Photo by street hacker

Σαν σήμερα το 1828 γεννήθηκε ο μεγάλος θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και σκηνοθέτης Ερρίκος Ίψεν. Είχε ένα μεγάλο ιδανικό: Τη δημιουργία μιας ανώτερης ζωής, αφήνοντας πίσω τις προκαταλήψεις, τη θρησκοληψία, την ηθική κατάπτωση. Μέσα από το έργο του καταπολέμησε, όπως ο ίδιος πίστευε, τα αίτια της ανθρώπινης δυστυχίας.

Το 1914, ο Φρόιντ, έγραψε το δοκίμιο για την «Εισαγωγή στον ναρκισσισμό», περιγράφοντάς τον ως ένα κλινικό φαινόμενο κατά το οποίο κάποιοι άνθρωποι αποκτούν εμμονή με τον εαυτό τους και το «μεγαλείο» τους. Ο Φρόιντ ουσιαστικά παρουσίασε τον όρο ναρκισσισμό και (με λίγο ναρκισσιστικό τρόπο) θεώρησε τον εαυτό του επαναστάτη που διέλυσε τις ναρκισσιστικές αυταπάτες των ανθρώπων. Πίστευε πως ο νάρκισσος είναι κάποιος/α που θεωρεί πως είναι το κέντρο του σύμπαντος (ανάμεσα στα 7 δισεκατομμύρια ανθρώπων), και δεν έχει την ικανότητα ή/και την ανάγκη να νοιάζεται για τους άλλους. Αυτή η αντίληψη, μου θυμίζει εκείνη ενός νηπίου.

Μία/Ένας ενήλικη/ας που πάσχει από μια βαθιά αίσθηση ανεπάρκειας και στέρησης (με αφετηρία την παιδική ηλικία), αδυνατεί να εγκαταλείψει την παραπάνω πρώιμη ναρκισσιστική στάση. Γιατί όμως; Ο Φρόιντ μας δίνει την απάντηση μέσα από την σύγκρουση του Υπερεγώ με το Εγώ. Το πρώτο είναι ο ιδανικός εαυτός που στα άτομα με NPD είναι ευάλωτος στην κριτική και οτιδήποτε διαφορετικό μεταφράζεται ως προσωπική επίθεση. 

Άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση, έχουν ισχυρό Υπερεγώ και η αξία τους είναι βαθύτατα εξαρτημένη από την κριτική των άλλων. Έτσι, ενώ το Εγώ αντιλαμβάνεται ότι είναι απλά ένας άνθρωπος όπως όλοι μας, το NPD Υπερεγώ θεωρεί ότι είναι υπεράνω όλων, μιας και οι άμυνες του το καθιστούν άτρωτο συναισθηματικά και ηθικά. Εν τέλει, το Υπερεγώ υπερτερεί του Εγώ με μεγάλες επιπτώσεις όχι μόνο στο ίδιο το άτομο με NPD, αλλά και στο άμεσο οικογενειακό/κοινωνικό περιβάλλον του. Επιπλέον, επειδή χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια του ιδανικού/πλασματικού εαυτού για να επικρατήσει στο ευάλωτο Εγώ (και το κάνει), πολύ συχνά τα άτομα με NPDδιακατέχονται από ψυχοσωματικά νοσήματα (πονοκεφάλους, κατά φαντασίαν ασθένειες κλπ.).

Είναι μία επίγεια κόλαση. Ο Επίκουρος είχε πει «όπου είναι ο θάνατος, δεν είμαι εγώ» δηλαδή την στιγμή του θανάτου μας δεν καταλαβαίνουμε ότι ήρθε το τέλος μας. Ένας άνθρωπος με NPDπεθαίνει συνεχώς σαν σε επεισόδιο της σειράς Black Mirror.

«Οι άνθρωποι επιδιώκουν σαν τρελοί τις απολαύσεις απλώς επειδή βλέπουν την κενότητα της ζωής τους καθαρότερα απ’ ό,τι την κενότητα όποιας καινούργιας διασκέδασης τούς γοητεύει.»

-Μπλαιζ Πασκάλ

2017

•Το θέμα είναι περισσότερο φιλοσοφικό και λιγότερο πρακτικό. Όλη η χώρα πρέπει να δαπανά τεράστια πόσα και να έχει άρτια και πολυτελή οργάνωση για την αντιμετώπιση των συνεπειών των πράξεων ενός και μόνου ηλιθίου.
•Στο εδώλιο της οδυνηρής δίκης για το Μάτι με 107 νεκρούς μεταξύ των δεκαδων κατηγορουμενων κάθεται για τις κατ εξακολούθηση ανθρωποκτονίες αυτός που αποφάσισε με 9 μποφόρ να βάλει φωτιά για να κάψει χόρτα.

