Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί τα φορτηγά στην Αμερική έχουν διαφορετικό σχεδιασμό σε σχέση με αυτά που συναντάμε στους δρόμους της Ευρώπης;
Ευρώπη και Αμερική έχουν ακολουθήσει διαφορετικούς σχεδιαστικούς δρόμους όσον αφορά τα φορτηγά τους. Στην Ευρώπη έχουν επικρατήσει τα φορτηγά με την επίπεδη πρόσοψη, τα λεγόμενα «cabover» που σημαίνει πολύ απλά ότι η καμπίνα βρίσκεται πάνω από τον κινητήρα.
Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού τα φορτηγά ακολουθούν το δρόμο του long-nose σχεδιασμού με την πρόσοψη να έχει επέκταση προς τα εμπρός για να φιλοξενηθεί ο κινητήρας. Πάντως οι δύο «σχολές» σχεδίασης φορτηγών πριν από μερικές δεκαετίες δεν διέφεραν ακολουθώντας την ίδια φιλοσοφία.
Πριν από τη δεκαετία του 1970 είχε εφαρμοστεί ένας κοινός νόμος σε Ευρώπη και Αμερική όπου περιόριζε το συνδυαστικό μήκος των φορτηγών σε καμπίνα και ρυμουλκό. Αυτός ο νόμος διαφοροποιήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 στις ΗΠΑ περιορίζοντας το μήκος μόνο του ρυμουλκού και όχι του φορτηγού. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα στους σχεδιαστές να απελευθερωθούν και να επιστρέψουν στον σχεδιασμό long-nose των φορτηγών της Αμερικής.
Το πλεονέκτημα των φορτηγών που επικράτησαν τελικά στην Αμερική είναι φυσικά στον χώρο της καμπίνας ο οποίος είναι μεγαλύτερος, χωρίς κραδασμούς και πιο άνετος. Επιπλέον, η πρόσβαση στην καμπίνα είναι πιο εύκολη καθώς είναι πιο κοντό συνολικά το φορτηγό, ενώ επιτρέπεται να αναπτύξουν ταχύτητες έως και 130 χλμ./ώρα σε σχέση με τα 90 χλμ./ώρα των «cabover», παρέχοντας περισσότερη ασφάλεια.
Από την άλλη όμως αυτού του είδους τα φορτηγά υστερούν σε σχέση με τα cabover στον τομέα της ευκινησίας, κάτι πολύ σημαντικό στους στενότερους και πιο απαιτητικούς δρόμους της Ευρώπης.