Στο ευπώλητο βιβλίο του «Μια Σύντομη Ιστορία του Ανθρώπινου Είδους», ο συγγραφέας Γιουβάλ Νώε Χαράρι εξηγεί: «Το σιτάρι δεν ήταν το μοναδικό φυτό που τροφοδότησε την αγροτική επανάσταση. Αλλα βασικά προϊόντα, όπως το ρύζι και οι πατάτες, έπαιξαν ρόλο. Αλλά στο σιτάρι αναγνωρίζεται γενικά ο πρωταγωνιστικός ρόλος στην πυροδότηση της γεωργικής επανάστασης, που δημιούργησε τον σύγχρονο κόσμο μας, με τις πληθυσμιακές εκρήξεις και τις χαϊδεμένες ελίτ».
Το σιτάρι παρέχει πλέον το 20% των θερμίδων που καταναλώνει ο άνθρωπος καθημερινά, αλλά η παραγωγή του απειλείται. Η κλιματική αλλαγή προκαλεί όλο και πιο έντονα κύματα καύσωνα, ξηρασίες, αλλά και πυρκαγιές, φαινόμενα που απειλούν διαρκώς τις σοδειές και το μέλλον της ανθρωπότητας με τον κίνδυνο εμφάνισης εκτεταμένων λιμών. Δύο είναι οι κύριες μορφές σιταριού που καλλιεργούνται παγκοσμίως: το σιτάρι που προορίζεται για παραγωγή ζυμαρικών και εκείνο από το οποίο παράγεται ψωμί. «Οι δυο αυτές ποικιλίες παίζουν κρίσιμο ρόλο στη διατροφή περίπου 4,5 δισ. ανθρώπων.
Περίπου 2,5 δισ. άνθρωποι σε 89 χώρες εξαρτώνται από το σιτάρι για την καθημερινή τους τροφή, επομένως καταλαβαίνετε πόσο ζωτικής σημασίας είναι η καλλιέργεια για την ανθρωπότητα», σημειώνει ο Γκράχαμ Μουρ, γενετιστής σίτου και διευθυντής του John Innes Centre, ενός από τα κορυφαία ινστιτούτα έρευνας καλλιεργειών στον κόσμο.
Πηγή: Protagon.gr
