•Καλά δεν θες κυβερνήσεις συνεργασιας με ρώτησε χτες ένας φίλος.Δες τι λέει ο Γιώργος , δες τι λέει ο Βαγγέλης.Γιατί είσαι αρνητικός.Βεβαίως και θέλω απάντησα.Με καθαρούς όρους ,με σαφήνεια. Η αυτοδυναμία είναι εκτός από αμφίβολη και άκρως αλαζονική για πολλά «παληκαρια» της ΝΔ.

Αλλά δεν αντέχω τη σύγχυση,την απροσδιοριστια,τη θολούρα.Αυτά θα μας εκδικηθούν.Δεν θέλω πρωθυπουργό από το ράφι.Όποιος κι αν είναι κι ας τον συμπαθώ.Είναι συνταγή παράλυσης.Προσωπικός αταβισμός.Έχω και μνήμη και βιώματα.
•25 Μαρτίου 2012.Η χώρα σε τέλμα.Κυβέρνηση Παπαδήμου.ΠΑΣΟΚ,ΝΔ και ΛΑΟΣ.Σοσιαλ δεξιό ακροδεξια .Κανονικός θίασος.Υπουργοί μπαίνουν ,βγαίνουν και μπαινοβγαίνουν.Αναμεσα τους και πρόσωπα σαν να έχουν βγει από ελληνική μαυρόασπρη ταινία.Ο Παπαδήμος,σοβαρός άνθρωπος,παλεύει να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωπη.Να πάρει την έκτη δόση.Αλλοιώς Αργεντινή.Πάλι καλά.Είχε προηγηθεί παρέλαση πρωθυπουργίσιμων.Ένας δικαστης στο Λουξεμβούργο,ο Πετσάλνικος κα.Κα

τα τα λοιπά η χώρα είναι παράλυτη.Ακυβέρνητη πολιτεία.Τα δημόσια ταμεία είναι άδεια.Μια αισθηση καθήκοντος με κρατάει στη θέση ευθύνης του ΓΓΑ.Αν φύγουμε όλοι τώρα θα γίνει χάος σκέπτομαι.Μου το ζητάει και ο Παύλος.Κάνε οτι μπορείς και περίμενε τις εκλογές να σηκωθείς να φύγεις μετά.Για να παρω μια απόφαση έπρεπε να συνενοουμαι όχι με τον υπουργό αλλά με το Γιάννη Ιωαννιδη ,το Θανάση Πλεύρη και λίγο με το Γρήγορη Ψαριανο.Καλά τα είχαμε πάει.Ευτυχως είχα την αισθηση της κωμωδίας.Είχαν βάλει υπουργό έναν συμπαθή άνθρωπο φίλο του Σαμαρά αλλά ο οποιος δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει και μου είχε πει να κάνω ότι νομίζω και να μην τον ενοχλώ.Το ΠΑΣΟΚ;ένα μαύρο χαλι.Διχασμός.Η ΝΔ θέλει να σκίσει το μνημόνιο σελίδα σελίδα.Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να το κάνει με ένα νόμο και ένα άρθρο.Η Χρυσή Αυγή περνάει δημοσκοπικά το 15%.Χάος.

