Το παράδειγµα ενός οργανωµένου προβατοτρόφου από το Κάστρο Βοιωτίας, είναι χαρακτηριστικό της πίεσης που δέχονται αυτό τον καιρό οι αγρότες, είτε δραστηριοποιούνται στη ζωική είτε ακόµα και στη φυτική παραγωγή.
Γιάννης Πανάγος
Ο Αθανάσιος Φλούδας, έχει δηµιουργήσει τα τελευταία χρόνια µια καλά δοµηµένη εκµετάλλευση µε 500 πρόβατα της φυλής Λακόν (Lacaune), παράγει κάθε χρόνο περί τους 120-150 τόνους γάλα. Καλλιεργεί ταυτόχρονα περί τα 200 στρέµµατα µε καλαµπόκι και ψυχανθή για να τροφοδοτεί τη µονάδα του µε δικές του ζωοτροφές. Για πολύ καιρό είχε συνεργασία µε µια καλοκουρδισµένη γαλακτοκοµική επιχείρηση από τη Θεσσαλία, η οποία παραλάµβανε το σύνολο της παραγωγής του σε καλή τιµή και χωρίς να παραβαίνει ποτέ το χρόνο στις πληρωµές.
Το µόνο το οποίο του είχε ζητήσει εξ αρχής ο παραλήπτης του γάλακτος, ήταν οι ζωοτροφές και ειδικότερα η σόγια που θα χρησιµοποιούσε να είναι απαλλαγµένη από γενετικά τροποποιηµένο καρπό (NO GMO) και ταυτόχρονα το γάλα που θα παραδίνει να τηρεί τις προδιαγραφές σε λιπαρά και πρωτεϊνες. Για πολύ καιρό όλα πήγαιναν µια χαρά. Μέχρι τη στιγµή που από την πλευρά της γαλακτοβιοµηχανίας άρχισε να έχει οχλήσεις, όχι για την ποιότητα της παραγωγής του αλλά για το γεγονός ότι επέµενε να ταίζει τα ζώα µε ιδιοπαραγόµενες ζωοτροφές. Άρχισε να ασκείται σιγά – σιγά µια πίεση για αλλαγή τακτικής σ’ αυτό το θέµα και µάλιστα µε υποδείξεις για την προµήθεια των ζωοτροφών από συγκεκριµένη εταιρεία. Παρ’ ότι στην αρχή δεν έδωσε πολύ σηµασία, µε τον καιρό οι πιέσεις έγιναν αφόρητες. Μπήκε λοιπόν στη διαδικασία να ρωτήσει, για το κόστος αυτών των ζωοτροφών και για τα λοιπα χαρακτηριστικά τους.
Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ στην Agrenda που κυκλοφορεί το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου