•Αν η φερόμενη συμφωνία έχει το περιεχόμενο που διαβάζω μιλάμε για ένα διαπραγματευτικό αριστούργημα,την τέλεια αξιοποίηση ενός θετικού momentum και την αδόκητη εκπλήρωση ενός στόχου που στα πρώτα του βήματα ήταν στα όρια του αδύνατου.
Αντί να πέσουν πάνω στη Κυβέρνηση να ολοκληρώσει το θέμα χωρίς δισταγμούς, να τη θέσουν προ ευθυνών αν το καθυστερήσει αδικαιολόγητα , ΣΥΡΙΖΑ, Ανταρσύα και μερίδα αρχαιολόγων προσπαθούν με τα νύχια και τα δόντια να ματαιώσουν την επανένωση των γλυπτών.Εργαλείο η πλέον ανόητη επίκληση ενός άστοχου και ιδιοτελούς νομικισμού.
•Η νομική φόρμουλα της επανένωσης δεν έχει καμία σημασία. Απολύτως καμία.Ούτε καν ηθική.Οι νομικές σχέσεις ρυθμίζουν καταστάσεις. Δεν κανοναρχούν την Καντιανή ηθική. Όπως και να λέγεται.
Δάνειο, χρησιδάνειο,παρακαταθήκη,πολιτιστική συνεργασία η ότι βάλει η γραφίδα σε ένα «ύφος» αποδεκτό εκατέρωθέν. Επι της ουσίας είναι ευχερές να βρεθεί αποδεκτό «ύφος». Σημασία έχει να επιστρέψουν τα γλυπτά και να μείνουν εδώ εσαεί. Να ισχύει «αχρι καιρού» όπως λένε τα συνοδικά κείμενα. Αορίστως για να το πω πιο νομικά. λλωστε αν επιστρέψουν δεν μπορούν να ξαναφύγουν. Εδώ τελούν υπό την σκέπη συνταγματικών προβλέψεων και σε ελληνική δικαιοδοσία ότι και να λέει μια συμφωνία.
•Όχι λένε οι ανοηταίνοντες. Να αναγνωρίσουν οι Άγγλοι ότι είναι κλεπταποδόχοι, ότι τα γλυπτά είναι κλεμμένα και ότι δεν μπορούν να δανείσουν κάτι που δεν τους ανήκει. Ας κάνουμε και τη δίκη του Έλγιν. Ο ΔΣΑ μπορεί να κάνει την παραγωγή. Μετά την επιτυχημένη παράσταση της δίκης του Κολοκοτρώνη ας κάνουμε τη δίκη του Έλγιν.
Μα μιλάνε σοβαρά; έχουν συναίσθηση; Μιλάμε για το τέλος του 18 ου αιώνα. Το ελληνικό κράτος δεν είχε συσταθεί. Μιλάμε για σουλτανικά φιρμάνια. Μιλάμε για 220 χρόνια κατοχής, μιλάμε για παράγωγο τρόπο κτήσης «κυριότητας» κατά το δίκαιο της Αγγλίας που είναι το δίκαιο που διέπει το ζήτημα.Lex rei sitae. Μιλάμε και για κάτι αδύνατο πολιτικά. Θα πουν οι Άγγλοι 220 χρόνια μετά. Ναι είμαστε κλέφτες συγγνώμη; Θέλουμε την επανένωση; ή όχι.Η μήπως θέλουμε την εθνική παραμυθία για τα επόμενα 200 χρόνια.
•Την κυριότητα των γλυπτών την έχει μόνο και αποκλειστικά ο Περικλής και η Αθηναϊκή Δημοκρατία.Το ζήτημα δεν είναι η κυριότητα αλλά που βρίσκονται τα γλυπτά εδώ η στο Λονδίνο.Το ζήτημα δεν είναι καν νομικό. Αν ήταν θα είχαμε κάνει δίκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ την απέφυγε τελευταία στιγμή και πολύ καλά έκανε τότε.
•Αντιδρούν τέλος στις περιοδικές εκθέσεις αρχαιοτήτων στο Βρετανικό μουσείο.Ένα μουσείο που δι αυτού του τρόπου θα προβάλει τη χώρα μας σε δεκάδες εκατομμύρια επισκέπτες.Τι υποκρισία. 8500 χιλιάδες και πλέον σημαντικά εκθέματα, ελληνικά αρχαία, εκτίθενται στην οικουμένη. Να πω μερικά; Η Αφροδίτη της Μήλου, η Νίκη της Σαμοθράκης,το πιστό αντίγραφο του χαμένου Δισκοβόλου,η πληγωμένη Αμαζόνα,ολόκληρος σχεδόν ο ναός της Περγάμου, από τουρκικό έδαφος αλλά μιας πανάρχαιας ελληνικής πόλης. Στο Παρίσι,τη Βιέννη,το Βατικανό,τη Ν.Υόρκη,το Βερολίνο και παντού. Ας αποκαλέσουμε λοιπόν Αμερικανούς,Γάλλους,Γερμανούς,Αυστριακούς ,καθολικούς και Ιταλούς κλέφτες και κλεπταποδόχους ας ζητήσουμε έγγραφη ομολογία και άμεση επιστροφή.Να βγει το εθνικό μας άχτι.Να κηρύξουμε παγκόσμιο πολιτιστικό πόλεμο και Ανταρσία.
•Ο επαναπατρισμός της κληρονομιάς μας είναι μια διαρκής,επίπονη,σύνθετη υπόθεση που θέλει ρεαλισμό και επίγνωση της πραγματικότητας. Όχι κραυγές. Η επανένωση των γλυπτών θα είναι ένα εκπληκτικό μαι απρόσμενο έναυσμα , ένα προηγούμενο (precedent) για την γενικότερη προώθηση ενός τέτοιου στόχου.
Ελπιζω πραγματικά να μη χάσουμε την ευκαιρία. Να μη πέσουμε στο δόκανο.Γιατί το ανώτατο στάδιο της ανοησίας είναι ο ιδιοτελής νομικισμός.Ο επενδεδυμένος με δήθεν εθνικό ένδυμα. Κάποτε θεωρούσαμε πως αυτή η στάση είναι “δεξιάς” προέλευσης.Τώρα είναι “αριστερής.”
Πάνος Μπιτσαξής