•Με παιρνουν τηλ.από το Μαξίμου.Θα εκπροσωπήσεις τη κυβέρνηση στο Αγρίνιο για την 25 Μαρτίου.Είναι εντολή.Οκ τι να κάνω.Για να μη προκαλέσω πήρα το ιδιωτικό μου αυτοκίνητο και το οδήγησα μέχρι τη πόλη.Πήρα μαζί μου την Μαρινα ,να γκρινιάζει τι τα θέλω αυτά,τη Μαιρη τότε γραμματέα μου και το Μιχάλη τον συζυγο της και φίλο μου.Έξω από το Αγρινιο ένα κονβόι περιπολικων για να φτάσω ασφαλής.Σκηνή γκαγκ.Την άλλη μέρα στη δοξολογία ο μητροπολίτης από άμβωνος έβγαλε ένα δεκάρικο κατα του μνημονιου.Έξαλλος αρνήθηκα να τον χαιρετήσω.Ήρθα για τον Ευαγγελισμό του είπα οχι για τις απόψεις σας.Είμαστε σε Εκκλησία.Στη παρέλαση ένα αγριεμένο πλήθος Συριζαιων έτοιμο να με κατασπαράξει.Μετά βίας το συγκρατούσαν μην ορμήσει.Αλαλλαγμοί,βρισιες κλπ.Ήρεμος εγώ.Βούδας.Ταρα τα τζουμ.Ένας εν εξαλλω,κραδαινε ενα χαρτί και μου φώναζε να του πληρώσω τον ΦΑΠ.Ψύχραιμα και με αστυνομικο κλοιό έγινε η παρέλαση.Πήγα σε μια ψυχρή δεξίωση του στρατού μπηκαμε στο αυτοκίνητο και φύγαμε.Ουφ.Όαση μετά.Ψαγμένη ψαροταβέρνα στο Αντιριο με σύσταση του Χρηστου του συνεργάτη μου. Η χώρα σε τρελα.Παράνοια.
•Στις εκλογές του Μαΐου η ΝΔ πηρε 18% και βγηκε πρώτη!!.Ο ΣΥΡΙΖΑ 16%.Το ΠΑΣΟΚ 13%.40000 Έλληνες ψήφισαν το κόμμα των Πειρατών.Η Χρυσή Αυγή κοντα στο 7%.Άπειρα κόμματα και κομματίδια με διακριτή παρουσία.Ήρθε η υπηρεσιακή Πικραμενου.Ζήτησα απο τον Προεδρο της Δημοκρατίας τον Καρολο Παπούλια μια συνάντηση.Η ΓΓΑ δεν είχε ούτε σάλιο.Ο αθλητισμός κατέρρεε.Ήταν ολυμπιακη χρόνια.κ.Προεδρε του είπα πέστε στο Ζανιά να στείλει μερικά λεφτα.Η κατάσταση είναι απελπιστικη.Τι να σου κάνω Πάνο μου μου λέει.Θέλω να βοηθήσω.Αλλά πικραμενος λαός,Πικραμένος πρωθυπουργος.Προεδρικό black χιούμορ.Επακολούθησε η κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου.Μου ζήτησαν να παραμείνω με αυξημένο ρόλο γιατί ο αθλητισμός ήταν στη «ποσόστωση» ΠΑΣΟΚ.Ούτε να ακουσω.Την επόμενη παραιτήθηκα.
•Οι συνθήκες είναι διαφορετικές.Όμως προσωπικά δεν θα ήθελα να ξαναζήσουμε κατι παρόμοιο.Ουτε κατα διάνοια.Λύσεις καθαρές.Διαυγείς.Όχι θολές ασκήσεις επι χάρτου.Κυβερνηση.Όχι ασαφής ακυβερνησία.Με κορμο το πρώτο κόμμα.Με πρωθυπουργό τον αρχηγό του.Απλά πράγματα.

Πάνος Μπιτσαξής

Ντε και καλά… επίσημος: Τα παραλειπόμενα από τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου το 1928

Ενα πραγματικό συμβάν της εποχής εκείνης

Θωμάς Σιταράς

24.03.2023, 10:18UPD: 25.03.2023, 09:33

Λέμε ότι όλοι φιλοδοξούμε να κερδίσουμε κάποια επισημότητα. Έχω στο νου μου κάποιες επίκαιρες εικόνες από πολιτικούς, που κάνουν πολιτικές δηλώσεις από την περιοδεία τους στις κάμερες, και πίσω τους φυτρώνουν κυριολεκτικά κάποιοι παντελώς άσχετοι, που χαμογελούν βλακωδώς, αφού έτσι θα βγούνε στο γυαλί και θα έχουνε κάτι να υπερηφανευτούν στο καφενείο… 

Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι σοβαροί, που αποφεύγουν αυτές τις επισημότητες, και δεν είναι τέλος πάντων διατεθειμένοι να ανταλλάξουν την ηρεμία τους με υποτιθέμενους ρόλους άσχετους με την ιδιότητά τους και την ιδιοσυγκρασία τους.

Αυτά σκεπτόμουνα προχθές, διαβάζοντας ένα ρεπορτάζ του Παύλου Νιρβάνα στην ΕΣΤΙΑ του 1928 γύρω από ένα πραγματικό συμβάν που έγινε στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου.

Τα πράγματα συνέβησαν ως εξής:

Κάποιος έμπορος πήρε εκείνη την ημέρα τα παιδάκια του και τα πήγε πρωί-πρωί περίπατο στο Ζάππειο. Αφού απολαύσανε την πρωινή λιακάδα, ανεβήκανε στο ιδιόκτητο αυτοκίνητό τους και ο σοφέρ έλαβε εντολή να κάνει και μια βόλτα προς το Σύνταγμά. Καθώς όμως το αμάξι τους πήγε να στρίψει προς την Κηφισίας –όπως λεγόταν τότε η σημερινή Βασιλίσσης Σοφίας- βρέθηκε σε κλειστές διαβάσεις αφού πλέον θα περνούσαν οι επίσημοι για την δοξολογία στην Ιερά Μητρόπολη.

