Συντάκτης: Kostas Bertsias

Μάθε πώς να μαθαίνεις από αυτούς με τους οποίους διαφωνείς, ακόμη και  από αυτούς που σε προσβάλλουν.

Δες αν μπορείς να ανακαλύψεις κάποια αλήθεια στα λεγόμενά τους…

Βορειοανατολικά της κοιλάδας της Κωπαΐδας ξεπροβάλλει το κάστρο του Γλα. Ένα οχυρό που βρίσκεται στην περιοχή της Βοιωτίας και δημιουργήθηκε την περίοδο της Μυκηναϊκής εποχής. Το όνομα Γλα προέρχεται από την τουρκική γλώσσα καθώς δεν είναι το γνωστό το αρχαίο όνομα του.

Το εντυπωσιακό κάστρο έχει τρία χιλιόμετρα μήκος και θεωρείται η μεγαλύτερη μυκηναική ακρόπολη της Ελλάδας. Χτίστηκε περίπου το 1.300 π.Χ. ώστε οι άρχοντες της περιοχής να επιβλέπουν την πεδιάδα.

Η πεδιάδα της Κωπαϊδας, τα παλαιότερα χρόνια ήταν λίμνη και ο λόφος που χτίστηκε η ακρόπολη, νησί. Πάνω στο «νησί» χτίστηκε το τεράστιο φρούριο σε ύψος 20 εώς 40 μέτρα από την πεδιάδα.

Οι Μινύες ένα προϊστορικό φύλο που έλεγχε την περιοχή της Βοιωτίας, όταν έφτασαν στην περιοχή είχαν αναλάβει την αποξήρανση της λίμνης.

Τα επόμενα χρόνια χτίστηκε το κάστρο του Γλα. Δύο εκατομμύρια κυβικά μέτρα χώματος υπολογίζεται, σύμφωνα με σημερινές έρευνες, ότι μετακινήθηκαν και 250.000 κυβικά μέτρα από πέτρες χρησιμοποιήθηκαν για το μεγαλόπνοο έργο.

Το οχυρό είχε 5,50 μέτρα πάχος και αποτελούταν από τεράστιους ογκόλιθους. Για την ολοκλήρωση του, εργάστηκαν οι κάτοικοι των γύρω περιοχών. Στο εσωτερικό του δεν είναι χτισμένα πολλά κτίρια.

Το μεγαλύτερο και βασικό κτίριο της ακρόπολης είναι το Μέλαθρον. Υπάρχουν δρόμοι που ενώνουν τις τέσσερις πύλες του κάστρου και αναχώματα περιμετρικά για να εμποδίζουν την εισροή νερού.

Πιθανότατα, το κάστρο του Γλα χρησίμευε ως αποθηκευτικό κέντρο των καλλιεργειών και ως χώρος επίβλεψης των εργασιών στην πεδιάδα. Τα ελάχιστα κτίσματα φανερώνουν ότι δεν χτίστηκε για να κατοικηθεί από πληθυσμό.

Πιθανώς, διέμεναν εργάτες και οι άρχοντες που διορίζονταν από τα ανάκτορα των Θηβών και Ορχομενού ώστε να ελέγχουν την αποξήρανση της λίμνης. Λειτουργούσε για να οργανώνονται οι γεωργικές εργασίες, η φορολογία και να ελέγχεται ο τοπικός πληθυσμός.

Εκατό χρόνια μετά την δημιουργία του, το φρούριο εγκαταλείφθηκε ξαφνικά. Μια μεγάλη φωτιά που ξέσπασε το 1.200 π.Χ. είναι η επικρατέστερη αιτία, η οποία θα προήλθε από κάποιον εχθρό. Όταν καταστράφηκε, αυτόματα σταμάτησαν όλα τα έργα.

Ο Όμηρος αναφέρει ότι ο πόλεμος που ξέσπασε μεταξύ των βασιλείων της Θήβας και του Ορχομενού ήταν η αιτία που η Κωπαίδα έγινε πάλι λίμνη

Σου είπα σε πέντε λεπτά θα είμαι εκεί… Τι παίρνεις κάθε μισή ώρα..

Ανώνυμος

Μια μέρα ο Διογένης έτρωγε ένα πιάτο φακές καθισμένος στο κατώφλι κάποιου σπιτιού.

