Ο Σαίξπηρ προσομοιάζει τη φήμη με ένα «φλάουτο: «η εικασία, η καχυποψία κι η κερδοσκοπία είναι η ανάσα που το κάνει να ακούγεται, και είναι τόσο εύκολο να το παίξει ο καθένας, ακόμη και η μάζα – αυτό το αμυδρό τέρας με τα αμέτρητα κεφάλια, που πάντα κραυγάζει και σέρνεται».