Δεν πάει άλλο!
Ένας από τους σχολιαστές του antinews έγραψε το παρακάτω:
«Όποιος υποχωρεί σ’ αισχρούς εκβιασμούς και καταπίνει βαριές προσβολές χρυσώνοντας το χάπι της ήττας του, είναι σαφές πως θα εξαναγκαστεί ταχύτατα, σε ολοσχερή εξευτελισμό».
Λίγο πολύ είναι αυτό που ζούμε και θα ζήσουμε ίσως το επόμενο χρονικό διάστημα και ενώ σήμερα η κυβέρνηση θα αποστείλει στην τρόικα τις απαντήσεις της στο τελεσίγραφο που έδωσε χθες.
Ένα τελεσίγραφο ωμό, εκδικητικό, ιταμό και…
σε γενικές γραμμές μια ακόμη προσβλητική συμπεριφορά απέναντι σε μια χώρα περήφανη…
Μια χώρα που μπορεί να είναι χύμα, μπορεί να έχει κάνει τραγικά λάθη στο παρελθόν, αλλά ταυτόχρονα που έχει κάνει απίστευτες θυσίες.
Μια δημοσιονομική προσαρμογή που δεν έχει προηγούμενο στην παγκόσμια οικονομική ιστορία.
Περικοπές που εξαφάνισαν το 25% του εισοδήματος εν καιρώ ειρήνης και σε τόσο σύντομο διάστημα δεν έχει καταγραφεί πουθενά. Κι όμως, οι Έλληνες με περηφάνια και στωικότητα άντεξαν και έβαλαν τις βάσεις για την ανόρθωση της οικονομίας.
Κι έρχεται στην πιο κρίσιμη στιγμή η τρόικα και ζητά εκδίκηση.
Γιατί;
Ένα τελεσίγραφο ωμό, εκδικητικό, ιταμό και…
σε γενικές γραμμές μια ακόμη προσβλητική συμπεριφορά απέναντι σε μια χώρα περήφανη…
Μια χώρα που μπορεί να είναι χύμα, μπορεί να έχει κάνει τραγικά λάθη στο παρελθόν, αλλά ταυτόχρονα που έχει κάνει απίστευτες θυσίες.
Μια δημοσιονομική προσαρμογή που δεν έχει προηγούμενο στην παγκόσμια οικονομική ιστορία.
Περικοπές που εξαφάνισαν το 25% του εισοδήματος εν καιρώ ειρήνης και σε τόσο σύντομο διάστημα δεν έχει καταγραφεί πουθενά. Κι όμως, οι Έλληνες με περηφάνια και στωικότητα άντεξαν και έβαλαν τις βάσεις για την ανόρθωση της οικονομίας.
Κι έρχεται στην πιο κρίσιμη στιγμή η τρόικα και ζητά εκδίκηση.
Γιατί;
Πρώτα πρώτα γιατί η κυβέρνηση «τόλμησε» να μιλήσει για έξοδο στις αγορές χωρίς να τους ρωτήσει.
Δεύτερον γιατί τόλμησε να μιλήσει για φοροαπαλλαγές και δεν τους ρώτησε.
Τρίτον γιατί προχώρησε τη ρύθμιση – ανάσα με τις 100 δόσεις χωρίς να τους ζητήσει άδεια.
Τέταρτον γιατί τόλμησε η κυβέρνηση να καταθέσει προϋπολογισμό χωρίς μέτρα και δεν τους έκανε συνδιαχειριστές.
Και πέμπτον γιατί τόλμησε η μικρή Ελλάδα να ζητήσει από τους δανειστές να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους για το χρέος.
Η τόλμη του Σαμαρά που θέλησε να χτίσει ένα καλύτερο μέλλον, μια πιο υποφερτή ζωή είναι αυτή που οδήγησε την εκδικητική συμπεριφορά των τροικανών. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι απαιτήσεις τους κλιμακώνονται.
Όλο και ζητούν περισσότερα και οδυνηρότερα θέλοντας να μας κάνουν να πληρώσουμε με τον πιο κακό τρόπο την αποκοτιά του ελληνικού λαού.
Αν ρίξει μόνο μια ματιά κανείς στα μέτρα που απαιτούν και στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα που έχουν θα καταλάβει τι παιχνίδι παίζεται.
Ζητούν αύξηση ΦΠΑ από 6,5% σε 10% ή 13% ή ακόμη και κατάργηση του χαμηλού συντελεστή. Πόσο όφελος θα έχουν άραγε τα δημοσιονομικά αν καταρρεύσει η αγορά φαρμάκου;
Αν μείνουν οι ασθενείς από φάρμακα γιατί θα αυξηθούν πάλι;
Πόσο όφελος θα έχει η Ελλάδα να αυξηθεί το βιβλίο, η εφημερίδα και το θέατρο; Το πολύ πολύ να κλείσουν επιχειρήσεις και να μείνουν χιλιάδες άνεργοι.
Τι θα κερδίσει η τρόικα αν αυξηθούν οι τιμές σε ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα κι ενώ έχουν κλειστεί τα πακέτα για το 2015;
Θέλουν να διαλύσουν ό,τι πιο σημαντικό έχει η ελληνική οικονομία;
Λένε θα αυξήσουν τα όρια ηλικίας ή θα καταργήσουν τις πρόωρες συντάξεις και θα εξοικονομήσουν 1,5 δις το χρόνο. Μα είναι τρελοί;
Την άλλη μέρα ψήφισης του νόμου θα φύγουν 150.000 εργαζόμενοι που έχουν θεμελιώσει δικαίωμα.
Ποιος θα πληρώσει περίπου 2 δις ευρώ το χρόνο για τις συντάξεις τους; Τα διαλυμένα ταμεία;
Τι θα κερδίσουν άραγε αν μητέρες με ανήλικα δεν μπορούν να βγουν νωρίτερα στη σύνταξη;
Και τι θα γίνει με τους ένστολους; Αν φύγουν μερικές χιλιάδες τώρα τι θα γίνει στην Αστυνομία ή το στράτευμα;
Έναν απόλυτο παραλογισμό ζει αυτές τις ώρες η χώρα και είναι αγωνιώδεις οι προσπάθειες να βρεθούν μέτρα που δεν θα θίγουν μεγάλες ομάδες του πληθυσμού.
Όμως, αυτές οι παράλογες απαιτήσεις έχουν κι ένα άλλο νόημα εκτός από το να σπάσουν τον τσαμπουκά της κυβέρνησης.
Είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους, κυρίως προς τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά γενικά και προς τον ελληνικό λαό για τον τρόπο που έχουν οι τροικανοί να εκβιάζουν. Και δυστυχώς έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι.
Σήμερα θα δοθούν στους δανειστές οι αποφάσεις της κυβέρνησης που στύβει το μυαλό της για να βρει το λιγότερο δυνατόν επώδυνα μέτρα. Θα κάνει κάποιες προσπάθειες, θα αποδεχθεί ορισμένα μέτρα, θα καταπιεί άλλα, θα διασώσει όμως και πολλά περισσότερα.
Ακόμη και τα μέτρα που θα δεχθεί θα επηρεάσουν ασφαλώς τις ζωές χιλιάδων πολιτών και θα έχουν και το πολιτικό κόστος που τους αρμόζει.
Σίγουρα πολύ λιγότερο από το να παραδώσει μια χρεοκοπημένη χώρα, χωρίς λεφτά στα ταμεία και με άδειες τράπεζες.
Αν, όμως, η τρόικα δεν αποδεχθεί τα μέτρα και πάει σε νέα ρήξη με την κυβέρνηση, ακόμη και μετά τις υποχωρήσεις που θα γίνουν τότε είναι ξεκάθαρο το σχέδιό τους: Πλήρη φτωχοποίηση και υποδούλωση της χώρας.
Πλήρης έλεγχος στα οικονομικά της, μπλόκο στην ανάπτυξη που έρχεται με θυσίες. Φραγμός στην επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις που τελευταία κινούνται. Διάλυση του κοινωνικού ιστού της χώρας κι επιστροφή στην ύφεση.
Και τέλος, η τρόικα θα κάνει κουμάντο και στο ποιος θα κυβερνά.
Ωμή πολιτική παρέμβαση για το ποιος θα είναι στην εξουσία, πότε θα γίνονται εκλογές και πόσο καιρό θα διατηρείται στα υψηλά κλιμάκια.
Αυτά λοιπόν τα τελευταία η κυβέρνηση δεν μπορεί να τα δεχθεί.
Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε κανένας άλλος.
Και πρέπει να βάλουν όλοι από το δικό τους μετερίζι, πλάτη για να σωθεί η χώρα από τα γαμψά νύχια των δανειστών.
Δεν πάει άλλο και το ξέρουν όλοι.
Και η κυβέρνηση, και οι βουλευτές και ο λαός.
Και σίγουρα η Βουλή που θα κληθεί να ψηφίσει μέτρα τα οποία είναι πέραν πάσης λογικής.
Δεύτερον γιατί τόλμησε να μιλήσει για φοροαπαλλαγές και δεν τους ρώτησε.
Τρίτον γιατί προχώρησε τη ρύθμιση – ανάσα με τις 100 δόσεις χωρίς να τους ζητήσει άδεια.
Τέταρτον γιατί τόλμησε η κυβέρνηση να καταθέσει προϋπολογισμό χωρίς μέτρα και δεν τους έκανε συνδιαχειριστές.
Και πέμπτον γιατί τόλμησε η μικρή Ελλάδα να ζητήσει από τους δανειστές να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους για το χρέος.
Η τόλμη του Σαμαρά που θέλησε να χτίσει ένα καλύτερο μέλλον, μια πιο υποφερτή ζωή είναι αυτή που οδήγησε την εκδικητική συμπεριφορά των τροικανών. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι απαιτήσεις τους κλιμακώνονται.
Όλο και ζητούν περισσότερα και οδυνηρότερα θέλοντας να μας κάνουν να πληρώσουμε με τον πιο κακό τρόπο την αποκοτιά του ελληνικού λαού.
