Μιχάλη Ρουμελιώτη
ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Υπάρχουν κάποια πράγματα στή χρήση τού λόγου που βλέπω ξανά και ξανά, κάθε χρόνο, να σάς δυσκολεύουν, και που σάς εκθέτουν στήν κατηγορία τής αμάθειας. Θεώρησα λοιπόν χρήσιμο να μαζέψω εδώ ορισμένες πρόχειρες συστάσεις.
- Τά τριγενή και δικατάληκτα επίθετα.
Λέγονται έτσι γιατί έχουν τρία γένη (αρσενικό, θηλυκό, ουδέτερο), αλλά δύο μόνο καταλήξεις σε κάθε πτώση· μία κατάληξη για τό ουδέτερο γένος, και μία για τά άλλα δύο γένη.
Ο διεθνής (οργανισμός), η διεθνής (Αμνηστία), τό διεθνές (ενδιαφέρον)
Τού διεθνούς (τύπου), τής διεθνούς (πολιτικής σκηνής), τού διεθνούς (κύρους)
Τόν διεθνή (αερολιμένα), τήν διεθνή (κατάσταση), τό διεθνές (δικαστήριο)
Οι διεθνείς (κανόνες), οι διεθνείς (ειδήσεις), τά διεθνή (στενά)
Τών διεθνών (χρηματιστηριακών δεικτών, συμβάσεων, προβλημάτων)
Τούς διεθνείς (ποδοσφαιριστές), τίς διεθνείς (αντιλήψεις), τά διεθνή (ύδατα)
Έτσι ο σαφής, ο ευγενής ή αγενής, ο ειλικρινής και ανειλικρινής, ο αξιοπρεπής, ακριβής, προφανής, συνεχής, αδιαφανής, ατυχής, φιλομαθής, διαρκής, συμπαθής, προσφιλής, δημοφιλής, ενθουσιώδης, πολυετής, μανιώδης, ευπαθής, θεμελιώδης, ευτραφής, αρτιμελής, δαιδαλώδης, θηριώδης, εμφανής και αφανής, ασφαλής και ανασφαλής, πλήρης, ιδεώδης, επιφανής, ανδροπρεπής, απεχθής, απρεπής, ασεβής και ευσεβής, στοιχειώδης, διαυγής, ανεπαρκής, τριμελής (μονομελής, διμελής… πενταμελής…), ελλιπής, πολυτελής, λεπτομερής, υγιής και πολλά άλλα.
(Προσέξτε στά λίγα παροξύτονα, π.χ. ενθουσιώδης, μανιώδης, πλήρης, συνήθης, τήν γενική πληθυντικού. Σε κάποια πέφτει ο τόνος: τών ενθουσιωδών, τών μανιωδών. Σε άλλα όχι: τών πλήρων, τών συνήθων.
Επίσης, σε κάποια σαν τό συνήθης, τό ουδέτερο είναι προπαροξύτονο στήν ονομαστική (και αιτιατική) ενικού: τό σύνηθες, τού συνήθους, τά συνήθη.)
Πηγή: sarantakos.Wordpress.com