«Νομίζω πως νοσταλγούμε όσα έχουμε χάσει, όπως μια αβίαστη σχέση με τη φύση και την εναλλαγή των εποχών, ακόμη και την κανονικότητα της καθημερινής ανάγκης μιας λιτής επιβίωσης. Μας λείπουν πολλά ακόμη, όπως οι ακλόνητες βεβαιότητες και η ελπίδα μιας τελικής υπαρξιακής δικαίωσης. Μη σας φανεί παράξενο όμως υπάρχουν φορές που νοσταλγούμε ακόμη και τους κλειστούς ορίζοντες εκείνων των εποχών, τότε που η ζωή ήταν απλή, οι αξίες διακριτές και ο ρόλος της τεχνολογίας δεν είχε ακόμη γιγαντωθεί ώστε να φαντάζει απειλητικός».

Iσίδωρος Ζουργός συγγραφέας