Ξαφνικά ο σοφέρ είδε τον επί κεφαλής της τροχαίας κίνησης αστυνομικό να του κάνει νόημα να προχωρήσει… Προφανώς το όργανο της τάξης, επηρεασμένο από το λαμπρό εξωτερικό του ιδιωτικού αυτοκινήτου, το εξέλαβε ως επίσημο που περίμενε να καταλάβει τη θέση του στην όλη πομπή!

Θέλοντας και μη, ο σοφέρ, υπακούοντας στη διαταγή, προχώρησε, για να βρεθεί τελικά μεταξύ του αυτοκινήτου του Προέδρου της Δημοκρατίας και των αυτοκινήτων των λοιπών μελών του Υπουργικού Συμβουλίου! Έτσι ο καλός μας έμπορος –δεύτερος πια τη τάξει επίσημος- άρχισε αναγκαστικά να δέχεται τις τιμές των παρουσιαζομένων όπλων των στρατιωτικών αγημάτων, ενώ τα πλήθη στα πεζοδρόμια προσπαθούσαν να μαντεύσουν ποιος ήταν αυτός ο επίσημος ξένος, που μετέβαινε στην τελετή, και με τα παιδιά του μάλιστα!

-Τι κάνεις εκεί χριστιανέ μου; ωρυόταν έξαλλος ο δυστυχής άνθρωπος προς τον σοφέρ. Πως χώθηκες εδώ μέσα;
-Δεν φταίω εγώ κύριε,,, με βάλανε…

-Κοίταξε όπου μπορέσεις όπως-όπως να βγεις από την πομπή γιατί μας βλέπω να γίνουμε ρεζίλι!
-Αδύνατον κύριε. Δεν βλέπετε; Όλες οι διαβάσεις είναι κλεισμένες.

Ο δυστυχής έμπορος τα είχε κυριολεκτικά χαμένα. Έβλεπε τα φανταράκια να παρουσιάζουν όπλα, έβλεπε το πλήθος να χειροκροτεί, έβλεπε τα παιδιά του να πανηγυρίζουν, έβλεπε… και τι δεν έβλεπε.

-Κρυφτείτε εσείς τουλάχιστον –έλεγε στα παιδιά του- χαμηλώστε να μη σας βλέπουνε. Πω-πω τι θα πει ο κόσμος;

-Καλά είμαστε μπαμπά έτσι, απαντούσαν τα πιτσιρίκια, βλέπουμε τόσο ωραία… 

Ο ακούσιος επίσημός μας διέτρεξε αναγκαστικά και εν πομπή την οδό Ερμού, έστριψε στην οδό Ευαγγελιστρίας και έφθασε μπροστά στη Μητρόπολη. Νέα αγήματα εδώ να παρουσιάζουν όπλα, οι μπάντες να παιανίζουν εμβατήρια, τέτοιες τιμές πια! 

Ήρθε και η σειρά του ιδιωτικού αμαξιού να σταματήσει μπροστά στο κόκκινο χαλί των επισήμων. Η αγωνία πλέον στο κατακόρυφο…

-Τράβα να προσπεράσουμε διατάχθηκε μέσα σε γενική σύγχηση ο σοφέρ!
Δεν πρόλαβε να τελειώσει και ένας αστυφύλακας με λευκά γάντια είχε ανοίξει την πόρτα του αυτοκινήτου, και περίμενε, σε στάση προσοχής, της αποβίβαση των ¨επισήμων¨. Ταυτόχρονα ο επί της εθιμοτυπίας ανώτερος υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών, με το ψιλό καπέλο στο αριστερό του χέρι ετοιμαζόταν να τους χαιρετίσει με το δεξί.
-Ο κύριος;
-Με συγχωρείτε κύριε… λάθος… βλέπετε ο πολίσμαν… το αυτοκίνητο…
-Δεν σας καταλαβαίνω κύριε! Τι γυρεύετε εδώ;

-Θέλω να με αφήσετε να προχωρήσω…
Πράγμα που έγινε, με το νεαρό διπλωμάτη να τους ρίχνει βλέμματα καθόλου διπλωματικά…
Ο ¨ευτυχής¨ έμπορος, διηγούμενος το βράδυ την περιπέτειά του στους φίλους του, έλεγε:
-Το θέμα, φίλοι μου, δεν είναι πως θα μπεις στην επισημότητα, Αλλά το πως θα βγεις…

