ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Η διαχρονικότητα της Ελληνικής γλώσσης είναι αδιαμφισβήτητη και
αυταπόδεικτη!

Μεταξύ των πολλών παραδειγμάτων που κατά καιρούς σας φέρνω – και με
ανεχόσαστε – ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα:

Μικροί (οι .ομήλικοι εξ ημών.) είχαμε παίξει το γνωστό παιδικό παιχνίδι
: δύο ομάδες αντιπαρατιθέμενες,  εναλλάξ να εφορμούν η μία της άλλης
ψελλίζοντας ακαταλαβίστικα λόγια, που όλοι νομίζαμε αποκυήματα παιδικής
φαντασίας και κουταμάρας (μετέπειτα πήρε την μορφή: «έλα να τα βγάλουμε»)

«Ά μπε, μπα μπλόν, του κείθε μπλόν, ά μπε μπα μπλόν
του κείθε μπλόν, μπλήν-μπλόν.»

Τι σημαίνουν αυτά? Μα , τι άλλο, ακαταλαβίστικες παιδικές κουταμάρες, θα
ειπεί κάποιος.

Όμως δεν είναι έτσι.

Ατυχώς, η Ελληνική, εδέχθη πλείστες όσες προσβολές από εξελληνισμένους
βαρβάρους, Σλάβους, Τουρκόφωνους, Λατίνους κ.ά.., που δεν κατανοούσαν την
ελληνική -ούτε κάν είχαν την φωνητική ανατομία που θα τους επέτρεπε σωστές
εκφωνήσεις φωνηέντων –  εμιμούντο τις φράσεις, παραφράζοντας τις
συχνότατα, και έτσι διεστραμμένα και παραμορφωμένα, έφθασαν μέχρι των ημερών
μας, ώστε πλέον να μη αναγνωρίζονται.

Κατ’΄αυτόν τον τρόπο, εισήχθησαν εις την Ελληνική, όροι, λέξεις και
φράσεις, ως μέσα από παραμορφωτικό κάτοπτρο είδωλα, καθιστάμενα αγνώριστα στον
απλό κόσμο.

Ας επανέλθουμε στο πιο πάνω.

Η όλη. στιχομυθία, προήρχετο από παιδικό παιχνίδι που έπαιζαν οι
Αθηναίοι Παίδες (και ου μόνον.), και ταυτόχρονα εγυμνάζοντο στα μετέπειτα
αληθινά πολεμικά παιχνίδια.

Πράγμα απολύτως φυσικό, αφού πάντοτε ο Αθηναίος Πολίτης ετύγχανε και
Οπλίτης! (βλέπετε παίζοντας και με τα γράμματα, προκύπτον συνδεόμενες έννοιες.Πολίτης
– Οπλίτης)

Τι έλεγαν λοιπόν οι αντιπαρατιθέμενες παιδικές ομάδες, που τόσον
παραφράσθηκε από τους μεταγενέστερους??

Ιδού η απόδοση:

«Απεμπολών, του κείθεν εμβολών !!!…»
(επαλαμβανόμενα με ρυθμό, εναλλάξ από την  δήθεν επιτιθέμενη ομάδα)

Τι σήμαιναν ταύτα? Μα..απλά ελληνικά είναι! « Σε απεμπολώ, σε αποθώ, σε σπρώχνω, πέραν (εκείθεν) εμβολών σε (βλ.
έμβολο) με το δόρυ μου, με το ακόντιό μου!!!

Άντε και εις άλλα με υγείαν !!!