Συντάκτης: Kostas Bertsias

Η παρακάτω ανάρτηση στάλθηκε από τον Γιάννη Αναγνωστάκη

Το πρόβλημά μας σήμερα δεν είναι τα κουρασμένα σώματα.

Το πρόβλημά μας σήμερα είναι οι κουρασμένες οι ψυχές.
Οι άνθρωποι οι τσακισμένοι.
Ένα ανθρωποφάγο σύστημα, που σε θέλει από το πρωί μέχρι το βράδυ, να τρέχεις σαν τρελός.
Να ζεις, μέσα στη στεναχώρια και το άγχος.
Και άλλοτε ξέρεις κουράζονταν οι άνθρωποι. Και άλλοτε δούλευαν. Και άλλοτε τρέχανε. Ναι. Τραβούσανε πολλά…
Δεν είχαμε όμως αυτό εδώ το χάλι.
Ξέρεις τι σκέφτομαι καμιά φορά;
Όσο πιο κουρασμένος ψυχικά ο άνθρωπος, τόσο πιο ευάλωτος.
Όσο πιο ευάλωτος, τόσο πιο φοβισμένος.
Όσο πιο φοβισμένος, τόσο πιο εύκολα διαχειρίσιμος.
Καθένας, ας αναλογιστεί.
Μια καινούρια εβδομάδα ξεκινά.
Καλή δύναμη.
Την Παναγία από το φουστάνι αδέρφια.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος . Είναι κάτοχος πτυχίου Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος της Κλινικής και Κοινοτικής Ψυχολογίας του University of East London.

Ροδάνθη οίνος εκλεκτός

•Ο Νίκος Ανδρουλάκης και οι στενοί του άνθρωποι, έχουν ζήσει και ποτιστεί με τις εσωκομματικές ισορροπίες. Τον οργανωτισμό. Δεν είναι κακό αυτό όταν βρίσκεσαι και με διαφορά στη τριτη θέση του πολιτικού φάσματος με ποσοστά γύρω στο 10%.
Όταν ομως δηλώνεις ότι θες κάποτε να κυβερνήσεις την Ελλάδα η μέθοδος αυτή φθείρει, αποδυναμώνει. Ακόμα και όταν λες τα πιο σωστά πράγματα.
Αυτό το άγχος των ίσων αποστάσεων είναι η τέλεια συνθήκη της αποτυχίας. Να πουμε κάτι που να μη δείχνει ούτε ΝΔ ούτε ΣΥΡΙΖΑ γιατί στο μεν θα θυμώσουν οι δε και στο δε οι μεν. Έτσι ο αυτόνομος λόγος που διεκδικείς γίνεται αυτόματα και εξ ορισμού ετεροκαθοριζόμενος. Πετυχαίνεις το ανάποδο από αυτό θέλεις να αποφύγεις.

•Το DNA του ΠΑΣΟΚ είναι κυβερνητικό. Δεν είναι κόμμα διαμαρτυρίας. Το δε πρόσημο του είναι σοσιαλδημοκρατικό. Έχει εξαιρετικη ομάδα ικανών στελεχών να ασκήσουν κυβερνητικά καθήκοντα χωρίς να τρέμει το φυλλοκάρδι μας. Και ναι με τον Πρωθυπουργό που θα αναδείξει το εκλογικό σώμα και όχι το πολυσχιδές ολιγαρχικό παρασκήνιο. Ο νοών νοείτο.
•Η θέση του επομένως πρέπει να είναι απλή και κρυστάλλινη. Θα συγκυβερνησω με οποιον βγει πρώτος. Γιατί έχω να προσφέρω ιδέες και πρόσωπα.
•Τα ήξεις αφήξεις και οι γρίφοι κλονίζουν την παραγωγική πλειονότητα της χώρας που δεν επιθυμεί να διαβιώσει επι μακρόν υπό τη διακυβέρνηση του κ.Σαρμά. Ποιος είναι;Αξιόλογος δικαστης. Πρόεδρος του Εκεγκτικου Συνεδρίου και αρχαιότερος των δυο άλλων Προέδρων.
•Έχουμε ζήσει πολλά στη καρκάλα μας για να θελγόμαστε από την αστάθεια, την ακυβερνησία και την ανικανότητα. Γιατί σε αυτές τις συνθήκες κυβερνούν από κάτω πολλά καλοπαιδα του σκοτεινού κόσμου που ήδη γλύφουν τα δάχτυλα τους.