*Το παρατιθέμενο έμμετρο είναι του Γεωργίου Σουρή (1885)
** Η φωτογραφία της Θεσσαλονίκης είναι από τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου του 1931
*** Η φωτογραφία με τα αντιαεροπορικά είναι από την παρέλαση στο Σύνταγμα το 1938
**** Η φωτογραφία μπροστά στη Μητρόπολη είναι του 1935

Θωμάς Σιταράς, Αθηναιογράφος- Συγγραφέας, FB: Σιταράς Θωμάς

Ο πρώτος εορτασμός της 25ης Μαρτίου

Η 25η Μαρτίου καθιερώθηκε ως εθνική εορτή της χώρας μας στις 15 Μαρτίου 1838, με διάταγμα του βασιλιά Όθωνα, που εκτελούσε παράλληλα και τα καθήκοντα του πρωθυπουργού εκείνη την περίοδο. Η πρόταση του Γραμματέα της Επικρατείας (Υπουργού) επί των Εκκλησιαστικών και της Δημόσιας Παιδείας, Γεωργίου Γλαράκη (ηγετικού στελέχους του κόμματος των Ναπαίων ή Ρωσικού Κόμματος), έγινε αμέσως δεκτή από τον Όθωνα, που την είδε και ως μία ευκαιρία να αυξήσει τη δημοτικότητά του.

Στο βασιλικό διάταγμα αναφέρεται μεταξύ άλλων:

…Θεωρήσαντες ότι η ημέρα της 25ης Μαρτίου είναι λαμπρά και καθ’ αυτήν εις πάντα Έλληνα δια την εν αυτή τελουμένην εορτήν του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, είναι προσέτι λαμπρά και χαρμόσυνος δια την κατ’ αυτήν την ημέραν έναρξιν του περί της ανεξαρτησίας αγώνος του ελληνικού Έθνους, καθιερούμεν την ημέραν ταύτην εις το διηνεκές ως ημέραν εθνικής εορτής.

Ο πρώτος εορτασμός της εθνικής επετείου έγινε λίγες ημέρες αργότερα, σύμφωνα με το πρόγραμμα που κυκλοφόρησε στις 18 Μαρτίου. Οι 21 κανονιοβολισμοί το σούρουπο της παραμονής ήταν το προανάκρουσμα. Με την ανατολή του ήλιου ρίφθηκαν εκ νέου 21 κανονιοβολισμοί, ενώ μία μπάντα, που γυρνούσε στους δρόμους της Αθήνας, υπενθύμιζε στους κατοίκους της πρωτεύουσας τη μεγάλη ημέρα.

Στις 8 το πρωί, στρατιωτικά τμήματα παρατάχθηκαν στους δρόμους μεταξύ των Ανακτόρων (σημερινό Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, επί της πλατείας Κλαυθμώνος) και της εκκλησίας της Αγίας Ειρήνης (επί της οδού Αιόλου), όπου θα τελούνταν η επίσημη δοξολογία. Μία ώρα αργότερα, ο Όθωνας και η Αμαλία, ντυμένοι με παραδοσιακές ενδυμασίες, έφθασαν με άμαξα στον καθεδρικό ναό της Αθήνας, επευφημούμενοι από το πλήθος, που είχε συρρεύσει από κάθε γωνιά της Αττικής. Στη δοξολογία παρέστησαν οι αρχές της πόλης, εκπρόσωποι των συντεχνιών και μέλη του διπλωματικού σώματος. Το τέλος της δοξολογίας σήμαναν 21 κανονιοβολισμοί και οι βασιλείς υπό τις συνεχείς επευφημίες του πλήθους πήραν το δρόμο της επιστροφής για το παλάτι.

Το ραντεβού του κόσμου δόθηκε στην Πλατεία του Παλατιού, όπου ο Δήμος Αθηναίων είχε στήσει ένα τρόπαιο και γύρω του στήθηκε ένα τρικούβερτο γλέντι μέχρι πρωίας, όπως έγραψαν οι εφημερίδες της εποχής.

