Καλή Ανάσταση!

•Από την καθέδρα του μαχόμενου αγνωστικισμού , που με διαπνέει από τη νεότητα , απόμακρος και ξενος προς το όποιο δόγμα, στρέφω το βλέμμα με σεβασμό προς το αγνό θρησκευτικό συναίσθημα. Λίγο ζηλόφθονα παρατηρώ πως ηρεμεί η ψυχή , των πιο πολλών από εμας , στους συμβολισμούς με τους οποίους ποτιστήκαμε από παιδιά.Το συμβολισμό της αυτοθυσίας,το συμβολισμό της ελπίδας με το Αγιο Φως, αδιαφορώ το πως ανάβει, και το συμβολισμό της ζωής απέναντι στο θάνατο, την πανάρχαια αυτή αγωνία.
•Καλή Ανάσταση λοιπόν από καρδίας. Να περάσουμε ωραία και αγαπημένα.
•Από ένα άρθρο του Δημήτρη Αθηνάκη στην Εστία της Μεγαλης Παρασκευής αποθησαυριζω το στίχο του καλου μας ποιητή Βαρβερη,για τη μεγαλοβδομαδα.Λίγο μελαγχολικός αλλά βαθύς.
•Ήταν Μεγάλη βεβαια …γεμάτη πάθη,προδοσίες,σταυρώσεις/θέλουν πολύ για να υποκύψουν οι κοινοί θνητοί;/Έτσι ακριβώς από τα Βαγια μέχρι σήμερα θάπρεπε κάπως ναχαμε κι εμείς χωρέσει /Όμως το Πάσχα τελείωσε,μητέρα/ κι εμεις τι θ απογίνουμε σ ένα παγκάκι/Αθάνατοι καθώς νυχτώνει.

Πάνος Μπιτσαξής