Σχετικά με το κείμενο της Λένας Λούνα , “Η πατριαρχία δεν φύτρωσε μόνη της: Η «Μεγάλη Χίμαιρα» και οι έμφυλες ταυτότητες. Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης, έστω με τους λογοτέχνες, μπορεί να σταματήσει εδώ”.
Επειδή παρενέβησαν οι ειδικές δυνάμεις να υπερασπιστούν την νεότητα και το δικαίωμά της στην άγνοια να μιλά για θέματα που δεν κατέχει διευκρινίζουμε ότι ο καθείς μπορεί να ασκήσει κριτική στον Καραγάτση και στην Βίβλο όχι ως δικαίωμα στη άποψη αλλά ως υποχρέωση να γνωρίζεις επαρκώς το αντικείμενό σου.
Έχουμε να κάνουμε με καραμπινάτη περίπτωση της της Πολιτικής Ορθότητας και της Woke Culture
Είναι προφανές ότι έχει ξεκινήσει μια νέα σκοταδιστική περίοδος του προοδευτικού ολοκληρωτισμού. Το σκεπτικό προκαλεί τρόμο καθώς δεν πρόκειται για μια παραδοξότητα ενός εναλλακτικού πανεπιστήμιου, ούτε μια από τις συνήθεις μπουρδολογίες που δοκιμάζουν στην αγορά ιδεών διάφοροι πανεπιστημιακοί. Η λογική της απόφασης είναι σαφής όσο και τρομαχτική: επειδή ο πολιτισμός είναι …ρατσιστικός, θα καταργήσουμε τον πολιτισμό. Οι ιεροεξεταστές της πολιτικής ορθότητας, αυτής της νέας εκδοχής του φασισμού, προτείνουν απλά να καταργηθεί το παρελθόν, να σβήσουν οι πολιτισμικές μνήμες, να σφραγιστούν οι κλασικές βιβλιοθήκες με τα μιαρά αναγνώσματα που προωθούν το δομικό ρατσισμού.
Οι ευλαβείς κομισάριοι της πολιτικής ορθότητας ανακαλύπτουν πίσω από κάθε διαφορά και μιαν ανισότητα – και η πολιτική ορθότητα δεν ανέχεται καμιάν ανισότητα στον θαυμαστό ιδεατό της κόσμο. Εκεί που δεν θα υπάρχουν αρσενικό και θηλυκό, άσπρο και μαύρο, ωραίο και άσχημο. Όλα θα είναι πανομοιότυπα για να μην διαταραχθεί ο μηχανιστικός ψυχισμός του τέρατος που ονειρεύεται η πολιτική ορθότητα.
Προτείνει, λοιπόν, να αντικατασταθεί το παρελθόν. Αρχικά, να γίνει προαιρετικό και στη συνέχεια να καταργηθεί ώστε να δικαιωθεί η ζωή δίχως δομικό ρατσισμό. Πρόκειται για σκεπτικό τρομαχτικότερο του Γιόζεφ Μένγκελε. Ενοχοποιείται το πολιτισμικό παρελθόν του δυτικού κόσμου καθώς η ανθρωπότητα υπέπεσε στο ολίσθημα να αποδειχθεί δομικά ρατσιστική.
Είναι γνωστό ότι η Πολιτική Ορθότητα κατάφερε να αποκτήσει απήχηση γιατί απευθύνεται σε ανθρώπους που έχουν ροπή στον αυταρχισμό, με σοβαρά προβλήματα κοινής λογικής και κριτικής σκέψης, δυστυχώς σε πολύ κόσμο. Κόσμο που αδυνατεί ή βαριέται να σκεφτεί αυτόνομα, που καταπίνει εύκολα πιασάρικες, ψευτο-ανθρωπιστικές ατάκες, ακολουθεί πιστά οδηγίες αγελαίας συμπεριφοράς, ενώ ταυτόχρονα αισθάνεται μοναδικός, διαφωτισμένος, ανώτερος και ιδιαίτερος.
Ξενοφών Μπρουντζάκης συγγραφέας, δημοσιογράφος.