Την παράσταση έκλεψε μία ηλικιωμένη κυρία, ονόματι Λέκκα, η οποία θέλησε να σύρει πρώτη το χορό «Σταματήσατε, παιδιά μου, εις εμέ ανήκει ν’ αρχίσω τον χορό, διότι εις αυτό το έδαφος πρόσφερα δύω ανδρείους αδελφούς και τον μοναχόν υιό μου». Της επετράπη να σύρει το χορό, παρότι γυναίκα, «και με δάκρυα στα όμματα συνεχόρευε και συναγάλλετο με τους Έλληνας» (προφανώς ήταν Αρβανίτισσα). Η εικόνα αυτή έκανε μεγάλη εντύπωση στην παρευρισκόμενη γερμανίδα Γιούλια φον Νόρντενπφλιχτ (κυρία επί των τιμών της βασίλισσας Αμαλίας), η οποία δεν δίστασε να την παρομοιάσει με αρχαία Σπαρτιάτισσα.

Όλη την ημέρα η Αθήνα ήταν ένα πανηγύρι, σύμφωνα με τον Τύπο. Το βράδυ φωταγωγήθηκαν με φανούς η Ακρόπολη, τα δημόσια κτίρια, αλλά και πολλά σπίτια. Μεγάλη εντύπωση στους Αθηναίους έκανε ο σχηματισμός ενός μεγάλου φωτεινού σταυρού σε μια πλευρά του Λυκαβηττού.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/

Το λεωφορείο του ΚΤΕΛ που έπεσε σε γκρεμό και συγκλόνισε την Ελλάδα του ’50. Η μαρτυρία της γυναίκας που σώθηκε

Δεκαετία του 1950, ένα παλιό λεωφορείο κινείται στην άκρη ενός γκρεμού στην Ήπειρο.

Προσπαθεί να φτάσει στα αποκομμένα ορεινά χωριά των Τζουμέρκων, διασχίζοντας κακοτράχαλους χωματόδρομους με νεροφαγώματα και κατολισθήσεις.

Την ειδική αυτή διαδρομή έκαναν όλα τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ κινούμενα σε ανηφορικούςδρόμους, οι οποίοι συχνά γίνονταν απροσπέλαστοι από τα νερά, τα χώματα και τις καθιζήσεις. Τον χειμώνα του 1958 όμως, το ταξίδι δεν ολοκληρώθηκε για 28 ανθρώπους, όταν το λεωφορείο στο οποίο επέβαιναν έπεσε στο γκρεμό.

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας “Ελευθερία” 23 Δεκεμβρίου 1958

Ήταν 22 Δεκεμβρίου 1958 στις επτά το πρωί, όταν ένα λεωφορείο των ΚΤΕΛ Ιωαννίνων με 22 επιβάτες ξεκίνησε με προορισμό τους Χουλιαράδες.

Ανάμεσα τους επιβαίνοντες ήταν οικογένειες, παιδιά και νέες γυναίκες, που πήγαιναν στα χωριά τους για τις γιορτές των Χριστουγέννων.

Όταν το λεωφορείο έφτασε στο χωριό Χαροκόπι τρεις επιβάτες κατέβηκαν. Τότε 11 άντρες που επέστρεφαν από έναν γάμο ζήτησαν από τον οδηγό να τους μεταφέρει στο χωριό τους.  Αρχικά ο οδηγός του λεωφορείου αρνήθηκε γιατί το λεωφορείο είχε μόνο 24 θέσεις, αλλά μετά από πιέσεις, τους επέτρεψε να επιβιβαστούν.

Ο επίμονος επιβάτης

Το λεωφορείο συνέχισε τη διαδρομή του με τριάντα πλέον επιβάτες. Σε μια στροφή ένας άνθρωπος πετάχτηκε στο δρόμο και έκανε νόημα στον οδηγό να σταματήσει για  να επιβιβαστεί, αλλά αυτός συνέχισε την πορεία του, καθώς το λεωφορείο ήταν υπερπλήρες.

Ο άνθρωπος επέμεινε και τρέχοντας εμφανίστηκε ξανά μπροστά του και του έκανε σινιάλο. Ο οδηγός και πάλι δεν σταμάτησε. Την τρίτη φορά που εμφανίστηκε στον δρόμο του, τον λυπήθηκε και άνοιξε τις πόρτες και τον επιβίβασε.

Το λεωφορείο έπεσε σε βάθος 300 μέτρων στο 24ο χλμ Ιωαννίνων- Πετροβουνίου. 28 άνθρωποι σκοτώθηκαν. 12 άντρες και 17 γυναίκες. Εφημερίδα “Το Βήμα”.

Το δυστύχημα

Στις 8:45 το πρωί το λεωφορείο πλησίαζε τον προορισμό του. Βρισκόταν τρία χιλιόμετρα από το Τσίμποβο, στη τοποθεσία «Κέδρος».