Αν ρίξει μόνο μια ματιά κανείς στα μέτρα που απαιτούν και στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα που έχουν θα καταλάβει τι παιχνίδι παίζεται.
Ζητούν αύξηση ΦΠΑ από 6,5% σε 10% ή 13% ή ακόμη και κατάργηση του χαμηλού συντελεστή. Πόσο όφελος θα έχουν άραγε τα δημοσιονομικά αν καταρρεύσει η αγορά φαρμάκου;
Αν μείνουν οι ασθενείς από φάρμακα γιατί θα αυξηθούν πάλι;
Πόσο όφελος θα έχει η Ελλάδα να αυξηθεί το βιβλίο, η εφημερίδα και το θέατρο; Το πολύ πολύ να κλείσουν επιχειρήσεις και να μείνουν χιλιάδες άνεργοι.
Τι θα κερδίσει η τρόικα αν αυξηθούν οι τιμές σε ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα κι ενώ έχουν κλειστεί τα πακέτα για το 2015;
Θέλουν να διαλύσουν ό,τι πιο σημαντικό έχει η ελληνική οικονομία;
Λένε θα αυξήσουν τα όρια ηλικίας ή θα καταργήσουν τις πρόωρες συντάξεις και θα εξοικονομήσουν 1,5 δις το χρόνο. Μα είναι τρελοί;
Την άλλη μέρα ψήφισης του νόμου θα φύγουν 150.000 εργαζόμενοι που έχουν θεμελιώσει δικαίωμα.
Ποιος θα πληρώσει περίπου 2 δις ευρώ το χρόνο για τις συντάξεις τους; Τα διαλυμένα ταμεία;
Τι θα κερδίσουν άραγε αν μητέρες με ανήλικα δεν μπορούν να βγουν νωρίτερα στη σύνταξη;
Και τι θα γίνει με τους ένστολους; Αν φύγουν μερικές χιλιάδες τώρα τι θα γίνει στην Αστυνομία ή το στράτευμα;
Έναν απόλυτο παραλογισμό ζει αυτές τις ώρες η χώρα και είναι αγωνιώδεις οι προσπάθειες να βρεθούν μέτρα που δεν θα θίγουν μεγάλες ομάδες του πληθυσμού.
Όμως, αυτές οι παράλογες απαιτήσεις έχουν κι ένα άλλο νόημα εκτός από το να σπάσουν τον τσαμπουκά της κυβέρνησης.
Είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους, κυρίως προς τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά γενικά και προς τον ελληνικό λαό για τον τρόπο που έχουν οι τροικανοί να εκβιάζουν. Και δυστυχώς έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι.
Σήμερα θα δοθούν στους δανειστές οι αποφάσεις της κυβέρνησης που στύβει το μυαλό της για να βρει το λιγότερο δυνατόν επώδυνα μέτρα. Θα κάνει κάποιες προσπάθειες, θα αποδεχθεί ορισμένα μέτρα, θα καταπιεί άλλα, θα διασώσει όμως και πολλά περισσότερα.
Ακόμη και τα μέτρα που θα δεχθεί θα επηρεάσουν ασφαλώς τις ζωές χιλιάδων πολιτών και θα έχουν και το πολιτικό κόστος που τους αρμόζει.
Σίγουρα πολύ λιγότερο από το να παραδώσει μια χρεοκοπημένη χώρα, χωρίς λεφτά στα ταμεία και με άδειες τράπεζες.
Αν, όμως, η τρόικα δεν αποδεχθεί τα μέτρα και πάει σε νέα ρήξη με την κυβέρνηση, ακόμη και μετά τις υποχωρήσεις που θα γίνουν τότε είναι ξεκάθαρο το σχέδιό τους: Πλήρη φτωχοποίηση και υποδούλωση της χώρας.
Πλήρης έλεγχος στα οικονομικά της, μπλόκο στην ανάπτυξη που έρχεται με θυσίες. Φραγμός στην επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις που τελευταία κινούνται. Διάλυση του κοινωνικού ιστού της χώρας κι επιστροφή στην ύφεση.
Και τέλος, η τρόικα θα κάνει κουμάντο και στο ποιος θα κυβερνά.
Ωμή πολιτική παρέμβαση για το ποιος θα είναι στην εξουσία, πότε θα γίνονται εκλογές και πόσο καιρό θα διατηρείται στα υψηλά κλιμάκια.
Αυτά λοιπόν τα τελευταία η κυβέρνηση δεν μπορεί να τα δεχθεί.
Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε κανένας άλλος.
Και πρέπει να βάλουν όλοι από το δικό τους μετερίζι, πλάτη για να σωθεί η χώρα από τα γαμψά νύχια των δανειστών.
Δεν πάει άλλο και το ξέρουν όλοι.
Και η κυβέρνηση, και οι βουλευτές και ο λαός.
Και σίγουρα η Βουλή που θα κληθεί να ψηφίσει μέτρα τα οποία είναι πέραν πάσης λογικής.