Συντάκτης: Kostas Bertsias

– Κατανόησε ότι κάθε αλλαγή σε παγιωμένη νοοτροπία δεν μπορεί να επιβληθεί εξωτερικά, αλλά μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από συγκεκριμένα βήματα, που ο καθένας μπορεί και έχει δικαίωμα ν’ αποφασίσει από μόνος του αν θα τα κάνει. Τα στάδια έχουν ως εξής : 

i) Συνειδητοποίηση και αποδοχή ότι η υφιστάμενη νοοτροπία δεν προάγει την ευτυχία σου.

ii) Ανάληψη ατομικής ευθύνης για την αλλαγή της.

iii) Συλλογή νέων πληροφοριών και ιδεών που θα σε βοηθήσουν να δεις τα πράγματα διαφορετικά, διότι όπως έλεγε κι ο Αϊνστάιν : “Κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί απ’ το ίδιο επίπεδο συνείδησης που το δημιούργησε”…

iv) Σταθερή και επαναλαμβανόμενη εφαρμογή στην πράξη αυτών των νέων ιδεών, αφενός για να τσεκάρεις αν λειτουργούν και είναι όντως κατάλληλες στην περίπτωσή σου για να οδηγήσουν στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, κι αφετέρου για να μπορέσουν σταδιακά να καθιερωθούν ως νέα νοητικά πρότυπα (η εμπέδωση κάθε αλλαγής είναι θέμα “ανακαλωδίωσης” των νευρωνικών δικτύων). 

v) Ενεργή παρατήρηση αυτής της διαδικασίας και εμπλουτισμό του νέου θεωρητικού υπόβαθρου που απέκτησες από εξωτερικές πηγές με τις δικές σου παρατηρήσεις και συμπεράσματα.

vi) Αναζήτηση – εφόσον απαιτείται – πρόσθετων πληροφοριών & ιδεών που θα εμβαθύνουν την κατανόησή σου και θα ενισχύσουν τα κίνητρά σου για συνειδητή συνέχιση της προσπάθειας μέχρι το νέο νοητικό πρότυπο να εμπεδωθεί.

Γιώργος Λογοθέτης

Διάλεξε μια δουλειά που αγαπάς και δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μία ημέρα στη ζωή σου

Κουμφούκιος

– Κάθε πρόβλημα, και γενικά ό,τι φαντάζει δύσκολο ή/και αδύνατο, δείχνει έτσι εξαιτίας του νοητικού επιπέδου που βρίσκεσαι τη δεδομένη στιγμή. Άλλαξε αυτό το επίπεδο, διεύρυνε τις γνώσεις και τις δεξιότητές σου, εξέλιξε τη νοοτροπία σου. Αυτό που θα αντικρίζεις μετά, δεν θα έχει καμία σχέση με αυτό που σε δυσκόλευε ή ακόμα και σε τρόμαζε στην αρχή.

Γιώργος Λογοθέτης

Έχε επίγνωση ότι ένα “μονοπάτι” που δεν σε κάνει ευτυχισμένο όταν το βαδίζεις, αποκλείεται σε κάποιο απώτερο μέλλον να σε οδηγήσει στην ευτυχία. Η ευτυχία δεν είναι “έπαθλο”, που απονέμεται σε κάποιους “‘άξιους” μετά από την “επιτυχία” τους σε πολλές και σκληρές δοκιμασίες. Η ευτυχία είναι μια ικανότητα του πνεύματος. Είναι μία νοητική/συναισθηματική κατάσταση που εσύ ο ίδιος δημιουργείς εσωτερικά, και όχι κάτι που το βρίσκεις ή το κερδίζεις κάπου εκεί έξω. Η ικανότητα αυτή είναι συνυφασμένη και ουσιαστικά ενεργοποιείται και τροφοδοτείται από τη “νοοτροπία ζωής” που έχεις παγιώσει σε κάθε δεδομένη στιγμή του βίου σου. Αν λοιπόν, σε κάποια φάση της ζωής σου, αισθάνεσαι ότι σου λείπει ευτυχία, “άλλαξε πλεύση” και “τριμάρισε” κατάλληλα τη νοοτροπία σου (για να χρησιμοποιήσουμε και έναν ιστιοπλοϊκό όρο). Έχοντας αυτά κατά νου, προσπάθησε να είσαι επιεικής με ανθρώπους που ενώ φαινομενικά έχουν να επιδείξουν πολλά επιτεύγματα και αποκτήματα, κατά βάθος είναι δυστυχείς και αυτό αποτυπώνεται και διακρίνεται εύκολα στη συμπεριφορά τους, στη στάση του σώματός τους, στην εκφορά και στην ποιότητα των λόγων και των έργων τους, ακόμα και στην υγεία τους. Αυτοί οι άνθρωποι “χάθηκαν” σε λάθος μονοπάτια και η ευθύνη τους είναι ότι ποτέ δεν κοντοστάθηκαν να αναρωτηθούν μήπως απλά αρμενίζουν στραβά σε έναν εξίσου στραβό γιαλό (τουτέστιν και λάθος στόχους έχουν θέσει και λάθος σχέδια συνεχίζουν να κάνουν, υπό την έννοια ότι τίποτα απ’ όλα αυτά δεν τους κάνει στο τέλος ευτυχισμένους).

