δεκαετία 60 το τεμάχισμα του ψητού ….
φύτευση νέου αμπελιού στο οροπέδιο Τσιγκουρατίου Σκούρτων,καλές παραγωγές….
τι ψάχνουν άραγε?ποιο είναι το κρυμμένο πρόσωπο?
αμπελοκαλλιεργητές στο οροπέδιο ΤΣΙΓΚΟΥΡΑΤΊΟΥ ποζάρουν με υπερηφάνεια στο φακό
Ψηλά τις σημαίες
Έλληνες ψηλά το ηθικό έρχονται καλλίτερες μέρες!!
κυνηγώντας το θέμα…
Σκουρτανιώτες στο Άγιο Όρος
Περιπατητές στα ορεινά ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑ
Κοπάδι προβάτων στο οροπέδιο Τσιγκουρατίου
ορεινά τοπία δίπλα στην ΑΘΗΝΑ
ο δρόμος προς το οροπέδιο Τσιγκουρατίου
θεσπέσιες ψαλμωδίες ακούστηκαν στο ορεινό οροπέδιο της Μαζαρέκας ΣΚΟΥΡΤΩΝ χθες το πρωί στο εκκλησάκι της Παναγίας όπου οικογένειες
Σ ΓΚΙΚΑ λειτούργησαν το ναό.
Β ΤΣΙΒΙΛΙΚΑΣ στα ΣΚΟΥΡΤΑ
Ο αξέχαστος Β ΤΣΙΒΙΛΙΚΑΣ παιζει με το θίασο του στα ΣΚΟΥΡΤΑ των Ορεινών ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΩΝ
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΠΥΡΟΥ εκδότης ,δημοσιογράφος έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων μεγάλος φίλος των ορεινών ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΩΝΜΑΖΑΡΕΚΑ συνεχεια..
Ο Ιστορικός Γεώργιος Τσεβάς στο Βιβλίο του η Ιστορία των Θηβών και της Βοιωτίας (1926) αναφέρει το πόλισμα αυτό ως Ευνοσιδαις , πιθανόν από παράφραση της λέξης και το τοποθετεί , στην ίδια περιοχή και ειδικότερα σε απόσταση μίας ώρας περίπου από τα Σκούρτα , στις παρυφές της βουνοκορφής Πυργάρι , όπου βρίσκονται και τα ερείπια αρχαίου πύργου (φρουρίου ) , σε ύψος 736 μ . Δηλαδή στην βορειοδυτική πλευρά της Πάρνηθας , κοντά στην Αρχαία Τανάγρα , ανατολικά και Βόρεια των Δερβενοχωρίων πολύ κοντά στα σύνορα με την Αττική ( Μαυρόρεμα) και στα Βόρεια του Πύργου αυτού , όπου πράγματι σύμφωνα και με νεότερες έρευνες της Αρχαιολογικής υπηρεσίας και του Πανεπιστήμιου STANFORD USA , σώζονται ερείπια οικισμού κλασικών χρόνων . (Χ ΜΙΧΑΣ)
ΜΑΖΑΡΕΚΑ στις βόρειες υπώρειες της ΠΑΡΝΗΘΑΣ
ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑ , ΤΟΠΟΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ..
(Αρχαίες Ευνοστίδες – Μαζαρέκα Σκούρτων )
Ευνοστίδαι : Ήταν Αττικός Δήμος , που είχε επώνυμο τον θρυλικό Ταναγραίο ήρωα Εύνοστο . Ανήκε αρχικά στην Αντιγονίδα και αργότερα στην Πτολαιμαίδα Φυλή . Αναφέρεται σε κατάλογο των Δήμων της Αττικής του 229- 200 π.χ και βρισκόταν βόρεια της Πάρνηθας , κοντά στην οδό του Απόλλωνος που περνούσε στην κοιλάδα του Ασωπού κοντά στην Τανάγρα .
Η θέση αυτή , όπως προσδιορίζεται , από τις διάφορες Ιστορικές πηγές , σε συνδυασμό πάντα και με τα σημερινά ευρήματα της Αρχαιολογικής υπηρεσίας , βρίσκεται εντός των Γεωγραφικών και Διοικητικών ορίων , της Τοπικής Κοινότητας Σκούρτων Δερβενοχωρίων , του νεοσύστατου Δήμου Τανάγρας και συγκεκριμένα στην θέση Μαζαρέκα .
