Γράφει ο Κώστας Κάπος
Όπως ίσως γνωρίζετε, δεν δήλωσα ποτέ «Τραμπικός» και δεν χόρεψα το YMCA στην ορκωμοσία του, για πολλούς και διάφορους λόγους, αν και αγαπάω τον Αμερικανικό λαό με όλες τις ιδιαιτερότητές του, μια και για 8 χρόνια οι ΗΠΑ ήταν το σπίτι μου και μου έδωσε μια πολύ καλή εκπαίδευση.
Σε πρώτη ανάγνωση, λοιπόν, ο μέσος Ευρωπαίος πολίτης και πολιτικός, είμαι βέβαιος ότι σοκαρίστηκε με τον καθόλου διπλωματικό τρόπο που ο Αντιπρόεδρος J.D. Vance (εκφράζοντας την πολιτική του Donald) μίλησε στη διάσκεψη για την Ασφάλεια της Ευρώπης.
Βλέπετε, έχουμε μάθει να επικοινωνούμε τις διπλωματικές μας απόψεις διανθισμένες με πολύ «μπλιμπλίκι» και διφορούμενα νοήματα, ενώ στην ουσία πρέπει να δεχτούμε ότι η Ευρωπαϊκή Νομενκλατούρα αποτελείται αυτή τη στιγμή, είτε από λογιστές που κοιτάνε το στενό εθνικό και οικονομικό τους συμφέρον, είτε από υπέρμαχους της Woke ατζέντας, που θεωρούν απόλυτα φυσιολογική την δημογραφική, θρησκευτική και κοινωνική αλλοίωση της Ευρώπης.
Και τι μας είπε ο Vance, στην ουσία, παραβλέποντας τον καθόλου διπλωματικό του τρόπο;
- Ότι ως Κοινωνίες έχουμε αφήσει την παράνομη μετανάστευση να γίνει ένα ανεξέλεγκτο πρόβλημα που απειλεί την εσωτερική μας ασφάλεια.
- Ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του Ευρωπαϊκού πληθυσμού ζει σε μία μακάρια χαύνωση, περιμένοντας τις ΗΠΑ να προστατέψει τις δικές μας πατρίδες, ενώ το κύριο μέλημά μας έχει γίνει το να πουλάμε στις διεθνείς αγορές. Και ως Έλληνες, γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο έτοιμη είναι η Ευρώπη να προστατέψει τα σύνορά μας, που αποτελούν και δικά της σύνορα.
- Ότι ως κοινωνίες δεν έχουμε τη ζωντάνια και τη φιλοδοξία να πρωτοστατήσουμε στις κατακλυσμιαίες αλλαγές που έρχονται από τις εξελίξεις της Τεχνολογίας και μάλιστα από χώρες που ελέγχονται από ανελεύθερα και δικτατορικά καθεστώτα, όπως η Κίνα.
- Ότι έχουμε υιοθετήσει έναν αριθμό κοινωνικών συμβάσεων μέσω του άκρατου Δικαιωματισμού, που με τον καιρό γίνονται όλο και πιο αυθαίρετες και καταπιεστικές, τόσο στους Ευρωπαίους πολίτες, όσο και στις παρακαταθήκες που κερδίσαμε μετά από 300 χρόνια πολέμων, αγώνων και διαφωτισμού.
- Ότι τα συστημικά κόμματα της Ευρώπης απορρίπτουν συλλήβδην οποιαδήποτε άλλη φωνή, έχοντας προκαθορίσει τις πορείες των Κοινωνιών τους μέσα από μια Δικαιωματιστική ατζέντα που καμία σχέση δεν έχει με τις ιδεολογικές ζυμώσεις μέσα σε αυτές.
Δεν μπορώ λοιπόν να ισχυριστώ με το χέρι στην καρδιά ότι είχε άδικο σε όλα αυτά, ακόμα κι αν η διπλωματική του επιδεξιότητα είναι νηπιακή.
Αυτό που βλέπουμε, είναι έναν Πρόεδρο Τράμπ, αποφασισμένο να κόψει πολλούς Γόρδιους Δεσμούς, ανεξάρτητα από τις όποιες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, προσφέροντας ίσως και μια δικαιολογία στους διάφορους τοπικούς ηγέτες (όπως ο Ζελένσκι) να αποδεχθούν λύσεις, που διαφορετικά θα τους χαρακτήριζαν «προδότες».
Έτσι, ας μην εκπλαγούμε εάν δούμε στο κοντινό μέλλον να μπαίνουν στο τραπέζι λύσεις συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο (υπό τη σκέπη Αμερικανικών εταιρειών), ή διαχωρισμού της Κύπρου σε 2 ανεξάρτητα κράτη, με τρόπο που κανένας Έλληνας πολιτικός ηγέτης δεν θα μπορεί να αντικρούσει.
Αυτές οι πιθανές εξελίξεις στη γεωπολιτική σκακιέρα, καθιστούν τη συμμαχία μας με το Ισραήλ και (δευτερευόντως) την Αίγυπτο ακόμα πιο σημαντικές και πολύτιμες.
Ο νέος σερίφης μπορεί να φέρει σωτήριες ή καταστροφικές αλλαγές στα επόμενα χρόνια. Προσδεθείτε και μην καπνίζετε….
Κώστας Κάπος