Δεν υπήρχε σ’ όλη την Αθήνα πιο φτηνό φαγητό από ένα πιάτο φακές.

Μ’ άλλα λόγια, αν έτρωγες φακές, σήμαινε ότι βρισκόσουν σε κατάσταση απόλυτης ανέχειας.

Πέρασε ένας απεσταλμένος του άρχοντα και του είπε:

«Α, Διογένη! Αν μάθαινες να μην είσαι ανυπότακτος κι αν κολάκευες λιγάκι τον άρχοντα, δεν θα ήσουν αναγκασμένος… να τρως συνέχεια φακές».

Ο Διογένης σταμάτησε να τρώει, σήκωσε το βλέμμα και κοιτάζοντας στα μάτια τον πλούσιο συνομιλητή του αποκρίθηκε:

«Α, φουκαρά αδερφέ μου! Αν μάθαινες να τρως λίγες φακές, δεν θα ήσουν αναγκασμένος να υπακούς και να κολακεύεις συνεχώς τον άρχοντα».

business επί αλβανικού εδάφους…1999.

*Ζαν-Πωλ Σαρτρ
Γάλλος φιλόσοφος (1905-1980)

Ο αν μη ίδης, μη λέγε. Ειδώς σιγά.–Μη μιλάς για ό,τι δεν ξέρεις. Αν μάθεις, σώπα.

Σόλων, 630-560 π.χ., Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος

Η Σοβιετική Ένωση αιμορραγούσε οικονομικά από την εισβολή (24/12/1979) στο Αφγανιστάν. Έτσι, ο νέος ηγέτης της χώρας Μιχαήλ Γκορμπατσόφ αναγκάστηκε να υπογράψει τις Συμφωνίες της Γενεύης (14 Απριλίου 1988) με το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και τις ΗΠΑ, με τις οποίες ανέλαβε την υποχρέωση να αποσύρει τις δυνάμεις του από το Αφγανιστάν, με αντάλλαγμα το Αφγανιστάν να επιστρέψει σε καθεστώς αδέσμευτου κράτους.

Η επιχείρηση απαγκίστρωσης των Σοβιετικών στρατιωτικών δυνάμεων ξεκίνησε στις 15 Μαΐου 1988 και ολοκληρώθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1989, όταν και ο τελευταίος σοβιετικός στρατιώτης εγκατέλειψε τα αφιλόξενα εδάφη του Αφγανιστάν.

Η δεκάχρονη εμπλοκή της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν με τους 15.000 νεκρούς (25.000 σύμφωνα με δυτικές πηγές), έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατάρρευση και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991.

Το Αφγανιστάν συνέχιζε να ταλανίζεται από εμφύλιες διαμάχες, ώσπου το 2003, επενέβησαν οι Αμερικανοί για να δώσουν λύση στα προβλήματα της χώρας. Μάταια όμως. Τον Αύγουστο του 2021 αναγκάστηκαν και αυτοί να εγκαταλείψουν το Αφγανιστάν υπό την πίεση των μουσουλμάνων Ταλιμπάν, που είχαν αναδειχθεί σε κυρίαρχη δύναμη στη χώρα.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/

Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:
χίλιοι τη χαίρονται – ένας την πληρώνει…

Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής των μακρισμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων..

