Η αδράνεια συχνά ρομαντικοποιείται, όπως αποτυπώνεται στην ιταλική έκφραση dolce far niente (“γλυκειά απραξία”). Λέμε στους εαυτούς μας ότι δουλεύουμε σκληρά από την επιθυμία για αδράνεια. Αλλά στην πραγματικότητα, δυσκολευόμαστε να αντέξουμε ακόμη και μικρές περιόδους αδράνειας. Έρευνα υποδεικνύει ότι δικαιολογούμε να παραμένουμε απασχολημένοι και να νιώθουμε πιο ευτυχισμένοι για αυτό, ακόμα και όταν μας μας επιβάλλεται η απασχόληση. Αντιμέτωποι με κυκλοφοριακή συμφόρηση, προτιμούμε να κάνουμε μια παράκαμψη ακόμα κι αν η εναλλακτική διαδρομή είναι πιθανό να διαρκέσει περισσότερο από το να υπομείνουμε την κυκλοφορία.
Η διάκριση Ορεινών- Πεδινών, ανάγεται στην Εθνοσυνέλευση της Γαλλικής Επανάστασης του 1789. Τότε, οι ριζοσπαστικοί με τις πλέον επαναστατικές ιδέες, κατέλαβαν το άνω αριστερό μέρος της αίθουσας της Εθνοσυνέλευσης και ονομάσθηκαν Ορεινοί επειδή τα έδρανά τους ήταν στο ψηλότερο μέρος του αμφιθεάτρου. Μεταξύ των Ορεινών ήταν ο Νταντόν, ο Μαρά, ο Σαιν Ζυστ και άλλοι από την ομάδα των Επαναστατών της Γαλλικής Επανάστασης.