They have a dream.

Πάνος Μπιτσαξής

 

Στο σχολείο δεν υπάρχει η ανάγκη να προμοτάρουμε τον εαυτό μας. Οι δάσκαλοι υποχρεούνται να σας δίνουν feedback για τις εργασίες σας. Αλλά στον επιχειρηματικό κόσμο οι κανόνες είναι διαφορετικοί. Για να σκεφτούν οι άνθρωποι το αν θα πουν «ναι» ή «όχι» στην δουλειά σου ή στην  επιχείρησή σου, πρέπει να τους πεις αναλυτικά τι είναι αυτό που κάνεις. Πρέπει να μάθεις να προσεγγίζεις τους ανθρώπους, να εμφανίζεσαι σε εκδηλώσεις και να προωθείς αυτό που κάνεις….

Η αποτελεσματική ηγεσία απαιτεί, πρώτον, ηγετικές και διοικητικές ικανότητες, όπως για παράδειγμα στρατηγική σκέψη, ορθολογική λήψη αποφάσεων, επικοινωνία και πειθώ με ήθος, πάθος και λόγο, οργανωτική ικανότητα, ικανότητα σχεδιασμού και υλοποίησης αλλαγών, αποτελεσματικότητα και επιλογή σωστών συνεργατών.

Δεύτερον, απαιτεί βασικές αρετές, όπως όραμα και θέληση για προσφορά, αυτογνωσία, ενσυναίσθηση, κουράγιο και τσαγανό, ταπεινότητα, αυτοπειθαρχία, προνοητικότητα, αυτοπεποίθησηh, ευελιξία και προσαρμοστικότητα.

Δημήτρης Μπουραντάς καθηγητής management

Κατ’ αρχήν ο ηγέτης δεν είναι ο ηγεμόνας, ο δημαγωγός, ο τσαρλατάνος ή ο αρχηγός.

Ηγέτης είναι αυτός που μιλά στο μυαλό, την καρδιά και την ψυχή των ανθρώπων, κερδίζει την εμπιστοσύνη τους, τους εμπνέει, τους κινητοποιεί και τους οδηγεί σε ένα καλύτερο αύριο με την έννοια του κοινού καλού κατά τον Αριστοτέλη.

Με αυτήν την έννοια  η υπέρτατη αξία του ηγέτη είναι η ακεραιότητα.

Ακεραιότητα σημαίνει ότι έχει ως αποστολή να υπηρετεί το κοινό καλό των ανθρώπων, να κάνει πράξη όσα κηρύττει, να τηρεί την υπόσχεση του, να ηγείται μέσω παραδείγματος. Ακεραιότητα σημαίνει εντιμότητα, δικαιοσύνη, σεβασμός, αλήθεια, αξιοπιστία. Αυτή η αξία είναι το θεμέλιο της ηγεσίας σε όλους τους τομείς, όπως επιχειρήσεις, πολιτική, οργανισμοί ακόμα και οικογένεια.

Δημήτρης Μπουραντάς, καθηγητής Management και Πρύτανης του NYC.

