… Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απάτη από το συμπέρασμα… είμαι υλιστής! Πως είσαι υλιστής, όταν η ύλη μεταμορφώνεται συνεχώς σε όλο πιο μικρά κομμάτια… σε μόρια… σε άτομα… σε ηλεκτρόνια και πρωτόνια… σε κβάντα… σε… σε…. σε… Μια αλήθεια που δεν μπορείς να την πιάσεις ποτέ ώ επιστήμη, αλλά ξεφεύγει και μεταμορφώνεται συνεχώς σε κάτι άλλο;… Για ποια ύλη μου μιλάς λοιπόν, όταν δεν μπορείς να απαντήσεις ώ επιστήμη, στο απλό ερώτημα, από τι αποτελείται το μικρότερο κομμάτι της ύλης που μόλις ανακάλυψες; Μήπως η απόλυτη αλήθεια του κόσμου είναι το κενό; Για ποια ύλη μιλάς, αμετανόητε υλιστή, όταν η αλήθεια αλλάζει συνεχώς και ξεπηδούν από μέσα της καινούρια κεφάλια μυστηρίου, σαν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας; Δεν έχεις απαντήσεις εδώ επιστήμη. Και επειδή δεν έχεις απαντήσεις, από δω και μπρος αρχίζει το βασίλειο του θείου. Το αναπάντητο… το ακατανόητο… το βασίλειο του Θεού…

Γιώργος Πύργαρης, συγγραφέας