Το πρώτο κρασί, ο Άη Γιώργης ο Μεθυστής και τα Γαλλικά Νουβό.
Σήμερα* γιορτάζει ο μικρός, ο φτωχός, ο δούλος, ο πλούσιος αλλά και ο αφέντης. Αφορμή για γιορτή με ένα ποτήρι κρασί. Λίγο παλιότερα, οι άνθρωποι είχαν νωπές μνήμες, γνώριζαν, τιμούσαν την παράδοση και γιόρταζαν με την καρδιά τους. Απλά και καθημερινά γεγονότα, που γίνονταν σπουδαία και αφορμή για συνεύρεση. Τα διδάχθηκαν απ’ τους γονείς τους και έγιναν και οι ίδιοι ένας κρίκος για την μεταφορά γνώσης στα δικά τους παιδιά. Αυτόν τον κρίκο, σήμερα, τον σπάσαμε…
Το άνοιγμα των βαρελιών με το νέο κρασί ήταν πάντα γιορτή μεγάλη στην Νεώτερη Ελλάδα και στην Αρχαία ακόμη μεγαλύτερη. Στην Αθήνα τα Πιθοίγια ήταν η πρώτη ημέρα της γιορτής των Ανθεστηρίων. Η μέρα που άνοιγαν τα πιθάρια, τους πίθους, με το κρασί της νέας χρονιάς. Με αυτό το πρώτο κρασί πήγαιναν έξω από τον ναό του Διονύσου και έκαναν σπονδές και αντάλλασσαν ευχές. Ιερή μέρα, ακόμη και οι δούλοι συμμετείχαν στο γλέντι. Αργότερα, με την έλευση του Χριστιανισμού, ο Αη Γιώργης του Νοέμβρη, ενσάρκωσε αυτή την σύνδεση του καθημερινού με το θείο. Όχι σαν Τροπαιοφόρος, αλλά σαν Μεθυστής. Σαν σήμερα λοιπόν. Ο Αη Γιώργης έγινε ο άγιος του κρασιού και οι αμπελουργοί πήγαιναν στους ναούς του ανά την Ελλάδα, με στάμνες φρέσκου κρασιού, ενώ ακολουθούσε μεγάλο γλέντι. Σε κάποιες λίγες περιοχές κρατούν ακόμη το έθιμο. Σε όλη την Ελλάδα οι οινοποιοί άνοιγαν τα βαρέλια με το νέο κρασί στις 3 Νοεμβρίου. Ευκαιρία να συναντηθούν οι άνθρωποι, να αστειευτούν, να ευχηθούν, με ένα κιούπι κρασί, γεμάτο νιότη και φρεσκάδα.
Εμείς, στην πορεία, το ξεχάσαμε και το χάσαμε. Στην Γαλλία το …βρήκαν. Το κράτησαν, το ανέδειξαν και δημιούργησαν μύθους και ποιήματα γύρω απ’ το άνοιγμα των βαρελιών του Νοεμβρίου. Έτσι σε όλον τον κόσμο έμαθαν τα περίφημα κρασιά Νουβό. Τα φρέσκα, νεαρά , αυτά που μοσχομυρίζουν γαρύφαλλο, τριαντάφυλλο και φρούτα. Αυτά που μόλις δυο μήνες μετά τον τρύγο, πρέπει να καταναλωθούν, δροσερά και πριν σμίξουν τα αρώματά τους. Εκατομμύρια άνθρωποι περιμένουν να απολαύσουν τα Νουβό του Νοέμβρη.
Τελικά πάντα πίσω από κάτι όμορφο, κρύβεται ένας μύθος που πέρασε στην καθημερινότητα. Οι άνθρωποι τον υποδέχονται και συντηρούν τις πηγές του. Όταν παραμελείται, στερεύουν οι πηγές κι έρχεται… η δίψα.
Elena Namini
* Η 3η Νοεμβρίου στο λαϊκό εορτολόγιο είναι γνωστή και ως του Αγίου Γεωργίου του Σπορίτη ή του Μεθυστή, επειδή σε πολλές περιοχές της γίνεται ή έναρξη της σποράς ή το άνοιγμα των βαρελιών και η δοκιμή των κρασιών της νέας εσοδείας. Σε περιοχές με εσπεροδοειδή, την ημέρα αυτή γεύονται τα πρώτα πορτοκάλια της νέας παραγωγής