Το παραμύθι της αλήθειας
Ένας θρύλος λέει ότι μια φορά και ένα καιρό, τα φερε έτσι η τύχη που συναντήθηκε η Αλήθεια με το Ψέμα. Το Ψέμα τη χαιρέτησε και της είπε χαμογελαστά: «Ωραία μέρα σήμερα ε;»
Η Αλήθεια για να βεβαιωθεί κοίταξε γύρω, κοίταξε ψηλά τον ουρανό και πράγματι η μέρα ήταν όμορφη.
Περπάτησαν για λίγο μαζί μέχρι που συνάντησαν ένα μεγάλο πηγάδι γεμάτο νερό. Το Ψέμα το πλησίασε, έβαλε το χέρι του στο νερό και γυρνώντας στην Αλήθεια της είπε: «Κοίτα τι ωραίο και ζεστό είναι το νερό! Θες να κάνουμε ένα μπανάκι;» Και πάλι η Αλήθεια ήταν καχύποπτη. Αλλά δοκίμασε με το χέρι της το νερό και όντως ήταν ζεστό.
Οπότε μπήκαν μέσα και κολυμπούσαν για αρκετή ώρα, όταν ξαφνικά το Ψέμα, βγήκε από το πηγάδι, φόρεσε τα ρούχα της Αλήθειας και εξαφανίστηκε.
Η Αλήθεια τότε θυμωμένη βγήκε έξω γυμνή, ψάχνοντας να βρει το Ψέμα για να πάρει πίσω τα ρούχα της. Ο κόσμος όμως που την έβλεπε έτσι, γυμνή, γύριζε το βλέμμα του αλλού, είτε από ντροπή είτε από θυμό. Η Αλήθεια τότε ντροπιασμένη γύρισε στο πηγάδι και χώθηκε εκεί για πάντα. Από τότε λένε ότι το Ψέμα γυρίζει ανενόχλητο ντυμένο σαν Αλήθεια ικανοποιώντας τα τερτίπια του κόσμου, ο οποίος με τίποτα δε θέλει να δει τη γυμνή Αλήθεια.