Ο ρόλος της Energean και η παραγωγή φυσικού αερίου στο κοίτασμα Karish

Γράφει Χρήστος Κολώνας / οικονομικός ταχυδρόμος

Στην φωτό, ο CEO της Energean Μαθιός Ρήγας με το επιτελείο του Energean Power την ώρα που ξεκινά η παραγωγή φυσικού αερίου από το Karish – πηγή: social media Energean

Ένα ενδιαφέρον επιχειρηματικό παρασκήνιο υπάρχει πίσω από τις διεργασίες που οδήγησαν την Πέμπτη στην υπογραφή της ιστορικής συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες ανάμεσα στους δύο παραδοσιακότερους εχθρούς στο παζλ της Μέσης Ανατολής, τον Λίβανο και το Ισραήλ.

O OT αποκαλύπτει το παρασκήνιο. Έχει επίκεντρο την επένδυση ύψους 2 δισ. δολαρίων της Energean, μιας πολυεθνικής, πλέον, εταιρείας με ελληνικές καταβολές αλλά και με ελληνική διοίκηση.

Ήταν στις αρχές Ιουνίου όταν το Energean Power, το πλωτό εργοστάσιο παραγωγής, αποθήκευσης και εκφόρτωσης (FPSO -Floating, Production, Storage & Offloading) που θα παρήγαγε φυσικό αέριο από το κοίτασμα Karish στην θάλασσα του Ισραήλ, περνούσε μέσα σε πανηγυρικό κλίμα την Διώρυγα του Σουέζ, προερχόμενο από τα ναυπηγεία της Σιγκαπούρης για να εγκατασταθεί στην θέση των επιχειρήσεών του, περίπου 80 χλμ. από τις ακτές του Ισραήλ. Η άφιξή του προκαλούσε ενθουσιασμό στο Ισραήλ, καθώς σηματοδοτούσε την αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη παραγωγής από ένα νέο κοίτασμα, το οποίο πέραν από την ασφάλεια του εφοδιασμού, θα έφερνε ανταγωνισμό στην εγχώρια αγορά και ιδιαίτερα καλές τιμές για τους ηλεκτροπαραγωγούς και τις μεγάλες βιομηχανίες.

Ωστόσο, το κλίμα ήταν τελείως διαφορετικό στον γειτονικό Λίβανο, μια χώρα που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με το Ισραήλ αλλά και που επανειλημμένα έχει προσπαθήσει να προχωρήσει σε ανάπτυξη δικών της φυσικών πόρων χωρίς επιτυχία. Με τον πλέον επίσημο τρόπο και δια του ίδιου του προέδρου Μισέλ Αούν, ο Λίβανος αμφισβήτησε την κυριότητα του Ισραήλ στο κοίτασμα Karish, επεκτείνοντας ουσιαστικά τις διεκδικήσεις που είχε θέσει ήδη προ δεκαετίας με την κατάθεση των θέσεών του στον ΟΗΕ, στο πλαίσιο της προσπάθειας οι δύο χώρες να καθορίσουν τις μεταξύ τους ΑΟΖ.

Η Χεζμπολάχ

Η ένταση στην πυριτιδαποθήκη που λέγεται «Μέση Ανατολή» ανέβηκε ακόμη περισσότερο, όταν η παρακρατική οργάνωση Χεζμπολάχ δια του ηγέτη της Χασάν Νασράλα εκτόξευσε απειλές κατά του Ισραήλ αλλά ακόμη και κατά της ελληνικής εταιρείας, δηλώνοντας ότι «θα φέρετε εσείς την ευθύνη για ο,τιδήποτε συμβεί στην πλατφόρμα, για τις υλικές και για τις ανθρώπινες απώλειες» σε περίπτωση που προχωρούσε η παραγωγή χωρίς να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα του Λιβάνου. Μάλιστα, κοντά στο Energean Power βρέθηκαν τρία drones, μη εξοπλισμένα, τα οποία βεβαίως καταρρίφθηκαν άμεσα από τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις, αλλά το περιστατικό προφανώς ενέτεινε την ανησυχία.