Γιώργος Λογοθέτης

•Δυστυχώς δεν είναι μόνο θέμα δημοσιογράφων. Όποιος, όπως εγώ, συνεργάζεται με νέους το συναντά πολυ συχνά. Λεξιπενία, αγλωσσία, μεγάλη δυσκολία στη χρήση των λέξεων αλλά και αδυναμία κατανόησης του ακριβούς τους νοήματος,ωπλήρης αποκοπή από τη συνέχεια της γλώσσας.

Ενστικτωδώς απέκτησα τη συνήθεια , όταν προσπαθώ να συνεννοηθώ με αυτές τις περιπτώσεις , να αποφεύγω «δύσκολες» λεξεις ή «άγνωστους» γραμματικούς τύπους. Για να μην υφίσταμαι το ερώτημα «δηλαδή;» και ακολούθως «πως γράφεται αυτό» με κατάληξη «και τι θα πει;»
•Το πρόβλημα ανάγεται στο σχολείο. Αποκλειστικά στο σχολείο.Για κάποιο λόγο η γλωσσική παιδεία πάσχει. Οι εκπαιδευτικοί ας μας το εξηγήσουν. Το γιατί δεν το γνωρίζω. Ο Μπαμπινιώτης λέει πως η γλώσσα βρίσκει το δρόμο μόνη της. Μακάρι. Γιατί εγώ την βλέπω να φθίνει επικινδύνως.
•Έχουμε την τύχη να έχουμε κληρονομήσει μια υπέροχη γλώσσα.Ανεξάντλητη σε πλούτο.Η διαφύλαξη της είναι υπόθεση πολύ πιο σημαντική από ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως.Σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης θα επιβιώσουν μόνο τα έθνη που διατηρούν τη γλώσσα τους.Από τα πανάρχαια κριτήρια μόνο το «ομόγλωσσον»είναι το ταυτοτικό στοιχείο ενός έθνους.Το όμαιμον,το ομόθρησκον και τα ομότροπα ήθη και έθιμα υποχωρούν ,ως στοιχεια εθνικής διακριτότητας.

Η ιστορία ασφαλώς συνδέει τις γενιές. Η γλώσσα όμως είναι το θεμελιώδες στοιχείο συνοχής. Απαιτείται μια «επανάσταση» στη γλωσσική παιδεία πριν χαθεί από την ελληνική γλώσσα το χρωμα της και ο χυμός της μέσα στον κατακλυσμό των συμβόλων και των greeklish. Καταχωρώ ένα μήνυμα που μου έστειλε η Φιλώ για να γελάσω.Δεν είναι όμως για γέλια είναι για κλάματα.

