•Το καζάνι πετάει καυτούς ατμούς. Ατμούς βίας και Ακροδεξιάς. Είναι οι σύγχρονοι desperados που αισθάνονται στο περιθώριο. Χωρίς πλοίο και χωρίς οδό.
Στη Γαλλία διαδηλώνουν αγρίως εικοσάρηδες με θεμα αν η σύνταξη θα είναι στα 62 η στα 64. Προφανως είναι μόνο ο σπινθήρας. Η Λεπεν καραδοκεί. Στην Ισπανία το Vox πολιορκεί την εξουσία. Στην Ολλανδία τρίβουν τα μάτια τους. Η Μελονι γινεται πρότυπο αναφορας. Ο Ορμπαν είναι πλεον ανεκτός.
Η βασική ιδέα είναι απλή.Η πολιτική υπηρετει τις ελίτ και μας μας περιφρονούν και δεν μας υπολογίζουν.
•Βλέπουν Λχ τη διάσωση της Credit Suisse, αναγκαία ασφαλώς, και την ίδια στιγμή τον CEO της αμέριμνο να απολαμβάνει την πισίνα μιας σπιταρόνας.Τη δε σύζυγο κεντρικού της manager να επιδεικνύει τα οπίσθια της σε φωτό πάρτυ. Βγάζουν φλύκταινες.
•Οτιδήποτε έστω και αμυδρά ακουμπά το πενιχρό εισόδημα των desperados φέρνει άναρχη αντίδραση.Ας πάρουμε το μάθημα εγκαίρως.Για λόγους ουσίας και κοινωνικης συνοχής όχι από φόβο.
•Άκουγα χτες για την «αγωνία» των εργοδοτών του τουριστικού κλάδου.75000 θεσεις εργασίας κενές.Τις «σκέψεις» να μετακληθεί προσωπικό από φτωχές χώρες της Ασίας. Εκτενές το ρεπορτάζ.Το μονο που παρέλειψαν να πουν είναι το πόσα δίνουν και δεν πάει κανείς.Γιατί υποθέτω.Εδώ ζω.Αν θες να δίνεις 780 μικτά για 12 ωρες δουλειά και να προσφέρεις κατάλυμα τρώγλη ,αι παράτα μας κι εσυ κι οι αγωνίες σου.Κι αν η λύση σε αυτο είναι να φέρεις Μπαγκλαντεσιανους δουλοπάροικους θα πρεπε κάποιο κράτος να σου πει όχι. Δώσε τους σωστούς μισθούς και δεν θα υπάρξει ούτε ένα κενό. Αν δεν θες κλείσε. Γιατί δεν μιλάμε για επιχειρήσεις που φυτοζωούν.Μιλαμε για υψηλή κερδοφορία και απληστία.
Πάνος Μπιτσαξής