•Το παράγγελμα «να χυθεί άπλετων φως» το θυμάμαι να προκύπτει σε κάθε σοβαρή δημόσιας φύσεως υπόθεση από τότε που ήμουν νεοσσός στη δικηγορία και αδιαλείπτως μέχρι τώρα. Κάθε φορά που το ακούω μειδιώ αδιοράτως και αναμιμνήσκομαι διαφόρων που έζησα ως δικηγόρος.
•Τις πιο πολλές φορές η αξίωση του «φωτός» προερχόταν από το έρεβος. Το έρεβος ήταν και είναι τριών ειδών. Το έρεβος όσων πιστεύουν πλανωμενοι ότι έχουν αιώνια και υπερβολική δύναμη,πολιτική η οικονομική η και τα δυο.Το έρεβος της άγνοιας κινδύνου.Το έρεβος της υπόγειας μάχης συμφερόντων. Όμως ερχόταν πάντα, ή έστω σχεδόν πάντα , η στιγμή που οι φωτοδότες οπισθοχωρούσαν. Όπως ακριβώς το είπε,ο Καβάφης. «Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία. Ποιος ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει». Και να προσθέσω «ποιους θα δείξει» και για «ποιο πράγμα θα τους δείξει».
•Άλλωστε η αξίωση του φωτός έχει και μεταφυσική διάσταση. Γι αυτό και πάντα με διασκεδάζει και την παρακολουθώ στις επιμέρους εκφορές λόγου από Πρωθυπουργούς, αρχηγούς αντιπολίτευσης, επιχειρηματίες και παράγοντες. Είναι θεία επιταγή. Έξω από τις ανθρώπινες δυνατότητες.
«ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω του ύδατος …καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς και εγενετο φως…καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους»
•Ας αφήσουμε το φως έξω από τη πολιτική ρητορική.Υπάρχουν στην Αθήνα δικαστές και θα κρίνουν.Κι ας μιλήσουμε πρακτικά για το πως θα αλλάξει κάτι που υπήρχε από απαρχής Ελληνικού Κράτους και εξακολουθεί απτόητο.Τις παρακολουθήσεις. Ποια κυβέρνηση δεν το έκανε; Πέστε μου μια. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα. Η ισορροπία και ο έλεγχος .Αυτό όμως ελάχιστα η ελλιπώς τίθεται από τους λάτρεις του φωτός. Με μισόλογα και με ασάφειες. Γιατί οι ρόλοι εναλλάσσονται και πρόκειται για ένα έργο που έχει παιχτεί και ξαναπαιχτεί χιλιάδες φορές. Η μήπως δεν το ξέρουμε;
Π.Μπιτσαξής