εκκλησία αφιερωμένη στη γέννηση της Παναγίας στη περιοχή ΜΑΖΑΡΕΚΑ Σκουρτων,όπου παλιότερα υπήρχε μικρός οικισμός.Οι κάτοικοι του όμως μετοίκισαν στα σημερινά ΣΚΟΥΡΤΑ.φούρνισμα
το ψωμί ψήνεται και οι νοικοκυρές αγωνιούν…
ΧΙΌΝΙΖΕΙ στα ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑ
΄΄ Πρόσταγμα΄΄ το κρασί…
ΠΡΟΣΤΑΓΜΑ
Ρετσίνα,από την ποικιλία Σαββατιανό της περιοχής Παλιά αμπέλια των ορεινών Δερβενοχωρίων. Καλλιέργεια,Παραγωγή,Εμφιαλώση, έργο σύμπραξης των Σπυρου Ν Γκίκα,Ιωάννη Η Μαστοράκου και Κ ων/νου Γ Μπερτσιά-τεχνίτες,αμπελουργοί και οινοποιοί-.το παρόν το ποτηράκι με πολύ αγάπη το πίνω εις υγείαν…….ΠΡΌΣΤΑΓΜΑ,συνηθισμένη πρόποση στα παλιότερα χρόνια στα χωριά των Δερβενοχωρίων και της ευρύτερης περιοχής.Το ΠΡΌΣΤΑΓΜΑ έδινε το έναυσμα για να διασταυρωθούν τα μπράτσα και να αδειάσουν τα ποτήρια άσπρο πάτο…
καλο μεσημέρι με καλή παρέα
μεζεδάκια, κυνήγι και ωραίο κρασί και ΕΦΗ ΘΩΔΗ .Το κρασι μονο ΠΡΟΣΤΑΓΜΑ των γνωστών παραγωγών ΓΚΙΚΑ,ΜΑΣΤΟΡΑΚΟΥ και .ΜΠΕΡΤΣΙΑ.
θεριστάδες σε ασπρόμαυρο..περιοχη Κιθαιρώνα
ΤΟ ΘΕΡΟΣ
ΤΟ ΟΡΓΩΜΑ-Η ΣΠΟΡΑ-ΤΟ ΘΕΡΟΣ-ΤΟ ΑΛΩΝΙΣΜΑ
ΤΟ ΟΡΓΩΜΑ δεςτε παλιότερη ανάρτηση
ΤΟ ΘΕΡΟΣ
Πανάρχαιο αρχαιοελληνικό έθιμο που ήταν βαθιά ριζωμένο στην συνείδηση του λαού μας. Αρχέγονη τελετουργία που συναντάτε σε μερικά ακόμη χωριά του τόπου μας είχε τον δικό της ξεχωριστό χαρακτήρα. Το πρώτο δεμάτι έπρεπε να σταυρωθεί να κάνουν το σύμβολο του σταυρού δηλαδή με τα πρώτα στάχυα που θέρισαν και μ’αυτό να δέσουν το πρώτο δεμάτι. Το δρεπάνι ήταν το βασικό εργαλείο του θερισμού και οι έργατες που ασχλούντα με το θέρισμα “θεριστές”Τα δεμάτια μαζευόταν σε μεγάλους σορούς(θεμονιές) και παρέμενα στο χωράφιμέχρι την συμπλήρωση του θερισμού.
Ακολουθούσε το φόρτωμα στα υποζύγια και η μεταφορά των δεματιών στο χώρο του αλωνίσματος . Τα αλώνια.
Ακολουθούσε το φόρτωμα στα υποζύγια και η μεταφορά των δεματιών στο χώρο του αλωνίσματος . Τα αλώνια.
ALONISTIKI TOU 1950-1960
; "palia ALONISTIKI michani thameni mesa sto Serrachi")
Από την αρχή της δεκαετίας του 1950 και μέχρη το 1960-62 το παραδοσιακό αλώνισμα γινόταν με αλωνιστικές μηχανές. Η κίνηση δινόταν από τρακτέρ. Η αλωνιστική μετά το τάϊσμα με τα δεμάτια θρυμμάτιζε τα στάχια του σιταριού ή του κριθαριού και περνώντας απο την διαδικασία που είχε ο τύπος της μηχανής διαχώριζε τους σπόρους απο το άχυρο.