Η διανυκτέρευση του CEO

Εύλογα αναπτύχθηκε ένας προβληματισμός, και ειδικά με βάση την πρακτική που έχουν ακολουθήσει κολοσσιαίες και πολύ μεγαλύτερες από την Energean διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες σε ευαίσθητες περιοχές και σε ανάλογες στιγμές: Μήπως η εταιρεία θα έπρεπε να αναβάλει την έναρξη της παραγωγής φυσικού αερίου μέχρι να εκτονωθεί η κρίση και οι δύο χώρες να φτάσουν σε κάποια συμφωνία;

Ωστόσο, η Energean παρέμεινε κατηγορηματικά προσηλωμένη στο πλάνο της για παραγωγή εντός του τρίτου τριμήνου ή, το αργότερο, μέσα στο φθινόπωρο.

Μάλιστα, ο Διευθύνων Σύμβουλος του ομίλου Energean κ. Μαθιός Ρήγας μετέβη στο Energean Power και διανυκτέρευσε μαζί με τους εργαζόμενους σε αυτό, στέλνοντας το μήνυμα για την εμπιστοσύνη του στη διασφάλιση της ασφάλειας της εγκατάστασης από τις ισραηλινές δυνάμεις αλλά και της τήρησης του επιχειρησιακού προγράμματος.

Ο Άμος Χοχστάιν

Οι εξελίξεις αυτές έφεραν έναν έντονο διπλωματικό συναγερμό και κάπου εδώ υπεισέρχεται και ο αμερικανικός παράγοντας, οποίος διέβλεψε τις ευκαιρίες μέσα στην κρίση. Ο ειδικός απεσταλμένος του Λευκού οίκου Άμος Χοχστάιν κατέφθασε στη Βηρυτό με ξεκάθαρο το μήνυμα «ξεχάστε το Karish, το ξέρετε και εσείς ότι ανήκει στο Ισραήλ», ενώ η επόμενη στάση ήταν στην ευρισκόμενη σε προεκλογική περίοδο Ιερουσαλήμ, με την επίσης σαφέστατη παραίνεση ότι και η λιβανέζικη κυβέρνηση θα πρέπει να εισπράξει μια εξέλιξη που δημιουργεί προοπτικές. Ακολούθησε ένας μαραθώνιος διπλωματικών επαφών που κράτησαν τέσσερις μήνες και που έφεραν την πολυπόθητη ιστορική συμφωνία ανάμεσα στις δύο χώρες: Ο Λίβανος αναγνώριζε την πλήρη κυριαρχία του Ισραήλ στο κοίτασμα Karish και το Ισραήλ αναγνώριζε με τη σειρά του κυριαρχία του Λιβάνου στο μεγαλύτερο μέρος του κοιτάσματος Qana που βρίσκεται εντός της επίμαχης περιοχής.

Ο Μακρόν

Μάλιστα, στην έρευνα και αξιοποίηση του Qana φαίνεται ότι θα ενεργοποιηθεί ο γαλλικός κολοσσός Total και δεν είναι, προφανώς, τυχαίο ότι εκ των πρώτων ηγετών που χαιρέτησαν την επίτευξη συμφωνίας ήταν ο Πρόεδρος Μακρόν, μαζί με τις κυβερνήσεις χωρών όπως η Ελλάδα, η Κύπρος και η Αίγυπτος, χώρα με πολύ καλές πλέον σχέσεις με το Ισραήλ και, παραδοσιακά και με το Λίβανο. Η Αίγυπτος, άλλωστε, είναι χώρα – κλειδί για την Ανατολική Μεσόγειο και την Ευρώπη, καθώς και σημαντική παραγωγή φυσικού αερίου διαθέτει αλλά και δύο σημαντικές υποδομές υγροποίησης στο Idku και στο Damieta στις οποίες εμπλέκονται οι ενεργειακοί κολοσσοί Shell και ENI αντίστοιχα και οι οποίες διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στις εξαγωγές LNG στις ευρωπαϊκές αγορές. Προφανώς και έχει τη βαρύτητά του στην όλη υπόθεση και το ότι η Energean έχει σημαντική παρουσία στην Αίγυπτο με παραγωγή φυσικού αερίου στον Κόλπο της Αλεξάνδρειας…