Νίκος Καβαδίας

Ἧτ­τες

ΑΘΕ ΜΕΡΑ σου­λα­τσά­ρω στὴ Νέ­α Πα­ρα­λί­α μὲ μιὰ τσάν­τα γε­μά­τη βι­βλία. Τί λέ­ω «Νέ­α», λὲς καὶ οἱ πα­ρα­λί­ες ξα­να­νι­ώ­νουν ἢ γερ­νᾶ­νε ὅ­πως οἱ ἄν­θρω­ποι. Ὅ­λα στὰ μέ­τρα μας… Φτά­νω μπρο­στὰ στὸ ΜΙΕΤ καὶ γυ­ρί­ζω τὸ κε­φά­λι μου ἀ­ρι­στε­ρά. Προ­χω­ρῶ λί­γο ἀ­κό­μα καὶ ἀ­κού­ω τὸ σκά­σι­μο τῆς μπά­λας στὸ πλα­στι­κὸ νὰ συμ­πλέ­κε­ται μὲ τὶς φω­νὲς τῶν μα­χη­τι­κῶν ἐ­ρα­σι­τε­χνῶν. Ἐν­στι­κτω­δῶς σκύ­βω νὰ σφί­ξω τὰ κορ­δό­νια μου. Θυ­μᾶ­μαι τὴ γλυ­κιὰ αἴ­σθη­ση τῆς μπά­λας ποὺ κα­τα­λή­γει στὸ κα­λά­θι. Σὰν νὰ ἀ­κού­ω καὶ τὸν δι­α­κρι­τι­κὸ ἦ­χο τοῦ δι­χτυ­οῦ ποὺ ἐ­πι­βε­βαι­ώ­νει τὴν ἐ­πι­τυ­χί­α δύ­ο ἢ τρι­ῶν κου­ρα­στι­κῶν πόν­των. Φτά­νω στὴν πόρ­τα μὲ λα­χτά­ρα, ὅ­πως τό­τε ποὺ μπαί­να­με στὸν τε­λι­κό τοῦ το­πι­κοῦ πρω­τα­θλή­μα­τος κι ὀ­νει­ρευ­ό­μα­σταν νὰ φτά­σου­με στὸ πα­νελ­λή­νιο. Δι­στά­ζω, ὅ­μως, νὰ μπῶ. Δὲν θέ­λω νὰ χά­σει κα­νεὶς σή­με­ρα. Μᾶς φτά­νουν οἱ ἧτ­τες τῆς κα­θη­με­ρι­νῆς ζω­ῆς. Ἄλ­λω­στε, ἡ πα­λιά μου φα­νέ­λα εἶ­ναι κα­λὰ δι­πλω­μέ­νη στὴν ντου­λά­πα μα­ζὶ μὲ κάμ­πο­σες ἀ­νού­σι­ες νί­κες.

Γι­ῶρ­γος Πα­λα­βρά­κης*

ΠΗ­ΓΉ:neoplanodion.gr

*ΓΙ­Ω͂Ρ­ΓΟΣ ΠΑ­ΛΑ­ΒΡΆ­ΚΗ (ΤΡΊ­ΚΑ­ΛΑ, 1992). ΕἾ­ΝΑΙ Ὑ­ΠΟ­ΨΉ­ΦΙΟΣ ΔΙ­ΔΆ­ΚΤΟ­ΡΑΣ ΝΕ­Ο­ΕΛ­ΛΗ­ΝΙ­ΚΗ͂Σ ΦΙ­ΛΟ­ΛΟ­ΓΊ­ΑΣ ΑΠΘ. ΠΑ­ΡΆΛ­ΛΗ­ΛΑ ΜῈ ΤᾺ ΦΙ­ΛΟ­ΛΟ­ΓΙ­ΚᾺ Ἔ­ΧΕΙ ἘΡ­ΓΑ­ΣΤΕΙ͂ ἈΡ­ΚΕ­ΤᾺ ΧΡΌ­ΝΙΑ ὩΣ ΜΟΥ­ΣΙ­ΚΌΣ. ΚΕΊ­ΜΕ­ΝΆ ΤΟΥ Ἔ­ΧΟΥΝ ΔΗ­ΜΟ­ΣΙ­ΕΥ­ΤΕΙ͂ ΣῈ Ἠ­ΛΕ­ΚΤΡΟ­ΝΙ­ΚᾺ ΠΕ­ΡΙ­Ο­ΔΙ­ΚΆ.

— Γιατί από χθες τα περισσότερα τουρκικά Μέσα γράφουν για την πόλη-πρότυπο της Ερζίν;
Γιατί ήταν η πόλη που πλήρωσε μηδενικό φόρο αίματος σε αυτόν τον σεισμό.

