•Η κουβέντα στα λαδάδικα της Θεσσαλονίκης εγινε και πολιτική.Αναπόφευκτα γιατί η παρέα είχε ενεργό πολιτική εμπλοκή σε διάφορες φάσεις της ζωής από τρυφερες ηλικίες.Σχολίαζα ορμητικά τον ενεστώτα κίνδυνο ενός ανεξέλεγκτου καθεστωτισμού και διάφορες κυβερνητικές αβελτηρίες και ελλείμματα. «Έλουζα» διάφορους ανίκανους κατα τη γνώμη μου υπουργούς και γυρολόγους καιροσκόπους που μου σπαν τα νεύρα.
Ώσπου ήρθε η καταλυτική ερώτηση.
•Εντάξει ρε Πανο αλλά πες μου ειλικρινά.Θα προτιμούσες για πρωθυπουργό αντί του Μητσοτάκη τον Ανδρουλακη η τον Κασσελακη;Έμεινα για λίγο παγωτό.Το ναι δεν μου έβγαινε με τίποτα.Πήγα να πω γιατί όχι και πάλι δεν μου έβγαινε.Είπα τη γενικολογία μου για να πω κάτι.Κοιτα το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ένα πρόσωπο έχει πολύ κόσμο και ιστορία.Δηλαδή μου λέει ποιους;οι μεν πήγαν στη ΝΔ οι δε στο ΣΥΡΙΖΑ και μου αράδιαζε ονόματα.
Άσε αυτούς που πήγαν με το Σαμαρά.Όχι αυτους άλλους εννοώ του λέω.Ποιους;κοιτα η αλήθεια είναι πως δεν τους ξέρω καλά ούτε κι αυτοί με ξέρουν.αλλά σίγουρα υπαρχουν,θα φανουν δεν μπορεί.Α καλά ήταν η απάντηση η υπομονη είναι μεγάλη αρετή.Πες ότι θες του λέω αλλά εγώ δεξιός στα γεράματα δεν γίνομαι.Ενταξει ,Μητσοτάκης ,πρέπει να έχω κάποιον να μου φταίει.
Πάνος Μπιτσαξής