Ο οδηγός σταμάτησε το λεωφορείο για να στρίψει σε μια επικίνδυνη στροφή και ζήτησε από τον 20χρονο εισπράκτορα να κατέβει για να του δώσει οδηγίες.

Ο εισπράκτορας πήρε μερικές πέτρες για να τις τοποθετήσει στους πίσω τροχούς του λεωφορείου καθώς ο δρόμος ήταν ανηφορικός. Πριν προλάβει να τις τοποθετήσει, το λεωφορείο έγειρε προς τα πίσω.

Το σημείο του δυστυχήματος. Φωτογραφία

Η μαρτυρία της κοπέλας που πήδηξε από το λεωφορείο

Εκείνη τη στιγμή μια εικοσάχρονη κοπέλα, η Σταυρούλα Κωνσταντινίδη – Βράνου, που καθόταν στη μπροστινή θέση, πετάχτηκε έξω στον δρόμο.  Η μαρτυρία της στην Μαίρη Τζώρα (Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων) είναι συγκλονιστική:

“Ο δρόμος ήταν στενός, όλο στροφές, ανηφορικός. Ήταν ένας χαλικόδρομος, από την κακοκαιρία είχαν πέσει πέτρες, βράχια, είχε λάσπη. Σε μία στροφή ο οδηγός σταμάτησε, για να κάνει μανούβρα και να συνεχίσει. Ο εισπράκτορας άνοιξε την πόρτα και κατέβηκε για να βάλει πέτρα στην πίσω ρόδα του λεωφορείου. Άφησε την πόρτα ανοιχτή. Εκείνη η ανοιχτή πόρτα με έσωσε”.

Η κινηματογραφική σκηνή που ακολούθησε ήταν δραματική, αλλά αληθινή:

“Ξαφνικά το λεωφορείο άρχισε να βουλιάζει και να φεύγει προς τα πίσω. Όπως γύριζε ανάποδα εμένα με πέταξε από την ανοιχτή πόρτα έξω. Τρομαγμένη δεν ήξερα τι συμβαίνει. Βρισκόμουν πάνω σε μία πέτρα. Εκεί έπεσα. Είδα το λεωφορείο να έχει πάρει τούμπα, οι ρόδες ήταν επάνω, ώσπου χάθηκε στο γκρεμό”.

“Άκουσα φωνές και βογγητά. Ο εισπράκτορας σαστισμένος έτρεξε κάτω στη χαράδρα. Κοίταξα. Κανένας, πουθενά…”

Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα το λεωφορείο γλίστρησε στον γκρεμό και έκανε βουτιά από ύψος 300 μέτρων. Ό,τι απέμεινε από τον σκελετό του λεωφορείου, κατέληξε στα νερά του ποταμού Άραχθου.

Ο εισπράκτορας όταν είδε τους επιβάτες να φωνάζουν και να εκτινάσσονται στα βράχια, έπαθε νευρικό κλονισμό και κατέρρευσε.

Μόλις έγινε γνωστά τα νέα για το δυστύχημα του λεωφορείου , οι κάτοικοι από τα γειτονικά χωριά πήγαν στο σημείο. Άλλοι για να βοηθήσουν και άλλοι να μάθουν αν υπήρχαν στο λεωφορείο δικοί τους άνθρωποι. Χρειάστηκαν να περιμένουν αρκετές ώρες μέχρις ότου εντοπιστούν και περισυλλεγούν τα πτώματα, το οποία ήταν ακρωτηριασμένα και αποκεφαλισμένα από τη σφοδρή πτώση στη χαράδρα.

Ο τραγικός απολογισμός ήταν 28 νεκροί που σκοτώθηκαν ακαριαία και μια ακόμα κοπέλα που πέθανε την επόμενη ημέρα στο νοσοκομείο. Συνολικά μόνο πέντε άτομα κατάφεραν να σωθούν.

Το γλυπτό φιλοτέχνησε ο Ηπειρώτης γλύπτης διεθνούς φήμης, Θόδωρος Παπαγιάννης

Η διακοπή των δρομολογίων

Ο χειμώνας του 1958 ήταν δύσκολος για τα χωριά των Τζουμέρκα. Το ΚΤΕΛ Ιωαννίνων, μετά το τραγικό συμβάν, διέκοψε τα δρομολόγια των λεωφορείων στην περιοχή για το επόμενο διάστημα.