Ο Μπάιντεν

Με όλα αυτά, φθάσαμε την παραμονή του δικού μας «ΟΧΙ» στο «ΝΑΙ» σε μια ιστορική -και αδιανόητη πριν λίγους μήνες – συμφωνία που υπέγραψαν στη Βηρυτό ο Πρόεδρος Αούν και στην Ιερουσαλήμ ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Ted Lapid. Ένα «ΝΑΙ» που χαιρέτησε ακόμη και ο Πρόεδρος Μπάιντεν, δηλώνοντας ότι “αυτή η συμφωνία μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην υλοποίηση ενός οράματος για μια Μέση Ανατολή που θα είναι πιο ασφαλής, ολοκληρωμένη και ευημερούσα, αποφέροντας οφέλη για όλους τους κατοίκους της περιοχής”. Ένα “ΝΑΙ” που ίσως να μην είχε ειπωθεί ποτέ ή, σίγουρα, να καθυστερούσε άγνωστον για πόσο αν δεν υπηρχε η ελληνική επιμονή της Energean στον επιχειρηματικό της σχεδιασμό, το νέο κεφάλαιο του οποίου ακούει πλέον στον κωδικό «γεωτρήσεις στο Ισραήλ για ανακαλύψεις που θα στείλουν αέριο στην Ευρώπη»

Για τη Λιζ Τρας τα σχόλια περιττεύουν. Και μόνο που έφτασε μια τέτοια γυναίκα να γίνει πρωθυπουργός (και προηγουμένως υπουργός εξωτερικών) του Ηνωμένου Βασιλείου, δείχνει τι ποιότητος πολιτικό προσωπικό κρατάει τις μοίρες μας στα χέρια του.

Σαράντα χρόνια θατσερισμού, εκποίησης δηλαδή της δημόσιας σφαίρας στα ιδιωτικά συμφέροντα, υπονόμευσαν τόσο την αυτονομία της πολιτικής ώστε την απομύζησαν εντελώς, και εντελώς συνειδητά, από το αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό. Η δράση στον τομέα των επιχειρήσεων, της τεχνολογίας, των ΜΜΕ, για έναν νέο με φιλοδοξίες και τόλμη σήμερα είναι πολύ περισσότερο ελκυστική.

Ο

Πηγή: neoplanodio

Από πού κατάγεται ο σύγχρονος μηδενισμός; Ο Νίτσε ως γνωστόν τη γένεσή του την εντοπίζει στον χριστιανισμό. Κι έχει μ’ αυτό και δίκιο και άδικο. Δεν είναι μόνο ο χριστιανισμός. Όλες οι αβρααμικές θρησκείες και οι μεσσιανισμοί που τις διαδέχτηκαν, εγκόσμιοι ή υπεριστορικοί, κάθε κήρυγμα διαφωτιστικό και μανιφέστο της Προόδου, με άλλα λόγια ό,τι απαξιώνει τη ζώη και οραματίζεται να βάλει στη θέση της κάτι άλλο, τάχα ριζικά ανώτερο, φέρνει μέσα του το σπέρμα του μηδενός.

Όποιος εξαρτά το αξιοβίωτο του βίου από την υπέρβαση του βίου αυτού, αναπόφευκτα καταλήγει στον μηδενισμό μόλις –αναπόφευκτα κάποια στιγμή– βρει τοίχο, ατομικά ή συλλογικά. Ο ενεστώς κόσμος της ευδαιμονιστικής και τεχνοκρατούμενης ουτοπίας δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ

Η πίστη θεραπεύει.