Ο ηλίθιος της περίστασης.Γύρω γύρω όλοι όσοι δεν απέτρεψαν αυτό που έκανε ο ηλίθιος.Στο χορό του Ζαλόγγου.
•Στη Μανδρα κάποιος άλλος ενώ λυσσομανουσε ο καιρός βαρέθηκε να κλείσει το δρόμο και να εκτρέψει την κυκλοφορία.Γύρω γύρω όλοι οι λοιποί υπευθυνοι γιατί ο ηλίθιος δεν έκλεισε το δρόμο.
•Στα Τεμπη ένας ηλίθιος σταθμάρχης αποτελεί τη θρυαλλίδα 57 θανάτων και μόχλευσης ενός σάπιου συστήματος.
Όλες σχεδόν οι τραγωδίες ξεκινουν από ένα ηλιθιο.Όσο η ευθύνη διαχέεται,εύλογα δεν λέω,ο ηλίθιος φαίνεται όλο και πιο πολύ αμέτοχος ,δευτερεύων.
•Γιατί ζούμε με μια διοικητική κουλτούρα που δεν καλλιεργεί την σημασία και τις συνεπειες της ατομικής ευθύνης.Φταινε όλοι και κανείς.
•Ο Χρήστος Σπιρτζης δήλωσε πως πλειοδοτει στην άρση της ασυλίας του.Ο Κώστας Καραμανλής κρύβεται σαν τη γάτα που γρατζουναει και μετά πάει κάτω από το καναπε και δεν το κουνάει.Η διαφορά στη στάση των δυο ανδρών είναι αβυσσαλέα.Ο ανδρισμός είναι απαγορευμενη λέξη στο Woke.Δεν πειράζει.Ο Σπιρτζης εχει την αρετή.Ο έτερος έχει το αντίθετο του ανδρισμού αλλά δεν τολμώ να πω τη λέξη μη κατηγορηθώ για παραβίαση της πολιτικής ορθότητας.

Και μην παρεξηγηθώ.Ουδόλως προκαταλαμβάνω την ποινική ευθύνη αμφοτέρων.Αλλά η κρίση περί αυτού ανήκει στα Δικαστήρια και όχι στην πλειοψηφία της Βουλής.

Πάνος Μπιτσαξής

Άπαντες απόντες…

Τα πρόβατα απήργησαν.
Ζητούν καλύτερες συνθήκες σφαγής!

Ντίνος Χριστιανόπουλος ;

Εκεί όπου γράφτηκε ιστορία

Η ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και της απελευθέρωσης της χώρας γράφτηκε απ’ άκρη σ’ άκρη. Με μάχες, ναυμαχίες και γεγονότα άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο γνωστά. Πολλές τοποθεσίες της Ελλάδας έχουν ταυτιστεί με σημαντικά γεγονότα από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και αμέσως το μυαλό μας πηγαίνει εκεί όταν τις ακούμε και όταν τις επισκεπτόμαστε. Φυσικά τα μέρη που έχουν διαδραματιστεί σπουδαία ιστορικά γεγονότα έχουν αλλάξει. Σε πολλά από αυτά υπάρχουν μνημεία που θυμίζουν την ιστορία που γράφτηκε ενώ σε άλλα μέρη υπάρχουν οικισμοί ή και τίποτα που θα θυμίζει τι συνέβη κάποτε εκεί.null

Ένα μέρος που διαδραματίστηκαν σπουδαίες στιγμές της ιστορίας της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 είναι το περίφημο Χάνι της Γραβιάς. Πρόκειται για μια σπουδαία μάχη η οποία αποκαλείται και Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς και ήταν μία από τις πολεμικές εμπλοκές της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, με νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες. Πώς είναι άραγε σήμερα η τοποθεσία που έγινε η σπουδαία αυτή μάχη;

Η νικηφόρα Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς

Η Μάχη στο Χάνι της Γραβιά διεξήχθη στις 8 Μαΐου του 1821 όταν ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με σχεδόν 120 άνδρες νίκησε το στρατό του Ομέρ Βρυώνη, δηλαδή περίπου 8.000 Τούρκους.

