Closing Argument

Λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες για τις ενδιάμεσες εκλογές στην Αμερική την ερχόμενη Τρίτη, ο Donald Trump κλιμακώνει την επίθεσή του στους Δημοκρατικούς, ανεβάζοντας κατακόρυφα το πολιτικό θερμόμετρο, τόσο με τις πιο πρόσφατες -ανακριβείς σε μια σειρά από σημεία- δηλώσεις του από τον Λευκό Οίκο, όσο και με το διαφημιστικό σποτ που ανέβασε χθες στο Twitter. Το εν λόγω βίντεο δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας ως προς την στρατηγική του Αμερικανού προέδρου για να συσπειρώσει τους υποστηρικτές του: εξισώνει τους μετανάστες με έναν αμετανόητο δολοφόνο και καλλιεργεί το αφήγημα μιας Αμερικής που κινδυνεύει από ορδές ξένων. Όλα αυτά, λίγες μόλις μέρες μετά τη σφαγή σε συναγωγή του Πίτσμπουργκ και την αποστολή αυτοσχέδιων βομβών σε μια σειρά από παραλήπτες που έχει κατά καιρούς ο ίδιος ο Trump στοχοποιήσει ως “εχθρούς” του.

Γιατί επιλέγει τη στάση αυτή; Γιατί φοβάται, υποστηρίζουν κάποιοι. Μένει να δούμε αν η συμμετοχή των νέων -που στη συντριπτική τους πλειοψηφία αποδοκιμάζουν τις πολιτικές του Αμερικανού προέδρου- θα παίξουν σοβαρό ρόλο σ’ αυτές τις εκλογές. Τα πράγματα για τον Trump πάντως αν οι Δημοκρατικοί καταφέρουν να πάρουν πίσω τη Βουλή των Αντιπροσώπων θα είναι δυσκολότερα. Υπάρχει όμως και άλλος ένας λόγος που ο Αμερικανός πρόεδρος επιλέγει τη ρητορική αυτή του μίσους λίγο πριν πέσει η αυλαία. Έχει διαπιστώσει ότι αυτή είναι που του επιτρέπει να κερδίζει. Σε πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε στην εκπομπή Axios HBO, εξηγεί ότι είναι ο μόνος τρόπος που έχει για να αντεπιτεθεί. “Δεν θα ήμουν εδώ αν δεν το έκανα αυτό”, αναφέρει χαρακτηριστικά. Φέρει με άλλα λόγια στο ακέραιο την ευθύνη για τους ανέμους που σπέρνει καθημερινά.