Η είδηση της ημέρας είναι μία και απολύτως ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στην πραγματική οικονομία στη χώρα μας: η Ελλάδα συνεχίζει να κατρακυλά στο δείκτη της επιχειρηματικής δραστηριότητας “Ease of Doing Business”.
Στη φετινή έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας Doing Business 2019, η χώρα μας υποχώρησε κατά 5 θέσεις και πλέον βρίσκεται στο νούμερο 72 ως προς τη συνολική αξιολόγησή της μεταξύ 190 χωρών, με τα εμπόδια με τα οποία έρχεται αντιμέτωπο το επιχειρείν να αυξάνονται σε ό,τι αφορά τη διαδικασία καταχώρησης ακίνητης περιουσίας, τη διαδικασία ηλεκτροδότησης, ως προς τη λήψη πίστωσης, την προστασία των μετόχων μειοψηφίας, αλλά και σε ό,τι αφορά τις διασυνοριακές συναλλαγές.
Χαμηλότερη είναι επίσης η κατάταξή μας και σε ό,τι αφορά την έναρξη επιχείρησης, όμως η βαθμολογία μας παραμένει σταθερή, ενώ η ηλεκτρονική σύσταση επιχείρησης δεν πρόλαβε να συμπεριληφθεί στην έκθεση.
Βελτιωθήκαμε μόνο στη διαδικασία έκδοσης οικοδομικών αδειών. Πόσο ελκυστική είναι η Ελλάδα σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Έχει τη δεύτερη χειρότερη επίδοση μεταξύ των 28 μετά την Μάλτα. Αυτό το τελευταίο έχει τη σημασία του.
Πόσο σαθρή είναι η βάση του “success story” για το οποίο επαίρονταν κυβερνώντες και Ευρωπαίοι τον περασμένο Αύγουστο, όταν μια χώρα που βρέθηκε σε απανωτά προγράμματα προσαρμογής για σχεδόν μια δεκαετία, υπό την καθοδήγηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με στόχο -στη θεωρία τουλάχιστον- την αύξηση της ανταγωνιστικότητάς της, εξακολουθεί να πατώνει σ’ έναν από τους βασικότερους δείκτες της;