Ναι, αλλά τι:

Του π. Βασιλείου Θερμού

Κάθε φορά που κάποια θαύματα, αληθινά ή ψεύτικα, βλέπουν το φως της δημοσιότητας, τα αντανακλαστικά της κοινωνίας αρχίζουν τους γνωστούς αυτοματισμούς. Μιας κοινωνίας που βρίσκεται «στην τσίτα» ως προς τα τρέχοντα και εμφανίζεται αφάνταστα νωθρή όταν καλείται να αμφισβητήσει τα στερεότυπα της.

Και ποιοι είναι οι αυτοματισμοί και τα στερεότυπα, τουλάχιστον όπως εκφράζονται από τα Μ.Μ.Ε.; «Εμπόριο Ελπίδας, αίσχος», «επιστροφή στο Μεσαίωνα», «σκοταδισμός» και τα συναφή. Ας μην ξεγελιόμαστε επειδή εδώ οι κατηγορίες ευσταθούν, διότι την ίδια αντίδραση έχουν και στα αληθινά θαύματα!

Και από την άλλη πλευρά; Μαγική θρησκευτικότητα κατά την οποία το θαύμα α) εκβιάζεται, ενώ ο Θεός μας παραμένει ελεύθερος, β) στοχεύει σε θεαματικές θεραπείες επειδή αυτές «αποστομώνουν» δηλαδή διεκδικούν αντικειμενικότητα, γ) συρρικνώνει τον άνθρωπο σε «καταναλωτή» του Θεού αντί για συνεργάτη του, ένα επίπεδο στο οποίο ο ίδιος ο Θεός μάς ανύψωσε.

Έπρεπε να έχει σταματήσει εξαρχής αυτό το σίριαλ με τον επαγγελματία θεραπευτή και τους σελέμπριτι. Και μόνο τα βίντεο να δει κανείς αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για μία κακόγουστη μίμηση των δήθεν χαρισματικών faith healers της Αμερικής. Kαι επειδή δεν το μάζεψε η Εκκλησία έγκαιρα, πριν γίνει πασίγνωστο, ο περιορισμός του τώρα θα είχε και αντιστάσεις και παρενέργειες.

Θα είμαι ειλικρινής: βαρέθηκα να βλέπω το ίδιο έργο. Θυμώνω και με τους πιστούς και με τους ορθολογιστές.

Οι πρώτοι συχνά αποδεικνύονται υλιστές, αφού νοιάζονται περισσότερο για τις θεραπείες του σώματος από την ίαση του τρόπου με τον οποίον ζούμε. Η αληθινή μετάνοια και αγιότητα είναι μεγαλύτερο θαύμα από το να περπατήσει ένας παράλυτος. 

Οι δεύτεροι συνήθως είναι καταπιεστές, δηλαδή απαιτούν μία θρησκεία χωρίς το υπερφυσικό. Ονομάζοντας Μεσαίωνα και σκοταδισμό καθετί το οποίο ξεπέρνα την επιστημονική κατανόηση, ουσιαστικά απαιτούν από την Εκκλησία να έχει σκοπό απλώς τη βελτίωση της συμπεριφοράς μας. Α, και την εξασφάλιση μιας ψυχικής ηρεμίας…

Για τους ορθολογιστές κάθε συζήτηση για υπερφυσικό είναι σκοταδισμός. Με άλλα λόγια, επιδιώκουν έναν Χριστιανισμό «εξημερωμένο» και ευθυγραμμισμένο σύμφωνα με τα δικά τους αυτονόητα. 

Όμως οι αληθινοί πιστοί έχουν επίγνωση ότι ζουν συνεχώς μέσα σε θαύματα. Η προσωπική σχέση με τον Χριστό είναι το σημαντικότερο από αυτά.

