με βιά μετράει τη γη…

Καλύτερα από τον Τσώρτσιλ τα είπε όμως ο δικός μας ποιητής, ο Διονύσιος Σολωμός. Μας είπε ότι η όψη με βιά μετράει τη γη. Δηλαδή η ματιά – που είναι η πύλη της εσωτερικότητας κάθε ανθρώπου – μετράει τον εξωτερικό της κόσμο με βία και με βιασύνη. Και αυτός είναι ο βίος του. Δηλαδή η πρόσληψη είναι εξ ορισμού πολεμική. Πόλεμος και βιασύνη είναι τα δύο «φυσικά μεγέθη» που φορτίζονται ταυτόχρονα τόσο με την έννοια του απόλυτου, όσο και με την έννοια της σχετικότητας. Και τα δύο μεγέθη σε όλες τους τις εκφάνσεις και σε όλες τους τις διαστάσεις αποτελούν τα αναπόδραστα στοιχεία που διαμορφώνουν ένα μεγάλο μέρος της ανθρώπινης Ιστορίας. Πόλεμος και βιασύνη είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των νέων. Πάντα θα ενυπάρχουν μέσα τους. Αποστολή των «μεγάλων» είναι να περιθάλψουν τον πνευματικό κόσμο των νέων από τις πληγές των απατηλών κόσμων και να τους διοδεύσουν μέσα στη δυναμική της ζωτικότητάς τους. Και για να επιστρέψουμε ξανά στον Τσώρτσιλ, πρέπει οι νέοι να ακούσουν ότι εκτός από κανακέματα και φροντιστήρια «τσαμπαμαγκισμού» και «δικαιωματισμού» υπάρχει και το εξής: we have nothing else to offer you but blood, toil (=μόχθος), tears and sweat. We have before as an ordeal of the most grievous kind. ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