— Τι διαφορετικό συνέβη σ’ αυτή την πόλη;
Συνέβη ο δήμαρχος της. Ο Οκές Ελμάσογλου, ο οποίος καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του δεν επέτρεψε ποτέ και σε κανέναν να «σηκώσει» οικοδομή, χωρίς να πληροί όλες τις προϋποθέσεις που θα αποτελούσαν εγγύηση για την ασφάλεια των κατοίκων. Είναι ο λόγος που η Ερζίν –μία πόλη πολύ κοντά στα Άδανα– με περίπου 42.000 κατοίκους δεν μέτρησε ούτε έναν νεκρό από τον φονικό σεισμό που ισοπέδωσε το Καχραμάνρας και διέλυσε τη Χατάι.

— Γιατί ήταν τόσο εύκολο για τον Ελμάσογλου, αλλά όχι για τους συναδέλφους του ανά τη χώρα;
Ο ίδιος είναι δικηγόρος στο επάγγελμα και σύμφωνα με τα όσα αποκάλυψε χθες το CNN Turk είχε στείλει αρκετές τέτοιες υποθέσεις στη δικαιοσύνη, πολύ πριν από τον φονικό σεισμό της προηγούμενης εβδομάδας. Όπως δήλωσε ο 44χρονος, που για την ώρα φαίνεται να είναι και ο μόνος πολιτικός που αποθεώνεται στην ευρύτερη περιοχή τόσο για το πολιτικό του ανάστημα όσο και για την ηθική του, έχοντας δει τι σημαίνει να κάνεις τα στραβά μάτια για μία παράνομη οικοδομή, προτεραιότητα για εκείνον ήταν να ζουν όλοι οι δημότες και κυρίως να μπορεί να κοιμάται έχοντας τη συνείδησή του ήσυχη.

Ακούγεται αστείο, αλλά γνωρίζοντας ότι οι νεκροί του τελευταίου σεισμού είναι πολύ πιθανό να ξεπεράσουν τους 35.000, δεν είναι καθόλου. Ο Ελμάσογλου μιλώντας στο Euronews έδωσε τον ορισμό της πολιτικής διαφθοράς στην Τουρκία του Ερντογάν και ταυτόχρονα την ελπίδα ότι μπορεί και κάποτε κάποιος να κάνει τη διαφορά. «Κάποιοι θα συνεχίζουν να προσπαθούν να σηκώνουν παράνομες οικοδομές, ακόμα κι αν πολεμάς αυτό το φαινόμενο. Χρειάζεσαι προσωπικό για να μπορείς να ελέγξεις στο 100% αυτή την κατάσταση. Εμείς είχαμε τη θέληση και κυρίως είπαμε ότι δεν θα κάνουμε τέτοια πράγματα στη δική μας θητεία», συμπλήρωσε ο δήμαρχος της Ερζίν.

Πηγή: lifo.gr

Μην είσαι ο έξυπνος της παρέας. Κάνε παρέα και μάθαινε δίπλα σε ανθρώπους που είναι πιο έξυπνοι από εσένα. Ή ακόμα καλύτερα, βρες έξυπνους ανθρώπους που διαφωνούν μαζί σου..

•Ο Γιανης δεν χωράει στα ελληνικά σύνορα. Ποσώς τον ενδιαφέρουν τα στενά όρια της Ελληνικής Βουλής.Σιγά τη χώρα.Ο σκοπός του είναι παγκόσμιος,οικουμενικός. Μόλις επέστρεψε από τη Κούβα. Εκπροσώπησε την προοδευτική διεθνή σε συνέδριο για την «παγκόσμια εξισορρόπηση». Θα ηγηθεί της επανίδρυσης του κινήματος των αδέσμευτων ,υπό την άξια καθοδήγηση του Κομμουνιστικού κόμματος Κούβας. Εμπρός της γης οι κολασμένοι. Το ΚΚΕ έχει θυμώσει, διάβασα ,με τους Κουβανούς και το αδελφό κόμμα.
•Ωραίο στυλ.Του βγάζω το καπέλο. Αφού κόντεψε, στο τσακ γλυτώσαμε,να μας κάνει γης μαδιάμ τώρα σε σωτηριακή αποστολή της οικουμένης. Αλλά..αλλά. Μια παλιά διαφήμιση τράπεζας έλεγε «κέρδη πολλά,σίγουρα λεφτά και εισόδημα μεγάλο». Και νόμιμα προσθέτω, καθαρά και φορολογημένα. Οι διαλέξεις του ήταν και θα είναι σταθερά περιζήτητες. Πληρώνουν για να τον ακούσουν. Έχει μια γοητεία,ένα νακ. Θα μου πείτε και σωστά. Εδώ πληρώνουν τον Χαϊκάλη να διαβάζει τα άστρα δεν θα πάνε στο Γιάνη; Βγάζω μια ζήλεια ε;  Ε ναι. «Πως να το κρύψομεν άλλωστε» που έλεγε ο αείμνηστος;
•Το δίκιο απ το κρατήρα βγαίνει σαν πνοή σαν κεραυνός

