ποιο ήταν το τέλος του Μιλτιάδη

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ: ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΡΙΑΜΒΟ ΣΤΟΝ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟ – Η ΔΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ

Ο Μιλτιάδης γεννήθηκε το 554 π. Χ. περίπου, ήταν Αθηναίος στρατηγός και πολιτικός και, όπως ξέρουμε, ο βασικός συντελεστής της νίκης των Ελλήνων στον Μαραθώνα, το 490 π. Χ. Μετά τη μεγάλη αυτή επιτυχία, τιμήθηκε ιδιαίτερα από τους συμπολίτες του και, έχοντας τη συναίνεση του Δήμου, ανέλαβε την άνοιξη του 489 π. Χ. επικεφαλής μιας εκστρατείας για εκκαθάριση των νησιών των Κυκλάδων από τις περσικές φρουρές που είχαν απομείνει και να τιμωρήσει όσα νησιά είχαν συμμαχήσει με τους Πέρσες. Οι πληροφορίες για την εκστρατεία αυτή, είναι συγκεχυμένες.

Τόσο οι αρχαίοι συγγραφείς (Ηρόδοτος, Έφορος, Διόδωρος, Κορνήλιος, Νέπως, Πλούταρχος), όσο και οι νεότεροι ιστορικοί (Λεγκράν, Γκλοτς, Μπέλοχ, Μπέρβε), δεν συμφωνούν μεταξύ τους. Υπάρχει μάλιστα μια άποψη, ότι ζήτησε από τους Αθηναίους 70 πλοία και στρατό, χωρίς να τους πει εναντίον ποιων θα εκστρατεύσει. Τους υποσχέθηκε απλά ότι αν τον ακολουθούσαν, θα τους γέμιζε με πλούτη. Ενθουσιασμένοι οι Αθηναίοι και έχοντάς του τυφλή εμπιστοσύνη μετά τον θρίαμβο στον Μαραθώνα, τον ακολούθησαν.

Φαίνεται ότι αφού οι Αθηναίοι αποβιβάστηκαν σε πολλά κυκλαδονήσια και έδιωξαν τις περσικές φρουρές έπλευσαν προς την Πάρο, με πρόσχημα ότι με μία τριήρη είχε βοηθήσει τους Πέρσες στον Μαραθώνα. Πολιόρκησαν το νησί και ο Μιλτιάδης ζήτησε από τους Παριανούς 100 τάλαντα για να λύσει την πολιορκία. Οι νησιώτες δεν δέχτηκαν, κλείστηκαν στην ακρόπολή τους και αντιστάθηκαν γενναία για 26 μέρες. Τότε ο Μιλτιάδης πληγώθηκε στο γόνατο και αναγκάστηκε να λύσει την πολιορκία. Επέστρεψε άπραγος στην Αθήνα, χωρίς να φέρει τα πλούτη που είχε υποσχεθεί. Αυτό δυσαρέστησε τους συμπολίτες του. Βρήκαν μάλιστα ευκαιρία οι Αλκμεωνίδες, αντίπαλοι του Μιλτιάδη, με επικεφαλής τον Ξάνθιππο, πατέρα του Περικλή, να τον κατηγορήσουν ότι έλυσε την πολιορκία της Πάρου γιατί δωροδοκήθηκε από τους Πέρσες.

 

Στη δίκη που ακολούθησε, ο Μιλτιάδης δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί τον εαυτό του καθώς το τραύμα στον μηρό είχε εξελιχθεί σε γάγγραινα και ήταν κατάκοιτος. Οι φίλοι του που ανέλαβαν να τον υπερασπιστούν, ανέφεραν τόσο τη μάχη του Μαραθώνα όσο και την κατάληψη της Λήμνου από αθηναϊκά στρατεύματα, με επικεφαλής τον Μιλτιάδη. Ο μεγάλος στρατηγός, απέφυγε τη θανατική καταδίκη, αλλά τιμωρήθηκε με πρόστιμο 50 ταλάντων. Τόσα φαίνεται ότι ήταν τα έξοδα της εκστρατείας.

Ο Μιλτιάδης, πέθανε σύντομα από γάγγραινα (489 π. Χ.). Το πρόστιμο, πληρώθηκε από τον γιο του Κίμωνα (Ηρόδοτος), ενώ άλλες πηγές, αναφέρουν ότι πληρώθηκε από τον Καλλία, πλούσιο Αθηναίο που παντρεύτηκε την κόρη του Μιλτιάδη και αδελφή του Κίμωνα Ελπινίκη. Παρά την καταδίκη του, ο Μιλτιάδης τιμήθηκε από τους Αθηναίους. Τάφηκε στο πεδίο της μάχης του Μαραθώνα σε ξεχωριστό τάφο, του έστησαν πολλά αγάλματα, ενώ και στην απεικόνιση της μάχης του Μαραθώνα στην Ποικίλη Στοά, η μορφή του κατείχε περίοπτη θέση.