«Τα απίστευτα μαργαριτάρια των αδιάβαστων και αγράμματων δημοσιογράφων πριν, κατά και μετά την κηδεία του τέως Βασιλέα Κωνσταντίνου Β’ (όπως τα μάζεψα από διάφορες αναρτήσεις στο fb και twitter):
Ανακοίνωσαν ότι η σορός θα ταφεί εκεί που είναι οι σορές(!) των άλλων συγγενών και οι τέοι βασιλιάδες!! (Και κάπου γραπτώς η σωρός!!!)
Ο εκλιπός, του εκλιπών, του αποθανών (έρμα τριτόκλιτα!)
Οι τέως βασιλικοί τάφοι και οι τάφοι των τάφων!! (υπερβάλλων ζήλος)
Εξώδικος ακολουθία! (ωχ το μάτι μου)
Ο τέως βασιλιάς και η τέα (!) βασίλισσα
Την βασιλομήτωρ που ήταν παρών (ααααααααα)
Του πρίγκιψ Νικόλαος
Του Χουάν Κάρλου που κάποιος τον ανέφερε και ως γαμπρό του Κωνσταντίνου (αφού ‘πήρε’ την αδελφή του Σοφία)
Ο ιδιότης… Τον κήδεψαν ως ιδιότη λέει! (ιδιώτη βρε αγράμματε! Δεν τον έβρισαν!)
Σε κάποιο ραδιόφωνο ακούστηκε στην περιγραφή…: «Ένας που ήρθε από την Σουηδία, Γουσταύος; Είναι τίτλος ή όνομα να μας πει κάποιος!»
Κάποιος άλλος είπε το σπουδαίο «Η βασίλισσα της Δανίας Μαργαρίτα, συνοδευόμενη από τον σύζυγό της»! Μαργκρέτ είναι το όνομα της, είναι η αδερφή της Άννα-Μαρίας και το μόνο σίγουρο ήταν ότι θα παραβρεθεί αυτή μόνον αφού ο σύζυγος της έχει …πεθάνει!
Αφήστε και το «στην κηδεία θα παραβρεθεί από το Μονακό, ο βασιλιάς Αλβέρτος»! Δεν το έχουν ξανακούσει ότι είναι πρίγκιπας και όχι βασιλιάς.
Και τέλος ο τόνος σε μια λέξη πάει κι έρχεται όπως του έρθει του δημοσιογράφου: «Η πριγκίπισσα Άννα ήρθε από την Μεγάλη Βρετανία και θα μείνει στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετάνια!
Στην ιστορία πέρασε η κηδεία του άναξ (!) και ΠΑΝΤΑ θα θυμόμαστε την εικόνα της βασιλομήτωρ να δακρύζει αλλά και τους ευγενείς που κατέκλυσαν στα ξενοδοχεία του Συντάγματος για να συγχωρέσουν τα πεθαμένα του εκλιπών τέου.
(πέθανα! 😂😢😡😜)

Πάνος Μπιτσαξής

•Εξελίσσεται στη δημόσια ζωή ένα παμπάλαιο παίγνιο.Το κατς.Ένα παίγνιο στο οποίο επιτρέπονται τα χτυπήματα κατω από τη ζώνη.Ποιος όμως τελικά τρωει τη γροθιά εκεί που πονάει;Μάλλον όλοι μας και σπεύδω να το εξηγήσω.
•Τα sms Καλογρίτσα,ο τόμος που είπε ο φίλος Αντρεας,αποδεικνύουν το πόσο καλά προστατευόταν επι Συριζα το απορρητο των τηλεφωνικών επικοινωνιών .Μια εξαίρεση που αφορά το ΚΚΕ επιβεβαιωνει τη βαθιά προσήλωση στη Δημοκρατία.Την επιστροφή στις παραδόσεις όπου οι κομμουνιστές πρέπει να είναι υπό διαρκή επιτήρηση.Οι δε βαλιτσες δεν ήταν τίποτα άλλο από άμυνα στην επάρατη δεξιά διαπλοκή.Αν η κ.Ευθαλία λέει αλήθεια βεβαίως.
•Κατανοώ και τον μεγάλο ηθικό αποτροπιασμό της ΝΔ για την φερόμενη παρέμβαση Παππά στον διαγωνισμό και την προσπάθεια για ΣΥΡΙΖΑ τσανελ απο τον φερέγγυο Καλογρίτσα τον πράκτορα 007 και άλλες δυνάμεις.Πρωτοφανή πράγματα.Γιατί είναι γνωστό πως η ΝΔ ΠΟΤΕ αλλά ποτέ δεν έχει παρέμβει σε διαγωνισμό και ΠΟΤΕ δεν επιχείρησε αθέμιτα να επηρεάσει την ελεύθερη πληροφόρηςη.Ήταν πάντα δίκαιη και άμεμπτη.Δεν ευνόησε κανέναν και δεν πολέμησε κανέναν.Δικαίως φρίττει και ζητά απαντήσεις.
• Με την υπόθεση της εν ενεργεία ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ φάγαμε μια γερή γροθιά στο στομάχι.Όλο το κλιμα που κορυφώθηκε στη δεύτερη κυρίως τετραετία του εκσυγχρονισμού και μας κυνηγά σαν εριννύα βγήκε από το συλλογικό ασυνείδητο στο παρόν.Η διαγραφή κλπ δεν είναι επαρκής.Χρειάζεται μια βαθύτερη και ειλικρινής αυτοπροσδιοριστική προσέγγιση στο παρελθόν.Και μεγάλη προσοχή στην επιλογή προσώπων.Θέλει πολλά διαπιστευτήρια ήθους για να στείλεις κάποιο/α σε ένα αξίωμα.Όχι μόνο γνωριμία με την ηγεσία και στερεοτυπίες έλξης στο ευρύ κοινό.Γιατί όπως είπε και ο Ράμα «Karma is a bitch “.Σε ελεύθερη μετάφραση .Όλα εδώ πληρώνονται.Της επιπολαιότητας της ψήφου μη εξαιρουμένης.
•Όλα αυτά συναθροίζομενα υπονομεύουν τη Δημοκρατία.Δίνουν την αίσθηση καθολικής σαπίλας.Ευνοούν τους ακραίους σχηματισμούς.Βούτυρο στο ψωμί τους.Οδηγούν στην εύκολη γενικευση ότι η πολιτική ειναι μια βρώμικη ιστορία.Πως όλοι οι πολιτικοί «τα πιάνουν».Το Δράμα ειναι πως αυτή η γενικευση που την καλλιεργούν βλακωδώς ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δεν ειναι αληθής.Η ευθύνη ειναι πάντα ατομική υπόθεση.Δεν μπορεί να επεκτείνεται σε όλους.Σε ξερά και σε χλωρά.Την πραγματική γροθιά εκεί που πονάει τη τρώει η Δημοκρατία.

