•Ο Κωνσταντίνος αποχωρεί με τις δέουσες και απαραίτητες τιμές και τελετές. Η σολομώντεια λύση που δόθηκε επιτρέπει, με απόλυτη ευπρέπεια και τάξη,να τον αποχαιρετήσουν στη Μητρόπολη όσοι το επιθυμούν.
Η οικογένεια του έδειξε αξιοπρέπεια και δεν ενόχλησε κανένα. Οι πολιτικές δυνάμεις ,πέραν των αναγκαίων δηλώσεων πολιτικής φύσεως, ήταν εντός των ορίων του γεγονότος. Οι εστεμμένοι συγγενείς προσήλθαν. Παρόντες και οι πολιτικοί με αυτοπροσδιορισμό στην ακραιφνή δεξιά. Αναμενόμενα όλα,πολιτισμένα και ομαλά .Άλλωστε όπως μας είπε ο Μίμης Ανδρουλάκης στην κηδεία του πατρός του Κωνσταντίνου, Παύλου , είχαν παραστεί 4 βουλευτές της ΕΔΑ μεταξύ των οποίων ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μπριλακης. Ο θάνατος δεν είναι γεγονός που προσφέρεται για διχασμούς και διαιρέσεις.
•Η δυναστεία Γλύξμπουργκ ήταν παρούσα, με τα γνωστά ιστορικά διαλείμματα,σε 110 από τα 200 χρόνια του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους. Με αφετηρία την παράδοση του «σκήπτρου» στον Γεώργιο από τον μπουρλοτιέρη Κανάρη στην Κοπεγχάγη και κατάληξη το δημοψήφισμα του 1974. Ο σκληρός βραχίων του κράτους της μισής Ελλάδας,των εκτροπών και του αυταρχισμού.
•Για το «πως» έπεσε διάβασα πολλές και ενδιαφέρουσες αναλύσεις το ΣΚ.Την εξήγηση την έδωσε μια και μόνο φράση του πιστού μάγειρα-μπάτλερ του Κωνσταντίνου που τον ακολούθησε μετά το 1968. Μια φράση ιστορικό τεκμήριο εν μέσω διαφόρων επαινετικών.Διατυπώθηκε σε συνέντευξη του μάγειρα στην Καθημερινή της Κυριακής.Τι είπε;
•Άκουσα με τα αυτιά μου την Φρειδερίκη να του λέει την 21 Απριλιου. «η θα τους αναγνωρίσεις αμέσως ή θα παραιτηθείς από το θρόνο και δεν θα βγεις απ το Τατόι». Είχε την επιλογή και δείλιασε ,κιότεψε.Το άκουσε ο μάγειρας.Τι χρεία άλλων έχουμε; Ή ίσως τον ενδιέφερε η επικείμενη δική του εκτροπή των στρατηγών..Επέλεξε να λύσει το δίλημμα ορκίζοντας και νομιμοποιώντας θεσμικά τη χούντα.Το πλήρωσε με την έκπτωση της δυναστείας .Άλλωστε κατά τη διάρκεια της χούντας δεν μίλησε ποτέ εναντίον της και εισέπραττε μέχρι το 1973 την βασιλική χορηγία.
•Νέος μεν , άφρων και άτολμος δε ή επιτήδειος. Με την ανατροφή ότι η μοναρχία είναι αιώνια και η δημοκρατία αναλώσιμη. Είχε την τύχη που ο ίδιος προκάλεσε. Γιατί στη ζωή «έρχεται η στιγμή για να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις» λέει το τραγούδι του Σαββοπουλου.
•Αυτά είναι ιστορία. «ή βασιλευς ή στρατιώτης».
ΠΑΝΟΣ ΜΠΙΤΣΑΞΗΣ