Απο το 1962 και μετά το θέρισμα γίνετε με τα πλέον σύχρονα μηχανήματα ,τις αυτοκινούμενες
θεριστικές μηχανές τη γνωστη “κομπινα”.
Απο το 1962 και μετά το θέρισμα γίνετε με τα πλέον σύχρονα μηχανήματα ,τις αυτοκινούμενες
θεριστικές μηχανές τη γνωστη “κομπινα”.
ΑΧΥΡΟ(ΑΣΙΕΡΟ)- ΑΣΙΕΡΟΜΠΑΣΤΕΣ.Μετά από τελείωμα στο αλώνι το σιτάρι και το κριθάρι μεταφερόταν στην αποθήκες και αποτελούσε βασική πυγή εισοδήματος αλλά και διατροφής για ανθρώπους και ζώα.
Οι μεταφορά από το αλώνια στης αποθήκες (α-σιερονάρκα) γινόταν με ζώα,γαϊδούρια και μουλάρια .Το άχυρο που ήταν ελαφρύ το τοποθετούσαν σε μεγάλα σακιά και την μεταφορά από το αλώνι στο α-σιερονάρι για αποθήκευση την έκαναν εργάτες που ήξεραν καλά την δουλειά οι “ασιερομπάστες” και που τοποθετούσαν το άχυρο στην αποθήκη από μικρή είσοδοπου βρισκόταν περίπου1,5-2,5 μέτρα πιο ψιλά από το έδαφος στη εξωτερική πλευρά της αποθήκης . Η όλοι εργασία ονομαζόταν ασιερόμπασμα.
Οι μεταφορά από το αλώνια στης αποθήκες (α-σιερονάρκα) γινόταν με ζώα,γαϊδούρια και μουλάρια .Το άχυρο που ήταν ελαφρύ το τοποθετούσαν σε μεγάλα σακιά και την μεταφορά από το αλώνι στο α-σιερονάρι για αποθήκευση την έκαναν εργάτες που ήξεραν καλά την δουλειά οι “ασιερομπάστες” και που τοποθετούσαν το άχυρο στην αποθήκη από μικρή είσοδοπου βρισκόταν περίπου1,5-2,5 μέτρα πιο ψιλά από το έδαφος στη εξωτερική πλευρά της αποθήκης . Η όλοι εργασία ονομαζόταν ασιερόμπασμα.
Πανάρχαιο αρχαιοελληνικό έθιμο που ήταν βαθιά ριζωμένο στην συνείδηση του λαού μας. Αρχέγονη τελετουργία που συναντάτε σε μερικά ακόμη χωριά του τόπου μας είχε τον δικό της ξεχωριστό χαρακτήρα. Το πρώτο δεμάτι έπρεπε να σταυρωθεί να κάνουν το σύμβολο του σταυρού δηλαδή με τα πρώτα στάχυα που θέρισαν και μ’αυτό να δέσουν το πρώτο δεμάτι. Το δρεπάνι ήταν το βασικό εργαλείο του θερισμού και οι έργατες που ασχλούντα με το θέρισμα “θεριστές”Τα δεμάτια μαζευόταν σε μεγάλους σορούς(θεμονιές) και παρέμενα στο χωράφιμέχρι την συμπλήρωση του θερισμού.
Ακολουθούσε το φόρτωμα στα υποζύγια και η μεταφορά των δεματιών στο χώρο του αλωνίσματος .
Ακολουθούσε το φόρτωμα στα υποζύγια και η μεταφορά των δεματιών στο χώρο του αλωνίσματος .
θεσπέσιες ψαλμωδίες ακούστηκαν στο ορεινό οροπέδιο της Μαζαρέκας ΣΚΟΥΡΤΩΝ χθες το πρωί στο εκκλησάκι της Παναγίας όπου οικογένειες
Σ ΓΚΙΚΑ λειτούργησαν το ναό.
η φορολόγιση της κατσίκας
