Κάποτε είχα μία απορία που με παίδευε, πως είναι δυνατόν να μαθαίνεις, χωρίς να αποκτάς γνώση, κατάλαβα ότι, μπορείς να θυμάσαι και να αποστηθίζεις και να απομνημονεύεις οπτικά και όχι νοητικά, γιαυτό,
Εκτιμώ περισσότερο αυτούς που παιδεύονται, γιατί αυτοί δεν αποκτούν την γνώση, αλλά την κατακτούν.
Αυτή η απορία μου έδωσε την απάντηση και στο ερώτημα, πως είναι δυνατόν υποτίθεται μορφωμένοι ανθρώπου να ακολουθούν στενές έννοιες, απόψεις και ιδεολογίες, εμπειρικά και ρεαλιστικά αποτυχημένες, αυτό δηλαδή που καταλαβαίνει, αισθάνεται και υποψιάζεται το απλό μυαλό, γιατί δεν το καταλαβαίνει το υποτίθεται σύνθετο.
Μία ακόμη απάντηση είναι ότι, η γνώση της μόρφωσης όταν περιορίζεται αυστηρά στο δικό της πεδίο αφήνει κενά και ελλείψεις σε άλλης μορφής γνώσης και εμπειρίες στο εμπειρικό πεδίο.
Απόδειξη ότι, οι πραγματικά καλοί επιστήμονες στο πεδίο τους αποτυγχάνουν στην εφαρμογή τους και ποτέ δεν γίνονται καλοί πολιτικοί, γιατί η πολιτική απαιτεί πρακτικό πνεύμα και όχι θεωρητικό.
Υπήρξε κάποτε ένας δικηγοράκος, από φτωχή οικογένεια από κάποιο χωριό, γνώσεις; της επιστήμης του, αλλά μεγαλούργησε σαν πολιτικός, γιατί;
επειδή είχε ανοιχτό μυαλό και άμεση επαφή με την πραγματικότητά του, μάθαινε γρήγορα και προσαρμοζόταν αμέσως, αντιλαμβανόταν τις εξελίξεις, διάβαζε σωστά την εποχή που ζούσε και τους ανθρώπους που συναναστρεφόταν.
Γιαυτό, χαίρομαι που επιτέλους ξεφύγαμε από την εποχή της αναζήτησης σωτήρων και ιδιοφυών, γιατί τους δοκιμάσαμε κι αυτούς, με τις μεγαλοφυείς προτάσεις τους για τον σοσιαλισμό που θα ερχόταν, αν δεν έχανε τον δρόμο, και,
κοντέψαμε να χάσουμε την χώρα από τους πολλούς φωστήρες που θα μας έσωζαν.
‘Ένας σαν κι εμάς, που έχει όλα τα παραπάνω προσόντα μας αρκεί, και όσοι στρέφουν τα φώτα επάνω τους και υπόσχονται, νόμους με ένα άρθρο και νταούλια να βαρούν, μην κρατάτε όχι μικρό καλάθι, για αυτούς, αλλά, ούτε και καθόλου, γιατί κι αυτό κινδυνεύεται να το χάσετε, κι επιτέλους.
Η μεγαλύτερη εξυπνάδα που υπάρχει είναι να μαθαίνεις από τα λάθη σου και να μην τα επαναλαμβάνεις, γιατί, έτσι χτίζονται οι αλήθειες και οι επιτυχίες, αργά, μεθοδικά, υπομονετικά και με γνώση.