Ο Σαμαράς και η μνήμη του λιμένος (Καλό ΣΚ αγαπημένοι φίλοι)
•Η κυβέρνηση ανακοίνωσε θριαμβευτικά ότι η ανεργία έπεσε κάτω από 10%.Ave.Στο μεταξύ οι «μεγαλοαγροτες» ,κατα την ορολογία του ΚΚΕ ,είναι στα κάγκελα.Καταστρεφόμαστε.
Σαπιζει η παραγωγή.Δεν υπάρχουν χέρια.60 ευρώ μεροκάματο και τζάμπα φαΐ.Εχουμε φτιάξει και ωραια καταλύματα.Δεν έρχεται κανείς.Σιγά μην πάνε οι νέοι «άνεργοι».Σιγά μη πάνε για 1500 ευρώ το μήνα «εποχιακά».Το χαρτζηλικι του μπαμπά φτάνει κσι περισσεύει.Καφέ,ποτό,μουροχαυλιαση,ξεκουραστο γκομενιλικι.Πως θα ζήσουν οι καφετέριες και τα μπαράκια της αγνής μας επαρχίας;
Άλλωστε λύσεις υπάρχουν κι ας διαμαρτύρεται ο Σαμαρας.Νομιμοποιούμε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες desperados που ήρθαν με τα πόδια και ουδέν πρόβλημα.
Με «συμβάσεις» όμως.Εδώ γελάνε οι ρέγγες.Ποιος ο Σαμαράς που άνοιξε τη πόρτα στην ασύντακτη αλβανική επέλαση το 1990. Ξαναγελάνε οι ρέγγες με αυτά που λέει.
Ποια ανεργία; Η ανεργία είναι μόνο λειτουργικη.Δουλειά υπάρχει για όποιον θέλει να δουλέψει.Δεν υπάρχει η δουλειά των ονείρων του.Ναι.Είναι και χαμηλοί οι μισθοί.Ναι.Αλλά αν έχεις ανάγκη δουλειά υπάρχει.Και πάρα πολλά παιδιά το κάνουν το καλοκαίρι στα νησιά.Άξια σεβασμού.Τον δικαιούνται.
•Αν ήμουν νέος φοιτητής και μου λέγαν 60 ευρώ μεροκάματο για να μαζεύω ροδάκινα και ακτινίδια θα πήγαινα ακόμα και με σκηνή.Δυο μηνες το καλοκαίρι.Τζάμπα γυμναστήριο που τώρα το πληρώνει η μαμά του κάθε Κανακάρη για τις πιλάτες.Θα έπαιρνα τα 3 χιλιάρικα και θα έκανα μεγαλόπρεπη φιγούρα στην επίδοξη φιλενάδα της εποχης.Εστιατόρια πολυτελείας,πολυτελή ποτάκια και ΣΚ σε πεντάστερο.Και μη μου πείτε πως τα λέω εκ του ασφαλούς γιατι το έκανα.Εγώ έχω δουλέψει.Δεν είμαι Σαμαράς να περνάω 10 χρόνια καθισιό αναμένοντας το λαο και το Καραμανλή με λεφτά της οικογένειας.
•Στα φοιτητικα χρόνια δούλευα και έβγαζα μόνος μου τα λεφτά μου.Σε οικοδομή,σε διαφημιστικό γραφείο,σε βιβλιοπωλειο,πλασιέ και βέβαια στο λιμάνι.Δεν είχα ανάγκη ήταν θέμα «τιμης».Ο πατέρας μου ήταν εύπορος δικηγόρος και αστός.Με έσπρωχνε όμως να το κάνω και το καμάρωνε γιατί ήταν ανερικανοτραφής και ήθελε να μάθω «πως βγαίνουν τα λεφτά».Όλα τα προλαβαίνεις μουλεγε.Μάθημα ζωής.Ας είναι αγαπημένη η μνήμη του.Κι ας γκρίνιαζε η αείμνηστη μαμά μου πως «ταλαιπωρείται Βαγγέλη το παιδί τι πράγματα είναι αυτά».
•Ειδικά το λιμάνι είναι αυτό της φωτό.Για ένα χρόνο.1975.19 χρονών Θεσσαλονίκη.Εκτελωνιστικο γραφείο Καναβούρα.Αρμοδιος για την εκφόρτωση νταλικων.Αντί να δίνω το ρεγαλο στους εργάτες ξεφορτωνα τα κιβώτια μόνος μου καθ είχα κανει πλάτες.Διπλό το μεροκάματο.
•Όταν ο Μαγκακης μου ανέθετε να φτιαχνω τη νομοθεσία μια φορά με ρώτησε.Από που έχεις παιδί μου αυτή τη πείρα;Από το λιμάνι κ.καθηγητά του απαντούσα.Γιατι εκτός από το ξεφόρτωμα στα έκπληκτα μάτια μου έβλεπα δεξια και αριστερά στο λιμάνι και τα νταραβέρια της ελληνικής παθογένειας.Τι να σας πω.Τελωνείο ήταν όχι εκκλησία.
•Κτίριο εξέχουσας εκλεκτικιστικης αρχιτεκτονικής.Κόσμημα.
Πάνος Μπιτσαξής