Είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε σήμερα όχι να δημιουργήσουμε την ανάγκη για ασφάλιση, αλλά να προσπαθήσουμε να αφουγκραστούμε τους πραγματικούς κινδύνους στους οποίους ο πελάτης εκτίθεται, όπως επίσης να διαβλέψουμε για λογαριασμό του και προς όφελός του, τις μελλοντικές του ανάγκες, τονίζει σε συνέντευξη του στο Nextdeal και τον Κωστή Σπύρου o Γεώργιος Ι. Παρισάκης Διευθυντής Πωλήσεων Γενικών Ασφαλειών της εταιρίας Ευρωπαϊκή Ένωση Ασφάλειαι Μινέττα.
Ο κ. Παρισάκης γνωστοποιεί ότι η εταιρεία κατέβαλε το 2012 49.000.000 εκ. ευρώ για αποζημιώσεις και δεσμεύεται για την τήρηση των αξιών της εταιρίας Ευρωπαϊκή Ένωση Ασφάλειαι Μινέττα που φέτος κλείνει 40 χρόνια υπεύθυνης και ανθρώπινης προστασίας στον ασφαλιστικό χώρο.
Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη:
Πώς βιώνετε κ. Παρισάκη την καθημερινότητα από τη θέση σας μέσα στην πρωτοφανή κρίση και πόσο και ποιο αντίκτυπο έχει στην ασφαλιστική αγορά;
Έχω συνηθίσει να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο, και το εννοώ κ. Σπύρου. Ασφαλώς και ο κόσμος υποφέρει και κανείς ανεξαιρέτως δε μπορεί να βγει αλώβητος από τη σημερινή οικονομική δυσμενή συγκυρία, σε κανέναν επιχειρηματικό κλάδο.
Είναι αλήθεια ότι μετά λύπης μου διαπιστώνω τον τελευταίο χρόνο ότι η αγορά τείνει στην υποβάθμιση των ασφαλιστικών προϊόντων που παρέχει, σε αρκετές περιπτώσεις στο βωμό της μείωσης του κόστους ασφάλισης. Ένα κόστος, όμως, που στην ουσία μπορεί μόνον εν μέρει να περικοπεί κάνοντας έκπτωση στις καλύψεις που ο πελάτης έχει πραγματικά ανάγκη και μόνον.
Τι εννοείτε;
Η υποχρέωση της ασφάλισης, για παράδειγμα της αστικής ευθύνης έναντι τρίτων στον κλάδο οχημάτων, δυστυχώς οδήγησε με την πάροδο των ετών να απαξιώσει μέσω αυτής την ουσία της ασφάλισης.
Το ίδιο συμβαίνει και στον Κλάδο Περιουσίας, όπου όλοι μαζί σαν Κλάδος ασφαλίζαμε τα κτίρια για παράδειγμα επί το πλείστον μόνο όταν το επέβαλαν στον πελάτη οι τραπεζικοί οργανισμοί που χρηματοδοτούσαν την αγορά.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε η ασφάλιση να πρέπει.
Να πρέπει όμως για λάθος λόγους.
Είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε σήμερα όχι να δημιουργήσουμε την ανάγκη για ασφάλιση, αλλά να προσπαθήσουμε να αφουγκραστούμε τους πραγματικούς κινδύνους στους οποίους ο πελάτης εκτίθεται, όπως επίσης να διαβλέψουμε για λογαριασμό του και προς όφελός του, τις μελλοντικές του ανάγκες.
Αν δεν το κάνουμε, τότε δεν έχουμε λόγο ως οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε ως προσωπικοί του σύμβουλοι και σήμερα κατά τη γνώμη μου είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε.
Ποιοι είναι τρόποι που πιστεύετε ότι είναι οι πιο πρόσφοροι να περάσουν αυτά σας τα μηνύματα στην συνείδηση κάθε πιθανού ασφαλισμένου;
Ακούστε κ. Σπύρου, σε αυτό που με ρωτάτε θα είμαι κάθετος και θα σας απαντήσω με μια ακαδημαϊκή ερώτηση προκειμένου να σας δώσω το στίγμα των θέσεών μου αλλά και την θέση της ασφαλιστικής εταιρείας Ευρωπαϊκή Ένωση Ασφάλειαι Μινέττα για την οποία εργάζομαι.