Πάνος Μπιτσαξής

Απο τον Μιχάλη Ρουμελιώτη

Συστάσεις γραμματικής.

Η καθημερινή νέα ελληνική δεν πολυχρησιμοποιεί τίς ενεργητικές μετοχές. Ή δεν τις πολυχρησιμοποιούσε μέχρι πρόσφατα. Διότι η επίδραση τής αγγλικής στις μέρες μας, με την συχνή χρήση τού γερουνδίου (δηλαδή τού «-ing», walking, talking, playing κτλ), που σε πρόχειρες μεταφράσεις αποδίδεται στα ελληνικά με μετοχή, εκεί που έχει θέση επιθέτου («walking man», «περιπατών άνθρωπος»), τις ξαναφέρνει στην καθημερινότητα, ιδίως στον κακοφτιαγμένο επιστημονικοφανή ή δημοσιοϋπαλληλικό λόγο.

Ούτως ή άλλως όμως, οι μετοχές είναι σημαντικό κομμάτι τής λόγιας γλώσσας, και πρέπει να μπορούμε να τις χρησιμοποιούμε σωστά.

ο διευθύνων (σύμβουλος)     η διευθύνουσα                       το διευθύνον

τού διευθύνοντος                  τής διευθυνούσης                  τού διευθύνοντος

(ή τής διευθύνουσας)

τον διευθύνοντα                    την διευθύνουσα                   το διευθύνον

οι διευθύνοντες                     οι διευθύνουσες                    τα διευθύνοντα

των διευθυνόντων                 των διευθυνουσών                των διευθυνόντων

τούς διευθύνοντες                 τις διευθύνουσες                   τα διευθύνοντα

Είναι λίγο διαφορετικά τα συνηρημένα ρήματα, κυρίως στο ουδέτερο. Έτσι, από το «κυβερνώ» για παράδειγμα, έχουμε «ο κυβερνών, η κυβερνώσα, το κυβερνών, τού κυβερνώντος, τής κυβερνώσας (-ης), τον κυβερνώντα, οι κυβερνώντες, οι κυβερνώσες, τα κυβερνώντα, των κυβερνώντων, των κυβερνουσών (ή κυβερνωσών), τούς κυβερνώντες». Από το «ομιλώ» ή «μιλώ», έχουμε «ο ομιλών, η ομιλούσα, το ομιλούν, τού ομιλούντος, τής ομιλούσας (-ης), τον ομιλούντα, την ομιλούσα, οι ομιλούντες, οι ομιλούσες, τα ομιλούντα, των ομιλούντων, των ομιλουσών, τούς ομιλούντες».

Έχουμε άλλη κλίση στον αόριστο· όπου όμως τα συνηρημένα κλίνονται λίγο πολύ το ίδιο με τα άλλα.

ο λήξας                                    η λήξασα                     το λήξαν

τού λήξαντος                          τής λήξασας                τού λήξαντος

(ή τής ληξάσης)

τον λήξαντα                            την λήξασα                 το λήξαν

οι λήξαντες                             οι λήξασες                  τα λήξαντα

των ληξάντων                         των ληξασών              των ληξάντων

τούς λήξαντες                         τις λήξασες                 τα λήξαντα

Υπάρχουν και οι παθητικές μετοχές, π.χ. ο κυβερνώμενος, η κυβερνωμένη, το κυβερνώμενο, ο λυόμενος, η λυομένη, το λυόμενο, που όμως δεν φαίνεται να σάς δυσκολεύουν, ιδίως αυτές τού παρακειμένου, π.χ. ο τυπωμένος, η τυπωμένη, το τυπωμένο, που εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται από παλιά με μεγάλη συχνότητα στον καθημερινό λόγο.