… Στέκει το ρόδο απείραχτο μπρος στ’ ουρανού τη χάρη
ποιο κύμα ποια πρωτοφιλεί στ’ αμάραντο χορτάρι

Μέσα από ήλιους κι ουρανούς σε βλέπω δακρυσμένη
σαν άστρο που το νότισε λύπη συννεφιασμένη…

Γιώργος Θέμελης