Διάβασε ο εγγονός μου ο Γιώργος μια παραμυθοιστορία και μου είπε:
«γιαγιά θα προτιμούσα αντί για ‘’σοφά’’ λόγια να έγραφες γρίφους για τα ζωάκια .Να ψάχνει και λίγο η γιαγιά για το καλό της».
Μου άρεσε πολύ η ιδέα του και σκέφτηκα πόσο ένα παιδί βλέπει τα πράγματα διαφορετικά από τους μεγάλους.
Ύστερα χαμογέλασα και επειδή η αγάπη – πρέπει να κάνει αυτούς που αγαπάς να μεγαλώνουν , σήμερα σας προτείνω κι εσάς να βάλετε γρίφους στο παραμύθι το χθεσινό.
Σας βοηθάω λίγο .
Πέφτει στο κρεβάτι του με φορεμένα τα παπούτσια του.
Τι είναι;
΄΄Το άλογο΄΄!
Του αρέσει να κοιμάται πάνω στη μπανανιά , από τα φυτά κρεμιέται και κουνάει τα κλαδιά !
Είναι ο πίθηκος!
Βασιλιάς δεν είμαι, κορώνα φορώ, ρολόϊ δεν έχω, τις ώρες μετρώ.
Ο πετεινός!
Έχει γυριστή ουρά και στις λάσπες κολυμπά!
Το γουρούνι!
Τρώει καρότα και λαχανικά, έχει μακριά μουστάκια και δυο κόκκινα ματάκια!
Το κουνέλι!
Με τις γάτες πολεμώ και τα πρόβατα φυλάω.
Ο σκύλος!
Ήμερο, άκακο, δειλό μας τρέφει και μας ντύνει,
ποιο είναι αυτό το ζωντανό που τόσα καλά μας δίνει.
Το πρόβατο!
Βόσκει κάτω στη λιακάδα και μας δίνει αυτή το γάλα!
Τι είναι;
Η αγελάδα !
Δαχτυλίδι πύρινο, πύρινο ξεπύρινο,
στον γκρεμό γκρεμίζεται,
πέφτει, δεν τσακίζεται.
Το φίδι!
Kαι
Μέσα σε µια λίµνη κολυµπάει ένας δράκος ! Πάνω στην ουρά της κάθεται μια τίγρης .
Αν ßουτήξει ο δράκος , τι θα πάθει η τίγρης ;
Καλημέρα από τη βροχερή ,αλλά πανέμορφη Μουσουνίτσα !
Ζωή Μπούζα
υ.γ
Άκουσα κάτι που μου έκανε εντύπωση.
Δεν περιμένουμε να χάσουμε την αγελάδα για να κάνουμε στάβλο , αλλά όταν έχουμε χρόνο προετοιμαζόμαστε
για τις δύσκολες στιγμές που μπορεί να συμβούν.