Η περιπέτεια του μοιραίου γλυπτού που εκτίθεται στους Δελφούς στο ξενοδοχείο Αμαλία.
Ο Γεράσιμος Σκλάβος υπήρξε ένας σπουδαίος γλύπτης και εικαστικός καλλιτέχνης. Παρά τον σύντομο καλλιτεχνικό του βίο, ο οποίος διήρκεσε περίπου οκτώ χρόνια, κατάφερε να συγκεντρώσει μια σειρά από τιμητικές διακρίσεις
Το 1965 παρουσιάζει έργα του στην Αθήνα, στα Παναθήναια της Γλυπτικής στου Φιλοπάππου, ενώ η Εθνική Πινακοθήκη αποκτά το γλυπτό του La Passante από πεντελικό μάρμαρο. Την επόμενη χρονιά διοργανώνεται η τελευταία του ατομική έκθεση στο Χίλτον της Αθήνας, ενώ δημιουργεί το γλυπτό από γκρίζο γρανίτη Η φίλη που δεν έμενε, που θα αποδειχθεί μοιραίο για τη ζωή του.
Το βράδυ της 28ης Ιανουαρίου 1967 δεν υπήρχε φως στο ατελιέ του, εξαιτίας μιας καμένης ασφάλειας. Προσπαθώντας να ανέβει στο υπνοδωμάτιο του στο επάνω πάτωμα, σκόνταψε στο ογκώδες γλυπτό. Αυτό μετακινήθηκε και τον καταπλάκωσε, συντρίβοντάς του τον θώρακα και τον αυχένα. Ο Γεράσιμος Σκλάβος είχε χάσει τη ζωή του από το ίδιο του το δημιούργημα.
Όταν το έργο ολοκληρώθηκε, ο καλλιτέχνης ζήτησε από τον δήμαρχο Δελφών να εγκαταστήσει το γλυπτό σε δημόσιο χώρο. Ο δήμαρχος, όπως ισχυρίστηκαν συγγενείς και φίλοι του γλύπτη μετά τον θάνατό του, αρνήθηκε και ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου του πρότεινε να τοποθετήσει το “Δελφικό Φως” σε κοινόχρηστο χώρο του ξενοδοχείου. Έτσι και έγινε.
Τον Σεπτέμβριο του 1983, οι κληρονόμοι του Γεράσιμου Σκλάβου, δώρισαν το περίφημο έργο στο ελληνικό κράτος. Δωρεά την οποία με κοινή επιστολή τους γνωστοποίησαν στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον πρωθυπουργό και το Υπουργείο Πολιτισμού. Το ελληνικό κράτος αν και την αποδέχτηκε δεν την “παρέλαβε” ποτέ, καθώς ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου δήλωνε και ιδιοκτήτης του έργου.
Το έργο παραμένει μέχρι και σήμερα να κοσμεί τον κήπο του ξενοδοχείου “Αμαλία”, στους Δελφούς.