητα.Άλλωστε είναι σαφές το γιατί.Αφενός η πορεία του Παναθηναϊκού και η επίπτωση της στις παγκόσμιες εξελίξεις.Αφετέρου η φιλοσοφία.

Το ον και η ύπαρξη.Τι θα γίνει αν αυτό και τι θα γίνει αν εκείνο;πως θα συντονιστεί ο βιορυθμός μας στην πιθανότητα, ξέρετε ποιά.Ταβέρνα ήταν.Είχε παλιά τραγούδια;Μα θαρρώ πως θα τα μπλέξω απ τη Κικη και τη Κοκο ποια θα διαλέξω.Μπορεί και τίποτα από αυτά.Μπορεί να πρόκειται για μια ζεστή φιλία.

Πάνος Μπιτσαξής

O Πέρσης ποιητής και δάσκαλος θεολογίας και δικαίου Jalaluddin Rumi είπε κάποτε ότι η πληγή είναι το μέρος απ’ όπου μπαίνει το φως. Τίποτα δεν μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια.

Μέσα από τις δοκιμασίες αναδείχτηκαν οι δυνατότερες ψυχές. Οι πιο ισχυροί χαρακτήρες σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο σφραγίστηκαν με σημάδια. Δείτε τα ως μια ένδειξη ότι πετύχατε, επιζήσατε και έχετε αυτά τα σημάδια να το αποδεικνύουν! Είναι μια ευκαιρία να γίνετε ακόμα πιο δυνατοί.