Οι τσοπάνηδες στα περισσότερα μέρη της Ελλάδος γιορτάζουν στις στρούγκες και στα μιτάτα τους και καλούν τους φίλους τους …
Ένα έθιμο για την παραμονή της Αναλήψεως είναι η παρασκευή “πίτας” που στα συστατικά της είναι ίδια με την απλή τηγανόπιτα.
Παρασκευάζονται σε μεσαίο μέγεθος, πασπαλίζονται με ζάχαρη βανίλια και κανέλα και μοιράζονται σε γειτόνους και συγγενείς προς μνήμη των αποθανόντων της οικογένειας.
Την ημέρα της Αναλήψεως την τιμητική τους έχουν τα μαντριά.
Πάρα πολύς κόσμος ανηφορίζει και επισκέπτεται τους κτηνοτρόφους και όλοι μαζί, γιορτάζουν την Ανάληψη του Σωτήρος.
«Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν,
καὶ τὰ ἐπὶ γῆς ἑνώσας τοῖς οὐρανίοις,
ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν,
οὐδαμόθεν χωριζόμενος, ἀλλὰ μένων ἀδιάστατος,
καὶ βοῶν τοῖς ἀγαπῶσί σε·
Ἐγώ εἰμι μεθ’ ὑμῶν, καὶ οὐδεὶς καθ’ ὑμῶν»
(Ἀφοῦ ἐκπλήρωσες τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας μας
καὶ ἀφοῦ ἔνωσες τοὺς ἐπὶ γῆς μὲ τὰ οὐράνια,
ἀνελήφθης μὲ δόξα, Χριστέ, ποὺ εἶσαι ὁ Θεός μας,
χωρὶς νὰ χωρίζεσαι ἀπὸ πουθενά, ἀλλὰ μένων πανταχοῦ παρὼν,
καὶ διαλαλεῖς σὲ ὅσους Σὲ ἀγαποῦν:
Ἐγὼ εἶμαι μαζί σας καὶ κανὲνας δὲν μπορεῖ νὰ σᾶς βλάψει)