Πιθανόν το αυτοκίνητο είχε πρόβλημα στα φρένα και πολλοί είπαν ότι ο οδηγός το είχε αναφέρει. Την κρίσιμη στιγμή δεν μπόρεσαν να κρατήσουν το λεωφορείο στη θέση του. Την περίοδο εκείνη, οι οδηγοί εκτός από τα προβλήματα στο οδικό δίκτυο, είχαν να αντιμετωπίσουν τις συχνές βλάβες στα απαρχαιωμένα οχήματα που έπρεπε να κουμαντάρουν.

Σήμερα ο δρόμος που έγινε το τραγικό δυστύχημα δεν θυμίζει τον κατσικόδρομο της δεκαετίας του 1950. Στο σημείο που έπεσε το λεωφορείο, δίπλα από το γκρεμό, έχει στηθεί ένα γλυπτό 4,50 μέτρων από ανοξείδωτο μέταλλο, το οποίο είναι τσαλακωμένο για να θυμίζει την κατάληξη του λεωφορείου.

Όταν μιλάει η αταξία η τάξη να σωπαίνει
―έχει μεγάλη πείρα ο χαμός…

Κ.Δημουλά

To Κτήμα Γεροβασιλείου Syrah 2021 διακρίθηκε ανάμεσα στα 10 καλύτερα Syrah του κόσμου από τον Διεθνή Διαγωνισμό Syrah du Monde…

Ειδικοί του κλάδου δοκίμασαν τυφλά περισσότερες από 260 διαφορετικές ετικέτες από 23 χώρες και επέλεξαν τα πιο ξεχωριστά και ποιοτικά Syrah του κόσμου.

Το Κτήμα Γεροβασιλείου έχοντας πάντα ως στόχο την παραγωγή τυπικών, ποιοτικών κρασιών διεθνούς επιπέδου, εκπροσώπησε τον ελληνικό αμπελώνα και ανέδειξε για μια ακόμη φορά τη μεγάλη δυναμική του.

Η Αγνοδίκη φέρεται ως η πρώτη καταγεγραμμένη στη παγκόσμια ιστορία γυναίκα που άσκησε επίσημα το επάγγελμα της μαίας.ΑγνοδίκηΓενικές πληροφορίεςΌνομα στη
μητρική γλώσσαἈγνοδίκη (Αρχαία Ελληνικά)Γέννηση4ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς)
ΑθήναΘάνατος3ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς)
ΚατοικίαΑρχαία ΑθήναΕκπαίδευση και γλώσσεςΟμιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικάΠληροφορίες ασχολίαςΙδιότηταγυναικολόγος

Έζησε στην αρχαία Αθήνα κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα. Μέχρι των ημερών της οι νόμοι της Πολιτείας απαγόρευαν την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος από μέρους των δούλων, ιδιαίτερα δε από μέρους των γυναικών έστω και ελεύθερων. Λόγω δε των απαγορευτικών εκείνων νόμων πολλές γυναίκες ντρέπονταν να καλούν ιατρούς, άνδρες, όταν ασθενούσαν ακόμη και κατά τους τοκετούς, με συνέπεια να πεθαίνουν σε μεγάλο βαθμό οι επίτοκοι.

Η Αγνοδίκη τότε, φορώντας ανδρικά ενδύματα, παρουσιάσθηκε ως νεαρός σπουδαστής και φοίτησε ιατρική πλησίον του περίφημου ιατρού της αρχαιότητας Ηρόφιλου όπου και εκπαιδεύτηκε στην ιατρική και μάλιστα με ειδίκευση στη γυναικολογία σημειώνοντας εκπληκτικές επιτυχίες, αν συνυπολογισθεί πως ήταν και η μόνη στην τότε Αθήνα, εμπιστευόμενη το μυστικό της στις πελάτισσές της.

Οι άρρενες ιατροί συνάδελφοί της, που συνέχιζαν να θεωρούν πως ήταν άνδρας κατέφυγαν τότε στα Δικαστήρια κατηγορώντας τον (την) ότι η φήμη του (της) ήταν προϊόν αθέμιτων σχέσεων με τις γυναίκες. Η Αγνοδίκη για να καταρρίψει την κατηγορία αυτή αναγκάσθηκε τότε ν΄ αποκαλύψει το φύλο της, αλλά και παρά την έκπληξη όλων κατηγορήθηκε ως παραβάτης των κειμένων νόμων.

