Η μοίρα του κάμπου είναι να πλημμυρίζει. Αυτό είναι γραμμένο αιώνες τώρα. Και δεν είναι μόνο η μοίρα τούτου του κάμπου, του θεσσαλικού. Όχι. Η μοίρα έχει γραμμένο για όλες τις πεδιάδες συχνά πυκνά να πλημμυρίζουν. Άλλοτε πολύ, άλλοτε λιγότερο.
Και από αυτή τη μοίρα δεν ξεφεύγει καμιά. Πώς θαρρείτε ότι προκύπτει η ευφορία του κάμπου; Είναι η προίκα των πλημμυρών σε αλλοτινούς καιρούς. Οι πιο παλιοί σίγουρα θα θυμούνται και άλλες πλημμύρες και καταστροφές, θα έχουν αποτυπωμένα στη μνήμη τους τον πόνο, την απώλεια και την καταστροφή που φέρνει το νερό όταν πέφτει με ορμή πάνω στον ανθρώπινο μόχθο.
Οι επιστήμονες πάλι, γνωρίζουν με βεβαιότητα ακόμη πιο καταστροφικές πλημμύρες σε χρόνους προγενέστερους που μετριούνται όχι με ανθρώπινες ζωές, αλλά με χρόνους γεωλογικούς, τους μεγααιώνες. Τα νερά αυτών των πλημμυρών έχουν φυλακιστεί στα έγκατα της θεσσαλικής γης και της χαρίζουν αυτή την ευφορία. Καλό θα ήταν να μην το έχουμε ξεχάσει, αλλά δυστυχώς κοντή η μνήμη του ανθρώπου και ακόρεστη η ανάγκη του για ανάπτυξη.