Πιστεύετε πραγματικά ότι στα 22 χρόνια της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας δεν θα μπορούσα να συντάξω μόνος μου ουδέποτε την φορολογική μου δήλωση;
Αν προσπαθούσα ίσως και να μπορούσα σε ένα βαθμό να το καταφέρω παρότι δεν είμαι λογιστής. Αν λοιπόν έκαναν όλοι το ίδιο, αφενός θα είχε δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα στο ΚΕΠΥΟ, οι βάσεις για την εισαγωγή φοιτητών στα οικονομικά πανεπιστήμια θα είχαν πέσει στα τάρταρα και οι λογιστές θα ήταν είδος προς εξαφάνιση.
Φανταστείτε, λοιπόν, ένα περιβάλλον αυτό-ίασης χωρίς ιατρούς, εκπροσώπησης εναγόντων και εναγομένων στα δικαστήρια άνευ δικηγόρων και δε συνεχίζω άλλο το κωμικοτραγικό παράδειγμα.
Πώς αλλιώς, λοιπόν, για να σας απαντήσω μπορεί ο ασφαλισμένος να είναι ταυτοχρόνως και ασφαλιστής; Ο μόνος δρόμος για την σωστή ασφάλιση κάθε κινδύνου είναι η υπεύθυνη εμπεριστατωμένη αλλά και κατανοητή ενημέρωση αρχικά, και στη συνέχεια η δημιουργία του πορτραίτου των αναγκών ξεχωριστά του κάθε πελάτη από τον διαπιστευμένο και επαγγελματία προσωπικό ασφαλιστή.
Αυτός ο τρόπος και μόνο αυτός είναι για μένα ο μοναδικός.
Πως ατενίζει το μέλλον η Εταιρεία σας κ.Παρισάκη και ποια σκοπεύετε να είναι η πολιτική σας μια και τώρα στην επικαιρότητα υπάρχει μια τάση, όπως κι εσείς διαπιστώνετε για μείωση των ασφαλίστρων;
Όπως προείπα, η έκπτωση όσον αφορά τις καλύψεις των προϊόντων από την στιγμή που είναι συνειδητή επιλογή του ασφαλισμένου, και εννοώ απλά την απογύμνωση από εξαιρετικά χρήσιμες καλύψεις στα συμβόλαια όλων των κλάδων, είναι απλώς συμβιβασμός για τις πραγματικές ανάγκες του πελάτη. Εφόσον όμως είναι συνειδητή επιλογή του… και όχι παραπλάνηση. Η έκπτωση όμως που δε συνάδει με το τεχνικό αποτέλεσμα κάθε κινδύνου, και για να το πούμε πιο απλά, η είσπραξη ανεπαρκούς ασφαλίστρου για τους βέβαιους σε ποσοστό και δριμύτητα βάσει στατιστικών στοιχείων κινδύνους, θεωρώ ότι είναι επικίνδυνη και ανεύθυνη, αν συμβαίνει, γιατί οι ασφαλιστικές εταιρείες εκτός από εμπορικές επιχειρήσεις είναι γνωστό ότι επιτελούν και μέγιστο κοινωνικο έργο.
Που πιστεύετε δηλαδή ότι μπορεί να οδηγήσουν τέτοιες πρακτικές;
Έχουν οδηγήσει αρκετές φορές στο μείζον πρόβλημα για τον ασφαλισμένο της μη άμεσης καταβολής αποζημιώσεων για λόγους ανεπαρκούς ρευστότητας από πλευράς εταιρειών. Όπως επίσης στην απαράδεκτη περικοπή του πραγματικού ύψους του ασφαλίσματος.
Μπορώ να σας πω όμως κλείνοντας ότι η εταιρεία μας κατέβαλε 49.000.000 εκ. ευρώ για τη χρήση του έτους 2012 για αποζημιώσεις, και εγκαίρως, και χωρίς καμιά περικοπή, και με την ευκαιρία το 2013 να κλείνουμε 40 συναπτά έτη υπεύθυνης και ανθρώπινης προστασίας στον ασφαλιστικό χώρο, να δεσμευτούμε για την αδιάκοπη τήρηση των αξιών που μας διακατέχουν ως ένα μεγάλο ελληνικό ασφαλιστικό οργανισμό για φερεγγυότητα, ανθρώπινο πρόσωπο, αξιοπιστία και άμεση αποζημίωση …χωρίς περικοπές.
Διάδωσε το
