ΕΝΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Από το βιβλίο του Νικολάου Κ. Αντωνόπουλου:
«ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ-ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ»
Το καλοκαίρι του 1908 οι ατμοσφαιρικές συνθήκες επιφύλαξαν μια τεράστια έκπληξη στους κατοίκους του χωριού και προκάλεσαν μεγάλη καταστροφή. Όπως έλεγαν, όσοι έζησαν εκείνη την περίοδο, ενώ είχαν τα μισά σιτάρια θερισμένα και τα άλλα μισά θημωνιασμένα στα αλώνια, ο καιρός, από καλοκαιρινός, έγινε χειμωνιάτικος. Πυκνή συννεφιά και τσουχτερό κρύο με βροχές και νερόχιονο δεν επέτρεπαν τη συγκομιδή του σιταριού.
Ο Ασπρόκαμπος με τα πιο παραγωγικά εδάφη του είχε βαλτώσει από τα πολλά νερά και δε μπορούσε κάποιος ούτε να πατήσει στα χωράφια του. Τα στάχυα του σιταριού στις θημωνιές και τα χωράφια φούσκωναν από την υγρασία και οι σπόροι τους φύτρωναν. Η καταστροφή ήταν ολική. Κανένας δε μπορούσε να ερμηνεύσει αυτό το φαινόμενο.
Έπρεπε να περάσουν δεκαετίες, για να πληροφορηθεί ο κόσμος τι είχε συμβεί. Πολλοί συγγραφείς έχουν γράψει για το ουράνιο σώμα, που είχε πέσει σε μια περιοχή της Σιβηρίας. Εμείς θα αναφερθούμε στον άγγλο μαθηματικό και φυσικό Άρθουρ Κλάρκ ο οποίος στο βιβλίο του “Τα μυστήρια του κόσμου” και στο κεφάλαιο 9 “Η μεγάλη έκρηξη της Σιβηρίας” γράφει:
“Ο πολιτισμένος κόσμος σίγουρα δεν είχε καμιά δικαιολογία να αγνοήσει ίσως τη μεγαλύτερη και πιο μυστηριώδη έκρηξη που συνέβη ποτέ στη γη.
Στο Λονδίνο, εκείνη την τελευταία μέρα του Ιουνίου του 1908, μπορούσες να διαβάσεις τα ψιλά γράμματα στους Τάιμς τα μεσάνυχτα. Στη Στοκχόλμη τραβήχθηκαν τελείως καθαρές φωτογραφίες τοπίων στη μέση μιας νύχτας, που θα ήταν από τις σίγουρα σύντομες εκείνες βόρειες νύχτες…”
“Στην Ευρωπαϊκή Ρωσία, που ήταν ακόμα πλησιέστερα προς το γεγονός, οι φωτεινές νύχτες συνεχίσθηκαν μέχρι τον Ιούλιο…”
Στη σελίδα 268 επίσης γράφει: “Σίγουρα κάτι πολύ ισχυρό είχε συμβεί…”
“Σήμερα, πάνω από εβδομήντα χρόνια αργότερα, κάθε άλλο παρά είμαστε βέβαιοι για το τι ήταν εκείνο που ήρθε από την απεραντοσύνη του διαστήματος και τινάχθηκε, για να διαλυθεί σε εκείνες τις απόμακρες και δασωμένες περιοχές της άπω Σιβηρίας…
Δεν υπάρχει εξωτικό φαινόμενο της σύγχρονης αστροφυσικής που να μην έχει εξετασθεί σε σχέση με το μυστήριο. Ήταν μήπως ένα από τα δαιμονικά φαινόμενα, μια μαύρη τρύπα; Θα μπορούσε να είναι αντιύλη, την ύπαρξη της οποίας υπέθετε ο νομπελίστας φυσικός Πωλ Ντιτράκ και η οποία θα μπορούσε να εκμηδενίσει ο,τιδήποτε άγγιζε; Ή ήταν μήπως, όπως υποστηρίζουν μερικοί, ένα αστρόπλοιο, που εξεράγη καθώς εισχώρησε στη γήινη ατμόσφαιρα; Θα μπορούσε να ήταν μια ατομική έκρηξη, τριάντα επτά ολόκληρα χρόνια πριν από τις βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι;”
Ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν είναι κανένας βέβαιος τι ήταν εκείνο το τεράστιο αντικείμενο. Οι πιο πολλοί υποθέτουν ότι ήταν κάποιος μεγάλος μετεωρίτης, που προκάλεσε τεράστια εκτόνωση του ατμοσφαιρικού αέρα και παραγωγή τεράστιας ποσότητας θερμότητας, με αποτέλεσμα να διαταραχθεί σε μέγιστο βαθμό η ατμόσφαιρα και να προκληθούν τα έκτακτα μετεωρολογικά φαινόμενα.
Επιλογή-Αντιγραφή: Τάκης Ευθυμίου