Αντιγραφή από τον τοίχο του Γρηγόρη Ψαριανού.
Λανθιμολογίες επιπλέουσες.
(ή …λυπάμαι και σόρρυ κιόλας, αλλά, Καμιά Λάνθιμη Ταινία Δεν Με Άρεθε, πού ‘λεγε κι η γιαγιά μου…)
“Επειδή εν τέλει φαινεται πως απαιτείται και λιγουλακι ελιτισμος, γιατι βαριεμαι τους ισαποστασιτες ή τους ΄Σεβουμαστε οσους κανουνε τεχνη ναουμε’, για να εχω εικονα περι Λανθιμου εχω δει ολες του τις ταινιες,(οπως ακριβως μουδινε η μανα μου μουρουνολαδο οταν ημουν μικρος ), για να εχω γνωμη.
Εχω δει ολο τον Νολαν, τον Σκορτσεζε, τον Ιστγουντ, τον Κοππολα, τον Αντονιονι, Βισκοντι, Φελλινι, Κουροσαβα, Οζου, Μπεργκμαν και δεν ξερω ποσους ακομα για να βγαλω τον δικο μου καταλογο 100 καλυτερων ταινιών (ναι τον δικο μου, και μου ειναι και παγερα αδιαφορο αν αυτος ο καταλογος, αφορα εστω και μισο ακομα ανθρωπο στην γη).
Εχω ακουσει απο 15 εκτελεσεις ολα τα εργα δεκαδων συνθετων της κλασσικης και jazz για να καταληξω σε καποιους και κάποια εργα και μου ειναι παγερα αδιαφορο αν αυτα αρεσουν έστω και σε μισο ακομα ανθρωπο στην γη…
Εχω δει το 50% των παραστασεων στη Επιδαυρο απο 18 ετών, γιατι ημουν τυχερος.
Δεν ξερω απο ζωγραφικη, γλυπτικη, αεροναυπηγικη και γι αυτο δεν εκφερω γνωμη .
Αλλα πως θα πρεπει να σεβομαι καθε ταινια, που παραγεται με κρατικη ή ιδιωτικη χρηματοδοτηση, επειδη κουράστηκε ο σκηνοθετης, ε, δεν γίνεται με το ζόρι.
Εχουν φτιαχτει πανακριβες ταινιες και ειναι πατατες χοντρες.
Πανακριβες ορχήστρες με ακριβοπληρωμενους διευθυντες και απετυχαν.
Συγκροτήματα πολλα υποσχομενα που εξαφανιστηκαν μετα απο μια επιτυχια..
Κσερω επισης και τυπους που κουραστηκαν πολυ να σπουδασουν και να γινουν Μπανεπιστημιακοι και κατεληξαν Ψεκασμενοι Αντιεμβολιαστες.
Αχ! να σεβαστω και τον δικο τους κόπο λοιπον !, απλα επειδή ιδρωσαν για να γινουν δυνητικοι δολοφονοι της δημοσιας υγειας..
Η μεγαλη τέχνη κρίνεται στην διάρκειά της, μια διαρκεια που κανενας ηλιθιος Πανεπιστημιακος οσες απαγορεύσεις και να βαλει δεν θα πετυχει να περάσει στην ληθη τον Σαιξπηρ ή τον Μπετοβεν.
Καμια επιτροπη δεν θα πετυχει να ξεχαστουν μεγαλοι σκηνοθετες, οσες φορες και να ΜΗΝ τους βραβεύσει.
Καμια επιτροπη ή κριτικη δεν θα καταφερει να οδηγησει στην ληθη μεγαλους Μουσικους της ροκ και της ποπ, επειδη θα αποφανθει πως ειναι “σεξιστες”!
Οποιος αγαπα την τεχνη, που εχει επιλεξει να κολυμπαει και ερασιτεχνικα, δεν νοιωθει δέος, οπως θα ηθελαν οι δημιουργοι των Γοτθικων Εκκλησιων που τις εφτιαξαν πανω απο τα ανθρωπινα μετρα για να προκαλουν φόβο..
Οποιος αγαπα πραγματικα την τεχνη, για την οποια εχει γνωμη, τριβεται, συγκινειται, συγχυζεται, αναθεωρεί, απωθειται, λατρεύει και φυσικα με την παροδο των χρονων ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΙ ΓΝΩΜΗ για εργα που ειχε υποτιμησει ή υπερτιμησει.
Η τεχνη δεν αποτελειται απο Τοτεμ, που βρισκονται μονιμα σε Ιερη ακινησια…
Και τους μεγαλους σκηνοθετες, συνθετες, μουσικους, ηθοποιους, τους αγαπαμε βιωματικα και, μεσα απο μια μακροχρονη σχεση που εχουμε μαζι τους, ειτε ειναι ζωντανοι ειτε πεθαμενοι, που εζησαν σε προηγουμενες εποχές.
Υ.Γ. – Συμπέρασμα:
Οπότε… στα παπαρια μας που θα πρεπει να σεβομαστε τον οποιο Λανθιμο επειδη εχει γινει μοδα σε ενα συγκεκριμενο κυκλο…”
- Σπ.Σούρ.
(χάρηκα που τα είπαμε)