Τώρα τα πάθη που σιγούν
στην χωνεμένη στάχτη
σμιλεύει η φρόνηση σιωπή
στα μαρμαρωμένα χείλη,
χείλη που σφιχτοσφράγισαν
πόνο μαζί κι οργή
για τις πληγές που χώρεσαν
σε μια μικρή ουλή.
* γράφει ο Γιάννης Παρισάκης στον πρόλογο της ποιητικής του συλλογής: Σε ένα μελοποιημένο του στιχούργημα, γράφει ένας μεγάλος ποιητής μας: «πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή», ή αντιθετική παραλλαγή βέβαια για κάποιον άλλο στιχουργό θα ήταν κάπως έτσι:«μας δώσαν τη ζωή μας λάθος μα δεν μπορέσαμε να αλλάξουμε ζωή»……