Πάνος Μπιτσαξής

«Εισήλθεν εις το κουρείον του εις ιερεύς, του εφρόντισε την γενειάδαν και ότε του εζήτησε τον λογαριασμόν, απεκρίθη:
“Τίποτα ,παπούλη μου, για την Εκκλησία, δωρεάν”.

Την επομένην ευρήκε 12 χάρτινες εικονίτσες Αγίων και μίαν ευχαριστήριον επιστολήν εις την είσοδον του κουρείου.

Εισήλθεν εις το κουρείον του εις αστυνομικός, τον εκούρευσε και ότε του εζήτησε τον λογαριασμόν, απεκρίθη:
“Τίποτα, κυρ-Αστυνόμε, για την κοινωνία μας δωρεάν”.

Την επομένην ευρήκε 12 κουλούρια και μίαν ευχαριστήριον επιστολήν εις την είσοδον του κουρείου.

Τέλος εισήλθεν εις το κουρείον του εις Βουλευτής, τον εκούρευσε και ότε του εζήτησε τον λογαριασμόν απεκρίθη:
“Τίποτα, κυρ-Βουλευτά, για την πατρίδαν μας δωρεάν”.

Την επομένην ευρήκε 12 Βουλευτάς εις την είσοδον του κουρείου.»!!!

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Ε Σπύρου και Γιώργος Τζανής στα ορεινά Δερβενοχώρια

– Στη ζωή (σε όλες τις εκφάνσεις της) δεν υπάρχουν “μοναδικές ευκαιρίες” ή “αδιέξοδα”. Απέφευγε όσους (με λόγια ή με έργα) προσπαθούν να σου “πουλήσουν” ή να σε “πείσουν” για το αντίθετο, αλλά κυρίως πρόσεχε τί λες εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου. Εστίαζε αδιάκοπα στο σκοπό και στους επιμέρους στόχους σου και έχε τα μάτια σου ανοιχτά και το νου σου σε εγρήγορση. Έτσι, και την επόμενη “ευκαιρία” θα διακρίνεις και κάποιο άλλο “μονοπάτι” θα βρεις να βαδίσεις.

Γιώργος Λογοθέτης

1992. Όμιλος Interamerican και όμιλος Βασιλάκη.

Από αριστερά: Καλτσάς, Βασιλάκης, Αντωνιάδης, Μπερτσιάς, Δημάκης.