Έτσι ακολούθησε δεύτερη δίκη περισσότερο πολύκροτη από την πρώτη. Η Αγνοδίκη όμως έχοντας ισχυρούς υπερασπιστές της εποχής, ακόμη και συζύγους αρχόντων, επέτυχε όχι μόνο την πανηγυρική αθώωσή της, που πιθανώς εξ αυτού του γεγονότος να προήλθε ιστορικά το όνομά της, αλλά επίσης και την αναθεώρηση της κείμενης νομοθεσίας, επιτρέποντας έτσι, από τότε, στις γυναίκες της αρχαίας Αθήνας να σπουδάζουν την Ιατρική και να μετέρχονται το ιατρικό λειτούργημα.

Από σύμμαχοι, άσπονδοι εχθροί και πάλι «φίλοι» εσχάτως. Με την Κίνα να έχει πια το πάνω χέρι στη μεταξύ τους σχέση. Ή μήπως όχι;

τέρμα Ευριπίδου

•Συχνά γράφω για τα δεινά και τα πάθη της Ελληνικής Δικαιοσύνης.Να μη μας διαφύγει όμως ότι οχι μόνο υπερεχουμε αλλα και δεν έχουμε ,ευτυχώς ,τη παραμικρή νομική και πολιτισμική σχέση με κάποια συστήματα όπως πρώτα και κυρίως το Αμερικανικό.Αν συνέβαιναν εδώ κάποια,όχι καν ολα,από όσα μαθαίνουμε για την Αμερική ,δεν θα μιλαγαμε για παθογένειες.Θα μιλαγαμε για τσίρκο και για περιοδεύοντα θίασο σκιών.
•Σύστημα που προβληματίζεται αν πρέπει να εκτελεί με ένεση η εκτελεστικό απόσπασμα.Συστημα που διαπιστώνει μετά από 35 χρόνια κάθειρξης ότι ο καταδικασθείς είναι αθώος.Σύστημα που ο φτωχός και ούτε καν,ο μη πάμπλουτος,δεν έχει στην ουσία υπερασπιση γιατί δεν έχει λεφτά να τη πληρώσει.Σύστημα οπου επαγγελματίες φυσιογνωμιστές επιλεγουν τους «σωστούς» ενόρκους.Σύστημα κωμωδία η καλύτερα φαρσοκωμωδία όπου δίκες ρουτίνας γίνονται παγκόσμιο σόου.Ο άσπλαχνος Τζονι και η πληγωμένη Αμπερ.Συστημα γεμάτο από φυλετικές και πολλές άλλες διακρίσεις.Με δικηγόρους αρπακτικά αποζημιώσεων χωρίς στοιχειώδη παιδεία αποστολής.Έμποροι θυμάτων.

Ένα μαύρο χαλι.Μακριά από μας.Σύστημα με διορισμένο Ανώτατο Δικαστήριο που καταργεί νομικά κεκτημένα αιώνα,όπως η άμβλωση,λόγω ιδεοληψιών.Συστημα καταδιώξεων και ασυλιων ανάλογα με τη δυναμη των ελεγχόμενων.
•Τώρα η φαρσοκωμωδία Τραμπ.Πήγε ο νους μου στα απόρρητα ,σε φοροδιαφυγή αλλά όχι δεν ήταν αυτό.Έκανε σεξ με μια πορνοστάρ.Η πορνοστάρ πήγε να πουλήσει την ιστορία σε περιοδικό.Σε πολιτισμένη χώρα αυτό ονομάζεται εκβίαση και βαρειά παράβαση προσωπικών δεδομένων.Ο Τραμπ τη πλήρωσε για να σιωπήσει.Πλήρωσε δηλαδή την ανοησία και τη σεξομανια του αλλά ως εκεί.

Τώρα θα τον συλλάβουν λέει γιατί τη δαπάνη την ενεφανισε ως νομικό έξοδο και απέκρυψε από τους ψηφοφόρους ότι εκανε σεξ με τη πορνοστάρ.Δεν εξέδωσε σωστό παραστατικό δαπάνης.Θα ήταν για γέλια αν δεν είχε ήδη καταδικαστεί ο δικηγόρος του ονόματι Κοεν σε τρία χρόνια φυλάκιση.Η πορνοστάρ πανηγυρίζει ανά τα social media.Η Αμερική κινδυνευει να γίνει μπουρλότο γι αυτή την ιστορία.Αν είναι δυνατόν.Δεν έχουν καθόλου την αισθηση του γελοίου.Αντίστοιχες ιστορίες του Μπαιντεν τις πνίξανε και δεν άνοιξε μύτη.Πολιτιστικές ιδιαιτερότητες θα μου πείτε.Σωστό κι αυτό.Ο Τραμπ μου προκαλεί αλλεργία και αποστροφη.Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου.

Πάνος Μπιτσαξής