Σωστά πολλοί βλέπουν το θαύμα ως το έκτακτο ασυνήθιστο γεγονός που φέρνει μαζί της η πίστη. Και αν δεν υπάρχει το υπερφυσικό, αν ο Θεός δεν έχει την ικανότητα να καταργεί τους φυσικούς νόμους, τότε τι είναι η πίστη;Αυθυποβολή; Αλλά τότε ελάχιστα διαφέρει από την θεραπεία που φέρνει το πλασέμπο δηλαδή το εικονικό φάρμακο. 

Στα Ευαγγέλια τα θαύματα ονομάζονται σημεία, δηλαδή σημάδια. Τίνος; Της ερχόμενης Βασιλείας του Χριστού. Γι’ αυτό και η προσοχή πρέπει να στραφεί εκεί που δείχνουν. Όταν το δάχτυλο δείχνει το φεγγάρι, είναι αυτονόητο να κοιτάς το δάχτυλο.

Καλό πράγμα η θεραπεία μας. Αλλά μόνο εάν το θαύμα προκαλέσει μετάνοια εκπληρώνει πραγματικά την αποστολή του.

Ίσως τα παραπάνω φαίνονται κάπως απόμακρα σε κάποιον που ποθεί ένα θαύμα στη ζωή του. Πολλοί είναι εκείνοι που διαμαρτύρονται λέγοντας «αν μου γινόταν το θαύμα που ζητούσα, θα με έφερνε πιο κοντά στον Θεό».

Αμφιβάλλω. Ο Ελύτης έγραψε: «Κανείς δεν παίρνει τα δωρεάν». Νομίζω πως οι περισσότεροι από εμάς, μετά τον αρχικό συγκλονισμό της θαυματουργικής θεραπείας μας, θα συνεχίζαμε τη ζωή μας όπως πριν, παραδομένοι στις ίδιες προβληματικές μας συνήθειες.

Αν δεν μπορούμε να δούμε την αποκάλυψη του Θεού μέσα στον πόνο, ούτε και στην κατάργησή του θα τη νιώσουμε. Αν μπορούμε να διακρίνουμε τον Θεό και μέσα στον πόνο, τότε το θαύμα ήδη έγινε. Είναι η απέκδυση του κελύφους της σκληρότητας και της ραθυμίας μας προκειμένου να φτάσει μέχρι εμάς η ιλαρότητα των ακτίνων του Θεού.

Πηγή: Τα Νέα

π. Βασίλειος Θερμός
Ψυχίατρος παιδιών καί εφήβων.
Δρ. Θεολογικής Σχολής του Παν/μιου Αθηνών.
Καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών

Όλο και συχνότερα, πολιτικοί γίνονται άνθρωποι με νοοτροπία και κατάρτιση υπαλλήλου, άνθρωποι όχι απλώς ετερόφωτοι ή μέτριοι, αλλά αστοιχείωτοι, σε κάθε περίπτωση ανεπαρκείς. Είτε είναι γόνοι πολιτικών δυναστειών, είτε επαγγελματικά κομματικά στελέχη, είτε τεχνοκράτες ή αστεράκια απλανή ή διάττοντα της σόου μπίζνες – αδιάφορο. Σημασία έχει να μην έχουν γνώμη, σκέψη, παρουσία δική τους. Τα ιδιωτικά συμφέροντα τους προωθούν και εκείνοι τους προσφέρουν πειθαρχικά τις υπηρεσίες τους.

Φυσικά, τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να επιφέρουν καμιά ουσιώδη μεταβολή στα πράγματα, απλώς ακολουθούν την πεπατημένη. Αντιγράφουν το εγχειρίδιο, εκφωνούν τους ίδιους λόγους, φωτογραφίζονται με το ίδιο χαμόγελο. Όπερ και το ζητούμενο… Αρκεί να δει κανείς το πολιτικό προσωπικό των Βρυξελλών για να πάρει μια ιδέα. Ή τα υπουργικά έδρανα μιας όποιας ευρωχώρας.

Κωστας Κουτσουρέλης