---

---

Ο Ομέρ Βρυώνης πριν ξεκινήσει για την εκστρατεία του κατά της Πελοποννήσου, διέταξε τους πιστούς του καπεταναίους της Δυτικής Ελλάδας να μαζευτούν στη Γραβιά Φωκίδος. Από εκεί θα έφευγαν όλοι μαζί. Ειδικά στον Οδυσσέα Ανδρούτσο, έστειλε ιδιαίτερο αγγελιοφόρο για να του αναγγείλει το τέλος του Αθανασίου Διάκου. Μεταξύ άλλων του δήλωσε ότι αν αποφάσιζε να πάει μαζί του στη Γραβιά μαζί με τους άλλους θα του έδινε και το αρματολίκι της Λιάκουρας. Λίγες μέρες πριν τη μάχη, και συγκεκριμένα στις 3 Μαΐου του 1821, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος φτάνει στη Γραβιά μαζί με μία ομάδα από 100 περίπου άνδρες με σκοπό να σταματήσουν την πορεία των εχθρών. Και τα κατάφεραν.

Στο σημείο μαζεύτηκαν μετά από από πρόσκληση του Ανδρούτσου και άλλοι καπεταναίοι. Ο ίδιος ήταν που τους έδωσε μια εντολή που θα φαινόταν αργότερα καθοριστική για την πορεία της μάχης. Τούς πρότεινε να κλειστούν στο Χάνι, ώστε μη μπορώντας να υποχωρήσουν, να αναγκαστούν να πολεμήσουν πάση θυσία για να ανακόψουν την πορεία του Ομέρ Βρυώνη. Ωστόσο ο Πανουργιάς και ο Γιάννης Δυοβουνιώτης δέχτηκαν. Έτσι χωρίστηκαν σε τρία τμήματα. Το τμήμα με τον Κοσμά Σουλιώτη και τον Κατσικογιάννη αποφάσισαν να πιάσουν τα υψώματα δεξιά από το δρόμο. Το τμήμα με τον Πανουργιά και τον Δυοβουνιώτη έκατσε στα υψώματα του Χλωμού ενώ όσοι ήθελαν θα κλείνονταν μαζί με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο μέσα στο Χάνι. Η ιστορία λέει ότι εκεί μέσα ο Ανδρούτσος τούς κάλεσε να χορέψουν και έσυρε το τσάμικο. Συνολικά εκατόν είκοσι άνδρες πιάστηκαν στο χορό. Σύντομα είχαν καταφέρει να μετατρέψουν το Χάνι σε απόρθητο φρούριο. Έφραξαν τα ανοίγματα και άνοιξαν πολεμίστρες.

Η νικηφόρα έξοδος από το Χάνι

Οι Τούρκοι περικύκλωσαν την περιοχή και το Χάνι και έστειλαν τον Χασάν-δερβίση για να πει στον Ανδρούτσο να παραδοθεί. Μάταια. Ο δερβίσης δερβίσης πέφτει νεκρός από βόλι του Ανδρούτσου και η μάχη ξεκινά. Ο Βρυώνης βλέποντας τους άνδρες του να πέφτουν από τα πυρά των Ελλήνων, διέταξε να φέρουν κανόνια για να ανατινάξει το κτίριο. Εντωμεταξύ οι Έλληνες έχοντας καταλάβει τι θα συμβεί και αφού είχαν σκοτώσει πάνω από 800 Τούρκους εγκατέλειψαν το χάνι. Μάλιστα σε αυτή τη νικηφόρα έξοδο, οι Έλληνες έχασαν μόνο 6 πολεμιστές.

Η στρατηγική επιτυχία της μάχης αυτής ήταν μεγάλη. Ουσιαστικά εμπόδισε την κάθοδο του Ομέρ Βρυώνη στην Πελοπόννησο και διευκόλυνε τη νίκη στο Βαλτέτσι που εμψύχωσε τους Έλληνες και την επανάσταση.

Πώς είναι σήμερα το Χάνι που 120 Έλληνες σταμάτησαν 8.000 Τούρκους

Ομάδα στελεχών πωλήσεων της interamerican με τον Δ.Κοντομηνά στις αρχές της δεκαετίας του 90

Το Χάνι του Γκέκα.Ένα από τα Χάνια που σκέπασαν τα νερά της τεχνητής λίμνης του Μόρνου.

Ένα χελιδόνι (ή ένας κούκος) δεν φέρνει την άνοιξη.
Μία χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεἶ – Ειπώθηκε απο τον Αίσωπο και έμεινε ως παροιμία που χρησιμοποιούσαν συχνά ο Αριστοτέλης.