Η ερήμωση των χωριών της Μεσσηνίας

Μέσα σε μια δεκαετία οι ποτιστικές καλλιεργήσιμες εκτάσεις στη Μεσσηνία μειώθηκαν κατά 51,20%, από 208.572 στρέμματα το 2013 σε 95.309 στρέμματα το 2022.

Ειδικότερα και σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής οι ποτιστικές αροτραίες εκτάσεις μειώθηκαν κατά 75,04% (από 58.748 στρέμματα σε 14.662 στρέμματα), η ποτιστική κηπευτική γη κατά 77,87% (από 23.790 στρέμματα σε 6.062 στρέμματα), τα ποτιστικά αμπέλια και οι σταφίδες κατά 69,7% (από 2.989 στρέμματα σε 904 στρέμματα) και οι δενδρώδεις ποτιστικές καλλιέργειες κατά 38,3% (από 119.445 στρέμματα το 2013 σε 73.681 στρέμματα το 2022).

Ανοίγοντας παρένθεση, αξίζει να επισημάνουμε για τους οικολόγους και τους οικονομικούς σχεδιαστές του Κολωνακίου ότι η μείωση των ποτιστικών καλλιεργήσιμων εκτάσεων στη Μεσσηνία δεν οφείλεται ούτε στην κλιματική αλλαγή ούτε στη μείωση των υδάτινων πόρων. Η μείωση των ποτιστικών καλλιεργήσιμων εκτάσεων της Μεσσηνίας οφείλεται στη γήρανση του αγροτικού πληθυσμού, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ερήμωση της υπαίθρου, καθώς ο μικρός κλήρος και η έλλειψη κοινωνικών υποδομών διώχνει και τους τελευταίους νέους από τα χωριά.

Εννοείται ότι τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής απλώς επιβεβαιώνουν όσα διαπιστώνει οποιοσδήποτε κάνει μια βόλτα στην αρδευόμενη πεδιάδα του Παμίσου, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το αστικό κέντρο της Καλαμάτας και τη διασχίζει ο αυτοκινητόδρομος Α7, που συνδέει τη Μεσσηνία με την Αττική. Τα περισσότερα κτήματα με τα εσπεριδοειδή έχουν εγκαταλειφθεί, η κηπευτική γη έγινε βοσκότοπος για γιδοπρόβατα και στην εύφορη πεδιάδα συναντάς μόνο αργόσχολους Ρομά, που κάνουν βόλτες με τα αγροτικά τους. Η εντατική καλλιέργεια της αρδευόμενης πεδιάδας του Παμίσου με σύγχρονες μεθόδους (θερμοκήπια, υδατοκαλλιέργειες κ.λπ.) αρκεί όχι μόνο για τη διατροφική επάρκεια της Μεσσηνίας, αλλά και για την εξαγωγή προϊόντων στην Αττική και στην Ευρώπη. Η Πολιτεία όμως αντί να κάνει τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για την πραγματική αναδιάρθρωση του πρωτογενούς τομέα, πετά λεφτά στο άπατο βαρέλι των εργολαβικών συμφερόντων, το οποίο με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή ετοιμάζεται να κατασκευάσει αρδευτικά φράγματα σε ακατοίκητα χωριά.

Με απλά λόγια: Ενώ παραμένει στα αζήτητα η αρδευόμενη γη δίπλα στην Καλαμάτα, κεντρική κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση σχεδιάζουν φράγματα σε χωριά που έχουν πεθάνει δημογραφικά και δεν έχει ανακοινωθεί μόνο ο θάνατός τους. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *